شردا مظلوم گابار از فرماندهان یژا استار کارزار ۱ ژوئن را مداخله خط آپویی علیه نیروهای توطئه‌گر و انحلال‌طلب دانست و گفت: «آنها می‌خواستند جنبش را از خط موفقیت و پیروزی دور کنند. ایمان به جنبش را بشکنند.»
شردا مظلوم گابار، یکی از فرماندهان یژا استار، ارزیابی‌هایی را در رابطه با کارزار ۱ ژوئن به خبرگزاری فرات (ANF) ارائه کرد. گابار با بیان اینکه با کارزار ۱ ژوئن پاسخ لازم به نیروهای شکنجه‌گر و توطئه‌گر داده شد، تاکید کرد که در آن زمان می‌خواستند جنبش آزادی به طور کامل منحل شود. گابار با اشاره به اینکه هدف حمله بیشتر خط زندگی آزاد بود، گفت؛ همین روش در خط جنگ و مقاومت نیز اعمال شد. وی گفت که هدف این بود که مبارزان پ‌ک‌ک را از خط جنگ و مقاومت خارج کنند.
ارزیابی‌های شَردا مظلوم گابار، یکی از فرماندهان یژا استار در خصوص کارزار ۱ ژوئن به شرح زیر است:
*کارزار ۱ ژوئن چگونه آغاز شد، وضعیت قبل از چنین موفقیتی چگونه بود؟
قبل از هر چیز، یاد و خاطره شهدای ۱ ژوئن را با احترام گرامی می‌دارم. رفقا کَندال باز، سلاو، سید رضا، ویان، تکوشین، اَردال (اَنگین سینجَر) و رشید در این کارزار که از ۱ ژوئن ۲۰۰۴ آغاز شد، شرکت کردند. رفیق رشید همزمان فرمانده جنگ خلق انقلابی بود. یاد رفیق چیچک بوتان، سایر رفقایمان که با روحیه ۱ ژوئن در این جنگ شرکت کردند و همه شهدای کوردستان از جمله رفقایی که در زاپ، آواشین، متینا و خاکورک به شهادت رسیدند را گرامی می‌دارم و با احترام در قبال یاد و خاطره آنها تعظیم می‌کنم.
تصمیم کارزار ۱ ژوئن به سادگی گرفته نشد. اولین دلیل این تصمیم توطئه علیه رهبری بود. پس از توطئه‌ای که در ۱۵ فوریه ۱۹۹۹ صورت گرفت، نیروهای توطئه‌گر در ادامه این توطئه می‌خواستند جنبش آزادی را منحل کنند. هدف نیروهای توطئه‌گر در اینجا ایجاد یک خط لیبرالیستی در درون جنبش آزادی بود. همچنین می‌خواستند جنبش را از مسیر موفقیت و پیروزی‌اش دور کنند و ایمان به جنبش را بشکنند و همچنین با روانشناسی «بعد از توطئه همه چیز تمام شد» به همه چیز پایان دهند.
این حمله بیشتر متوجه خط زندگی آزاد بود. همین روش در خطوط جنگ و مقاومت نیز اعمال شد. مثلاً می‌خواستند با این منطق که «زمان جنگ گریلایی به سر رسیده» با خط جنگ بازی کنند. هدف آنها این بود که مبارزان پ‌ک‌ک را از خط جنگ و مقاومت دور کنند و این باور را در آنها ایجاد کنند که راه‌حل تنها از طریق روش‌های سیاسی امکان‌پذیر است. به طور کلی به این خط، خط انحلال‌طلبی گفته شد و این تحمیل تحت پیشتازی مدیران تصفیه‌گر شکل گرفت. به همین دلیل بود که در آن زمان انحلال‌طلبان ظهور کردند. مدیران تصفیه‌گر از روش‌های بسیار ظریف استفاده می‌کردند. نیروهای انحلال‌طلب می‌خواستند زندگی رهبری را میان تهی کنند. رهبری این وضعیت را احساس کرد و گفت: «زنانی که من را دوست دارند به منطقه بوتان بروند.» از این رو نیروهای توطئه‌گر از دریافت اطلاعات رهبری جلوگیری کردند تا از وضعیت سازمان مطلع نشود، زیرا هدف آنها به حاشیه راندن جنبش آزادی بود.
*کارزار ۱ ژوئن چگونه برای مقابله با وضعیتی که در آن هرج و مرج زیادی تجربه شده بود توسعه یافت؟
در این جریان دفاعنامه رهبری با عنوان «دفاع از خلق» خیلی چیزها را روشن کرد و تضادهای موجود را برطرف کرد. وی در این دفاعنامه به تشریح فرایند و وضعیت سازمانی خاورمیانه و کوردستان می‌پردازد. ما دیگر هیچ شکی به خط آزادی نداشتیم. این دفاعنامه روشنگری بزرگی برای گریلاها بود. هر گریلایی این دفاعنامه را مانند امانت نگه داشت. مهم این بود که گریلاها پیام لازم را دریافت کردند. هرگز در هیچ زمینه‌ای، چه در عرصه گریلایی و چه در عرصه نظامی پ‌ک‌ک، تضاد وجود نخواهد داشت. این خط همیشه روشن خواهد بود و موجب حفظ ارزش مردم و جامعه در سطح لازم خواهد شد. خط فداکاری رهبر آپو در این عرصه اجتناب‌ناپذیر خواهد شد.
*چرا گریلا چنین کاری را بر عهده گرفت؟
زیرا گریلا ضامن زندگی آزاد است. گریلا تضمین زندگی رهبری و ملت کورد است. اگر گریلا سرپا بماند و در برابر خط انحلال‌طلبان از خود دفاع کند، از تجزیه، شر و نابودی جلوگیری می‌کند. به همین دلیل دفاعنامه «دفاع از یک خلق» یک مانیفست زندگی بسیار پرمعنا و آزاد است. در آن زمان گریلا این دفاعنامه را خواند، بحث کرد و به جمع‌بندی‌های لازم رسید. این دفاعیات رهبری را باید امروز و همیشه خواند و مطرح کرد. زیرا این دفاعنامه‌ها نقشه زندگی آزاد را به ما نشان می‌دهد. همانطور که مشخص است پ‌ک‌ک جوهری تاریخی دارد، ریشه‌های آن عمیق است و برخی از حقایق و معیارهای پ‌ک‌ک تحت هیچ شرایطی تغییر نمی‌کند. در هسته پ‌ک‌ک اصرار بر انسانیت وجود دارد. پ‌ک‌ک یک جنبش سوسیالیستی است و بر آن اصرار دارد، بنابراین ممکن است در شیوه مبارزه تغییراتی ایجاد شود، اما تغییری در سبک زندگی پ‌ک‌ک ایجاد نخواهد شد.
سبک زندگی پ‌ک‌ک بر اساس روابط رفاقتی شکل گرفته است. مهم‌ترین ویژگی که پ‌ک‌ک را از سایر جنبش‌ها متمایز می‌کند سبک زندگی آن است. وقتی اتفاقات بدی در زندگی می‌افتد، این زندگی دیگر زندگی پ‌ک‌ک نیست. رهبری در این مورد مثالی می‌زند و می‌گوید: «چیزی که گروه اول با آن مردم را تحت تأثیر قرار می‌داد سبک زندگی آنها بود». به عبارت دیگر، اصلی‌ترین چیز در پ‌ک‌ک این است که زندگی درستی داشته باشید. پ‌ک‌ک یک جنبش زندگی است. بنابراین، توطئه بین‌المللی برای حمله به این زندگی ایجاد شد. نیروهای توطئه‌گر پس از اینکه دیدند نمی‌توانند رهبری را وادار به پذیرفتن زندگی نظام کنند به رهبر آپو حمله کردند.
این حملات امروز نیز ادامه دارد. امروز هم نمی‌گذارند یک کلمه از رهبر آپو به بیرون بیاید. همانطور که در ابتدا گفتم، کارزار ۱ ژوئن با هدف از بین بردن نیروهای انحلال‌طلب بود. اهداف و مقاصد انحلال‌طلبان با این پیشرفت ناکام ماند. به عنوان یک پیشرفت نظامی شناخته می‌شود. بنابراین چنین به نظر می‌رسد، اما اساساً این یک مداخله ایدئولوژیک خط آپویی در برابر خط لیبرالیسم بود. مجدداً کارزار ۱ ژوئن در کوههای کوردستان سطح گریلاهای جنبش آزادی را آشکار کرد و خط آپویی را دوباره در همه جا مسلط کرد و عملاً آن را به منصه ظهور رساند. به همین دلیل است که کارزار ۱ ژوئن بسیار مهم است.
*نتایج کارزار ۱ ژوئن چه بود؟
رفیق اردال یکی از پیشگامان بزرگ این جنبش بود. رفیق تکوشین و رفیق سید رضا دوباره به منطقه درسیم رفتند. در این کارزار نیز وظیفه و رسالت مهمی را انجام دادند. رفیق سلاو کوچر در سِرت عملیات انجام داد. او خود را همچون بِریتان به شهادت رساند تا به دست اشغالگران نیفتد. رفیق باز عملیات بزرگ دیگری را در اروح و گابار انجام داد. ما بارها و بارها از این رفقا یاد می‌کنیم. دستاوردهای کارزار 1 ژوئن متعلق به این رفقا است. بسیاری از رفقای ما که اکنون نمی‌توانیم نامشان را بشماریم، پیشگام این روند بودند. در این دوره آنها شروع به تجدید پروژه‌های خود کردند و نوآوری‌های مهمی در زمینه نظامی انجام شد. سبک تیمی و سبک حرکتی در نتیجه این پیشرفت ایجاد شد. شدیدترین واکنش در برابر توطئه‌گران، تقویت نیروهای سازمانی و نظامی بود.
این واقعیت آشکار شد. هر اتفاقی هم بیفتد، پ‌ک‌ک از ذات خود دور نخواهد شد و هیچ قدرتی نمی‌تواند پ‌ک‌ک را از جوهره‌اش دور کند. علاوه بر این، گریلا همواره بر دفاع از خط رهبری پافشاری خواهد کرد و هرگز قدرت خود را برای انجام جنگ و عملیات از دست نخواهد داد. همچنین بازگشت به مناطق باکور کوردستان، به عنوان یک نتیجه‌ی مهم بود. برخی از مناطق در جریان عقب‌نشینی در سال ۱۹۹۹ تخلیه شدند. در همین حال، آن مناطق دوباره پر شد. اما مهم‌ترین نتیجه این جریان، جنگ خلق انقلابی بود. رفقا رشید و چیچک بوتان در سال ۲۰۱۰ پیشگامان جنگ خلق انقلابی شدند. این مرحله جدیدی از جنگ ما بود. عملیات‌های عظیمی در خاکورک، شمزینان، محور زاگرس، اورمار، شتازا و رندکه انجام شد. کارزاری در منطقه بیت‌الشباب در بوتان توسعه یافت. به طور کلی جنگ و مبارزه در سراسر کوردستان شدت گرفت. این کارزار، شوک جدی به دشمن اشغالگر وارد کرد و بسیاری از مناطق تحت کنترل گریلاها قرار گرفت.
*همانطور که اشاره کردید سخت‌ترین شرایط از طریق جنگ و مبارزه انقلابی گریلاها پشت سر گذاشته شد. امروز هم این جنگ و مبارزه ادامه دارد. در مورد جنگ و مبارزه گریلا که هنوز ادامه دارد چه می‌توانید بگویید؟
ما نه تنها با دولت اشغالگر ترکیه می‌جنگیم، بلکه با قدرت‌های هژمونیک جهانی نیز می‌جنگیم. ارتش ناتو با تمام امکانات و قدرت به ما حمله می‌کند. اما الان همه دنیا این را می‌بینند. جنگ عمدتاً در امرالی به راه افتاده است. مرکز جنگ امروز امرالی است. یک مبارزه بسیار سخت و یک حمله بزرگ در امرالی در جریان است. همزمان در کوردستان یک جنگ همه‌جانبه و کانسپت انحلال بر علیه جنبش، مردم و رهبر ما به ویژه در مناطق حفاظتی مدیا در حال انجام است. این روند را هرگز نباید ساده گرفت. هر چه ما در جنگ و مبارزه خود اصرار بیشتری داشته باشیم، نیروهای توطئه‌گر در نقشه‌های انحلال‌شان اصرار بیشتری دارند. این یک خطر معمولی نیست. به همین دلیل مقاومت یک مقاومت معمولی نیست.
گریلاها چهار سال است که جنگی بی‌امان را در تونل‌های جنگی در کوردستان علیه فناوری ناتو، سربازان متخصص و سلاح‌های هسته‌ای و شیمیایی به راه انداخته‌اند. ما باید از خود بپرسیم که چرا حملات به گریلاها تا این حد گسترده است. امروز گریلا ضامن زندگی آزاد و آزادی مردم کورد و منطقه است. اگر حمله‌ای به مردم و رهبر ما صورت گیرد، گریلاها آماده هستند تا از آن جلوگیری کنند و انتقام بگیرند. این حملات برای شکستن اراده مردم ما انجام می‌شود، اما رفقای ما روژهات، اردال، آندوک، سرخوبون، اَکین، روکَن، سارا، سرحد گراوی، بوتان، زنارین و شورش کارَر این حملات را خنثی کردند.
دشمن ۳ سال است که در مناطق زاپ، آمدیه، منطقه شهید دلیل و زاگرس مسدود شده و ضربات بسیار سنگینی خورده و همچنان ادامه دارد. این خط فداکاری رهبر آپو است. تا کنون گریلاها بر اساس این خط جنگیده‌اند و پیروزی با این خط حاصل می‌شود. تا زمانی که این ثبات و مقاومت وجود دارد، هیچ نیرویی نمی‌تواند پ‌ک‌ک و اراده مردم کورد را از بین ببرد. بنابراین پ‌ک‌ک با تجربه، مقاومت، زحمت و خون شهدایش به امروز رسیده است.
