در این جشنواره که با پیشاهنگی زنان برگزار شد، پیام‌های سیاسی، اجراهای فرهنگی و حمایت‌های اجتماعی به شیوه‌ای قوی ابراز شدند. سخنرانی آغازین این جشنواره از سوی نماینده جوامع زنان کوردستان ‌(ک‌ژ‌ک)، مریم روژهلات ایراد شد. مریم روژهلات اشاره داشت درگیریهایی که در میان ایران و اسرائیل گسترش می‌یابد، برای جوامع شرق تهدیداتی جدی به وجود می‌آورد.

مریم روهلات اعلام کرد که جنبش کوردستان از میان این دو طرف، بی‌طرف خواهد بود و گفت‌‌: ‌«خلق کورد در خارج از درگیری‌های هژمونیک قرار دارند و با انقلاب ‘ژن ژيان آزادی’ مجریان راه سوم هستند.‌» مریم روژهلات بیان کرد که زندانیان سیاسی تحت بیشترین فشار هستند و اشاره داشت که در این برهه، دفاع از خلق و حقوق یک مسئولیت تاریخی است. همچنین اعلام شد که پارادایم راه سوم رهبر آپو برای تمام خلق‌های خاورمیانه به‌ویژه برای جنبش زنان کورد یک مدل رهیافت حیاتی را ارائه می‌دهد.

در این جشنواره به عنوان ابتکارعمل مبارزه آزادی ملی بلوچ‌‌، سافیا منصور سخنرانی کرد و همچنین پیام پشتیبانی از طرف زنان علوی سوریه با مشارکت‌کنندگان به اشتراک گذاشته شد.

هنرمندان، برفین مامه‌دووا، سوسن، نوآرین، بِنَوش جزیری، زین بوتانی، اوزگور ایشیک، گروه رقص جنبش فرهنگ و دنگبیژ‌ها ‌(دنگبیژی یک سبک کهن از موسیقی کوردی است و به کسانی که این نوع سروده را می‌خوانند دنگبیژ می‌گویند) هنرنمایی کرده و از سوی تماشاگران مورد تشویق و تحسین قرار گرفتند، لباس‌های ملی-محلی رنگارنگ، رقص و اشتیاق، سالن جشنوراه را به یک مکان آزادی متحول کرده بود.

یکی از مهمانان جالب توجه در این جشنواره، فاتوش ارکلی بود، وی در حین انجام موسیقی خیابانی با حمله‌ی نژادپرست‌های ترک روبرو شد. جنبش زنان کورد اروپا ‌‌‌(ت‌ژ‌ک-اروپا) با فراخواند فاتوش به این جشنواره نشان که در مقابل چنین حملاتی سکوت نمی‌کنند و همیشه از مقاومتگران پشتیبانی خواهند کرد.

نوزدهمین جشنواره زنان زیلان که هنر، سیاست و مبارزه اجتماعی را گردهم آورده بود، با فضا و هوای قدرتمندش یعنی ‌با «ژن ژيان آزادی» به پایان رسید.