شردا مظلوم گابار یکی از فرماندهان قرارگاه مرکزی یگانهای زنان آزاد- استار (یژا استار) در برنامهی تلویزیون مدیا هابر تیوی (MEDYA HABER TV) شرکت کرد و به بررسی موضوعات در دستور کار به ویژه جنگ کوردستان پرداخت.
جنگ بسیار سنگینی در کوردستان در حال وقوع است
شردا مظلوم گابار با بیان اینکه جنگ بسیار جدی در کوردستان در جریان است، گفت: «جنگ ممکن است به سراسر کوردستان گسترش پیدا کند. زیرا این روزها رفت و آمدهای دیپلماتیک زیاد است. در واقع این یک دوره است. رهبری در نوروز سال ۲۰۱۳ چنین گفت: «اگر این روند آسیب ببیند یا آنطور که میخواهید انجام نشود، جنگی که در کوردستان اتفاق میافتد یک جنگ معمولی نخواهد بود. بنابراین، هیچ یک از ما، یعنی خلق کورد که خواهان نیروهای آزادی هستیم، در حقیقت پکک نه میتوانند مانند گذشته بجنگند و نه میتوانند مانند گذشته زندگی کنند.» این واقعیت تایید شد. به عبارت دیگر، با روشهای جدید نمیتوان جنگ را به راه انداخت و با روشهای قدیمی نمیتوان زندگی کرد. رهبری سالها پیش این را گفته است. در کوردستان جنگ گریلایی دیگر نه با روشهای شناخته شده، نه با تاکتیکهای قدیمی انجام نمیشود. رهبری در آن زمان اعلام کردند که نیاز به بازسازی است. این برای گریلاها بسیار مهم بود. به عبارت دیگر، بحث بر سر این بود که گریله چگونه میتواند خود را بازسازی کند، پیروزی را برای خود مهمتر کند و روش جنگ پیروزی را اجرا کند.
چون این نوع مقاومت در جنگ تاکنون نشان داده شده است، گامهای مهمی برداشته شده است، ولی باز هم رهبری از ما انتقاد کرد. یعنی به ما انتقاد میکردند که در جنگ جزمی ماندیم و در تاکتیک خلاقیت نداشتیم. اما میتوانم این را بگویم؛ از سال ۲۰۱۴، به ویژه از سال ۲۰۱۵، روند جنگ به شدت انجام گرفته است که دولت ترکیه آن را «طرح شکست» نامید. این به معنای نسلکشی خلق کورد ، حذف پکک بود. این هدف آنها بود.
دیده می شود که چقدر این کار انجام شده است یا خیر. هر بار میگویند امسال کار را تمام میکنیم، سال آینده کار را تمام میکنیم. حالا میگویند تابستان کار آنها را تمام میکنیم. ۲ ماه تا تابستان باقی مانده است، چگونه میتوانند چنین کار بزرگی را انجام دهند؟ این وضعیت به یک موقعیت تراژیکومیک تبدیل شده است. بعد از اینکه رهبری این انتقاد را در دستور کار ما قرار دادند، بحثهای گستردهای انجام شد و اقدامات عملی انجام گرفت.
پس از سال ۲0۱۹، جنگ بسیار جدی به راه افتاد. اما در نهایت ما سودمند شدیم. صفحه جدیدی در دکترین جنگ ایجاد شد. در قرن بیست و یکم، فناوری بسیار پیشرفت کرده است، هوش بسیار پیشرفت کرده است. آیا مبارزه گریلا به پایان رسیده است؟ نیروهای چپ، آنارشیست ها، انقلابیون گریلا را دوست دارند، اما از دیدن پیروزی مبارزه گریلایی ناامید شدند. اما گریلاهای آزادیبخش کوردستان بار دیگر این امید را مطرح کردند. این را با تاکتیکهای خود به ویژه در جنگ خود از سال ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۴ نشان داد. گریلا در کوردستان از بین نمیرود، در دنیا از بین نمیرود، گریلاها قابل کنترل نیستند. وقتی به این واقعیت نگاه میکنیم، میتوان دریافت که گریلاهای آزادیبخش کوردستان شکست نخوردند، بلکه دولت ترکیه شکست خورده است.
دولت ترکیه میخواهد اشغالگری را بیشتر گسترش دهد
میگویند که ما این کار را با روش و سبکهای غیر متعارف انجام خواهیم داد، آنها بسیاری از نیروهای نوکر، خائن، پدک را به طرف خود کشیدند، آنها از انواع سلاحهای ممنوعه استفاده کردند. از بمبهای هستهای تاکتیکی گرفته تا سلاحهای شیمیایی و گازهای مختلف. از بولو، قیصری، فوچا، از همه جا تیپ آوردند. هنگامی که یک فرماندهشان شکست میخورد، از سمت خود برکنار میکردند و افراد جدیدی جایگزین میکردند. بسیاری به زاپ آمدند و رفتند. اخیرا فرماندهی دیگری را آوردند، عمر او نیز چندان باقی نمانده است. هر کسی را که میخواهند بگذار بیاورند، هر کاری را که میخواهند بگذار انجام بدهند، دولت ترکیه هیچ شانسی برای پیروزی در برابر باور، پایبندی و عملکرد گریلاهای آزادی کوردستان در جنگ، در برابر برتری تاکتیکی و خلاقیت گریلاها ندارد. دولت ترکیه در حال حاضر در حال انجام دیپلماسی است. از منظر آنها هولیر و بغداد مانند یک شهر ترکیه میباشد. به طور مستمر میآیند و میروند. این همه جلسه برای چیست؟ این برای از بین بردن پکک، به نتیجه رساندن نقشههای نئو عثمانی است. میخواهند مرز میثاق ملی را تکمیل کنند.
دولت عراق ممکن است به خوبی بر تاریخ ترکیه یا سنت عثمانی واقف نباشند، اما اگر به آن دست بدهد، بازوی خود را از دست خواهد داد. پروژه آناتولی جنوبی وعدههای مشابهی را ارائه میدهد. میگویند برایتان جاده میسازیم، سهمآبه شما را رها میکنیم، برق میدهیم. در روزهای آینده خود عراق خواهد دید که این وعدهها به چه چیزی تبدیل خواهد شد. با این حال، آنها باید این را بدانند؛ هدف از این کار تنها از بین بردن پکک نیست. بله، آنها پکک را مانع بزرگی در پیشروی خود میبینند. به همین دلیل است که میخواهند پکک را از بین ببرند. آنها میخواهند اشغالگری را گسترش دهند. آنها میخواهند این کار را با هدف تحت حاکمیت خود قرار دادن مردم عرب و سرزمینشان انجام دهند. هدف آنها ایجاد اتحاد ضد کوردها است. اگر آنها بر این سیاست پافشاری کنند و عراق و پدک درست ارزیابی نکنند - تا جایی که میبینیم درست ارزیابی نمیکنند - این وضعیت برای آنها فاجعه خواهد بود. منجر به نابودی و شکست خوردن آنها خواهد شد. زیرا عراق مکانی است که در آن تمدن مرکزی ایجاد شده است. همچنین مهد تمدنهای بسیاری بوده است. اکنون به مرکز جنگ جهانی سوم تبدیل شده است.
آنها میخواهند عراق را به سمت خود بکشانند، ایران را خنثی کنند و سوریه را در این اتحاد بگنجانند و بدین ترتیب به اهداف استعمارگری خود برسند. عراق گفت، من پکک را یک سازمان تروریستی تعریف نمیکنم، اما یک سازمان غیرقانونی است. در تلویزیونها و رسانههایشان (رسانههای دولت ترکیه) از این مهم به عنوان یک پیروزی بزرگ، یک انقلاب ارزیابی شد. با این حال، حقیقتی مانند این وجود دارد؛ ما هرگز سازمانی در چارچوب قانون (حاکم) نبودهایم. پکک همیشه سازمانی خارج از (این) قانون بوده است. نه بر اساس قوانین عراق، نه بر اساس قوانین ترکیه، نه بر اساس قوانین آمریکا. پکک مطابق با قوانین نظام حاکم نیست. تنها یک قانون وجود دارد که پکک بر اساس آن عمل میکند و آن قانون آزادی است. طبق قوانین آزادی است، طبق قوانین انسانبودن است. غیر از اینها که در واقع در همه جا خارج از قانون است.»