«مردم کورد باید از روژاوا محافظت کنند»
اهالی مخمور اظهار داشتند که دولت ترکیه از یک سو از صلح سخن می‌گوید و از سوی دیگر حملات خود را گسترش می‌دهد. آنها از همه مردم کورد خواستند که از روژاوا محافظت کنند.
تصویر
اهالی اردوگاه پناهندگان شهید رستم جودی (مخمور) در رابطه با حملات به روژاوا، به ویژه حملات به سد تشرین و پل قره‌قوزاق با خبرگزاری فرات (ANF) صحبت کردند و نارضایتی خود را از این حملات ابراز داشتند.
مادری به نام حلیم ایشلَک در ابتدای سخنان خود یاد همه شهدای روژاوا را گرامی داشت و گفت: «ما برای هر وجب از خاک کوبانی خون ریخته‌ایم. چند سال است که کوبانی آزاد شده و مردم روژاوا طعم آزادی را چشیده‌اند. دولت فکر می‌کند که می‌تواند با سلاح مردم کورد را از بین ببرد، اما باید بداند که ما با سلاح از بین نمی‌رویم. ما با مقاومت به هویت و تاریخ خود دست خواهیم یافت. مردم کورد به اراده خود پایبند هستند و هیچکس نمی‌تواند اراده مردم کورد را درهم بشکند. دولت ترکیه اکنون از راه‌حل سخن می‌گوید، من به راه‌حل آنها باور ندارم. اگر در راه‌حل جدی هستند، رهبر ما را از زندان آزاد کنند و درهای همه زندان‌ها را باز کنند. هزاران سال است که ما بر سر کوردستان می‌جنگیم، ما قبلاً خودمان را نمی‌شناختیم، نمی‌دانستیم کوردستان چیست، اما پس از ظهور رهبری، کوردستان را شناختیم. قبلاً دولت ترکیه روستاهای ما را آتش می‌زد، اما اکنون ما اراده و هویتی داریم، دولت ترکیه هرگز نمی‌تواند کوردها را نابود کند. پیام من به همه زنان کورد این است که برای روژاوا به پا خیزند.»
«صلح با حمله محقق نمی‌شود»
بشیر گاباری یکی از معلمان اردوگاه نیز در همین رابطه صحبت کرد و اظهار داشت که این تغییر قدرت که در سوریه رخ داده، توسط دولت ترکیه به عنوان یک امید برای خود دیده می‌شود و گفت: «دیدارهای اولیه با هیئت تحریرالشام را به عنوان پیروزی خود می‌دید. می‌خواست هیئت تحریرالشام را در دمشق علیه روژاوا، نیروهای سوریه دموکراتیک (ق‌س‌د) و مردم کورد به جنگ بیندازد، اما نتوانست. دوباره به همان گروه‌های مسلحی که به نام ارتش ملی سوریه تشکیل داده بود، بازگشت و داعش را نیز دوباره زنده کرد. در ابتدا مکان‌های زندگی که مردم از آنجا امرار معاش می‌کردند را هدف قرار داد. یکی از مکان‌هایی که اکنون بیشترین درگیری در آنجا رخ می‌دهد، سد تشرین و پل قره‌قوزاق است. دولت ترکیه بدون در نظر گرفتن خطر سد، همه جا را هدف قرار می‌دهد. به ویژه حماسه‌های تاریخی در اطراف سد تشرین و کوبانی علیه حملات اشغالگرانه نوشته می‌شوند، در واقع بشریت از حملات اشغالگرانه محافظت می‌شود. هدف دولت ترکیه، (نابودی) دستاوردهای مردم کورد است. اکنون خطر بزرگی روژاوا را تهدید می‌کند، اگر روژاوا شکست بخورد، باکور و باشور [کوردستان] نیز شکست خواهند خورد. دولت ترکیه از یک سو حمله می‌کند و از سوی دیگر از صلح سخن می‌گوید، صلح با حمله محقق نمی‌شود. ما از مردم خود می‌خواهیم که تشرین و روژاوا را تنها نگذارند.»
«همه باید به روژاوا توجه کنند و از آن محافظت کنند»
سونگول گولَر، عضو ژنئولوژی نیز در ابتدا به مقاومت مردم روژاوا درود فرستاد و گفت: «همانطور که می‌دانید در ۲۷ نوامبر، رژیم ۵۶ ساله در سوریه توسط هیئت تحریر الشام (HTS) و ارتش ملی سوریه (SNA) سرنگون شد. از آن روز تا به امروز، آنها باورداشتی مانند علویان را هدف قرار داده‌اند و دست به قتل‌عام می‌زنند. اگر امروز دنیا ساکت است، این نیز نشان می‌دهد که این تبهکاران به تنهایی این قتل‌عام‌ها را انجام نمی‌دهند. در اینجا می‌بینیم که هدف فقط رژیم بعث نبوده، بلکه هدف، نظام ملت دمکراتیک است که در روژاوا بنا شده است. به ویژه می‌خواهند به دست دولت ترکیه، انقلابی را که با پیشگامی زنان در روژاوای کوردستان آغاز شده، خفه کنند. این نشان می‌دهد که دولت ترکیه انقلابی را که با پیشگامی زنان در روژاوا آغاز شده، تحمل نمی‌کند. برای نابودی این انقلاب نیز به همه راه‌ها و روش‌های غیراخلاقی متوسل می‌شود. مدتی است که منطقه‌ای را به عنوان منطقه تحت کنترل خود درآورده‌اند، تشرین هدف قرار می‌گیرد، البته چنین مناطقی هم برای روژاوا و هم برای ترکیه استراتژیک هستند. به همین دلیل دولت ترکیه روزانه با همه امکانات خود به تشرین حمله می‌کند. مردم ساکن روژاوا از جمله عرب‌ها، سریانی‌ها و غیره در تشرین به سپرهای انسانی تبدیل شده‌اند و تحصن برگزار می‌کنند، این بزرگترین مقاومت است. ما به همه مردم می‌گوییم که این آخرین فرصت است، همه مردم ستمدیده هر کجا که هستند باید حول نظام ملت دمکراتیک گرد هم آیند. به همین دلیل ما از همه زنان، جوانان و مردم تحت ستم می‌خواهیم که همه به روژاوا توجه کنند و از این نظام محافظت کنند.»
