دف‌گ و م‌ک‌گ با نشان دادن واکنش به قتل روزنامه‌نگار عزیز کویلواوغلو توسط دولت ترکیه، گفتند: «مطبوعات آزاد تاکنون در برابر هیچ قتل‌عام، حمله یا سانسوری عقب‌نشینی نکرده‌اند. از این پس نیز عقب‌نشینی نخواهند کرد.»
انجمن روزنامه‌نگاران دجله فرات (دف‌گ) و انجمن روزنامه‌نگاران زن مزوپوتامیا (م‌ک‌گ) به قتل روزنامه‌نگار عزیز کویلواوغلو واکنش نشان دادند.
بیانیه دف‌گ و م‌ک‌گ به شرح زیر است:
«کارکنان مطبوعات آزاد در تلاشند تا حقایق را در سراسر خاورمیانه و جهان، به ویژه در کوردستان و ترکیه، به اطلاع عموم برسانند. آنها در سخت‌ترین شرایط، با پذیرش همه خطرات و تهدیدها، از جستجوی حقیقت دست نمی‌کشند. در این سفر حقیقت، بسیاری از رفقای ما به قتل رسیده، دستگیر یا به حبس‌های سنگین محکوم شده‌اند. علیرغم همه حملات، فشارها و سانسور رژیم‌ها، این جستجوی دشوار پایان نیافته است. کارکنان مطبوعات آزاد به قیمت جان خود از رساندن حقایق دست نکشیده‌اند.
امروز یکی دیگر از کارکنان مطبوعات آزاد با حمله هوایی به قتل رسید. ترکیه در حمله‌ای که در ۲۷ ژانویه در منطقه رانیه سلیمانیه انجام داد، روزنامه‌نگار عزیز کویلواوغلو را به قتل رساند. کویلواوغلو در سال ۱۹۷۶ در شهر آمد به دنیا آمد و از اوایل دهه ۲۰۰۰ در مطبوعات آزاد به این حرفه پرداخت. او سال‌ها در همه سطوح مطبوعات، از خبرنگاری-تصویربرداری گرفته تا سردبیر، مدیر خبر و تا مدیر کل انتشارات، کار کرد. او در بسیاری از مناطق، از هولیر گرفته تا سلیمانیه، از کرکوک تا مخمور، از شهر دِرک در شمال و شرق سوریه گرفته تا عفرین، به روزنامه‌نگاری پرداخت. ما قتل همکارمان با حمله هوایی که عمر خود را وقف رساندن حقایق به جامعه کرد، محکوم می‌کنیم.
می‌دانیم که این حملات نه اولین و نه آخرین مورد خواهد بود. این را از به قتل رسیدن ۵ رفیق روزنامه‌نگارمان در ۶ ماه گذشته می‌دانیم. ترکیه در ۲۳ ژوئیه ۲۰۲۴، روزنامه‌نگاران گلستان تارا و هِرو بهاالدین را در سلیمانیه و در ۱۹ دسامبر، روزنامه‌نگاران جیهان بیلگین و ناظم داشتان را در شمال و شرق سوریه به قتل رساند. در این مدت، بسیاری از همکارانمان که به این قتل‌عام‌ها واکنش نشان دادند، یا دستگیر یا زندانی شدند. آخرین بار در ۷ ژانویه، روزنامه‌نگار اوزنور دَیَر به دلیل انتشار عکس‌های ناظم و جیهان دستگیر شد.
ما این حملات علیه روزنامه‌نگاران را نمی‌پذیریم و از همه، به ویژه سازمان‌های صنفی، می‌خواهیم که در برابر این حملات موضع بگیرند. روزنامه‌نگاران صدای حقیقت هستند، وقتی این حقیقت کشته شود، این صدا نیز خاموش خواهد شد. در برابر این خواسته برای خاموش کردن این صدا، بار دیگر قول می‌دهیم؛ قلم یا دوربین هیچ یک از رفقایی که به قتل رسیده‌اند، روی زمین نخواهد ماند. مطبوعات آزاد تاکنون در برابر هیچ قتل‌عام، حمله یا سانسوری عقب‌نشینی نکرده‌اند. از این پس نیز عقب‌نشینی نخواهند کرد.»
