بیانیه ریاست مشترک شورای اجرایی کنفدرالیسم جوامع کوردستان (کجک) به این شرح است:
«دولت ترکیه با پهپادها و توپ به خانهای در روستای برخبوتان از توابع کوبانی حمله کرد و در نتیجه ۹ نفر از یک خانواده به قتل رسیدند که ۷ نفر از آنها کودک بودند. ما این حمله بزدلانه را به شدت محکوم میکنیم. یاد و خاطره شهدای این حمله را با احترام گرامی میداریم و به مردم خود تسلیت میگوییم. برای مجروحان نیز آرزوی شفای خیر داریم. این حمله باعث غم و خشم زیادی در میان مردم کورد شد. ما بسیار متاثر و خشمگین شدیم. دولت ترکیه با این قتلعام، جنایت دیگری به جنایات خود علیه بشریت اضافه کرد. چگونه ممکن است یک خانواده، مادر و پدر به همراه فرزندانشان به قتل برسند؟ حمله به یک خانواده، به مادر و پدر و فرزندانشان و نابودی آنها در کدام وجدان، اخلاق و عقلی میگنجد؟ انسان نمیتواند این وضعیت را با کلمات بیان کند. این فقط میتواند کار یک ذهن تاریک، کور و غیرانسانی باشد. کسانی که به اندازه ذرهای اخلاق و وجدان دارند، نمیتوانند چنین کاری انجام دهند. دشمنی با کوردها، دولت ترکیه را به چنین زمینهای کور و تاریک کشانده و آن را به یک هیولا تبدیل کرده است.
روستای برخبوتان که مورد حمله قرار گرفت، پیش از این هدف قتلعام بزرگ داعش قرار گرفته بود. اکنون نیز دولت ترکیه با هواپیماهای جنگی قتلعام جدیدی انجام داد. این وضعیت نشان میدهد که دولت ترکیه چه برنامهای در سر دارد. از هر حرکت و اقدام آن مشخص است که دولت ترکیه میخواهد برنامه ناتمام داعش را تکمیل کند.
پس از اینکه این حمله در دستور کار افکار عمومی قرار گرفت و اعتراضاتی صورت گرفت، دولت ترکیه مسئولیت این قتلعام را نپذیرفت، اما این موضع آن تلاشی برای فریب است. دولت ترکیه مدتهاست که به روژاوا حمله میکند و قتلعام انجام میدهد. روزی نیست که حمله نکند و انسانها را به قتل نرساند. آنها خودشان به طور آشکار گفتند که همه جا را میزنند، زیر و رو میکنند و برای انجام این کار حمله کردند. در سوریه پس از فروپاشی رژیم بعث، حملات خود را بیشتر کردند. این نیز نشان میدهد که دولت ترکیه نمیخواهد مشکلات در سوریه حل شود و سوریه با همه تفاوتهایش دارای یک سیستم دموکراتیک شود. اگر مشکلات در سوریه حل نمیشود و جنگ ادامه دارد، دلیل آن دولت ترکیه است.
در برابر این قتلعامها و حملات غیرانسانی دولت ترکیه، مردم ما، همه مردم، نیروهای دموکراتیک، آزادیخواه، سوسیالیست و دوستان ما باید به طور مشترک مخالفت خود را با شدت بیشتر نشان دهند. سکوت دولتها، به ویژه سکوت سازمان ملل متحد در برابر این جنایات علیه بشریت دولت ترکیه قابل قبول نیست. ادامه این سکوت به معنای همدستی در این جنایات و قتلعامهاست. باید این موضع خود را تغییر دهد و در برابر جنایات دولت ترکیه موضعگیری کند.»