شجاع‌ترین، دلیرترین، زیباترین، فهمیده‌ترین، باهوش‌ترین و آگاه‌ترین جوانان کورد نیم قرن است که برای آزادی خلق کورد خود را فدا می‌کنند و وطن‌شان را با خون خود آبیاری می‌کنند. آنها نجیب‌ترین فرزندان خلق کورد و بهترین نمایندگان برای آن هستند.
اگر نمی‌خواهیم در مقابل این فداکاری‌ها مدیون بمانیم، نه تنها باید آنها را فراموش نکنیم بلکه باید زندگی آنها را برای خود معیار و الگو قرار دهیم. اگر خلق کورد فرزندان خود را، که به عشق زندگی آزاد فدا شده‌اند، به عنوان معیار زندگی نپذیرند تاریخ آنها را نخواهد بخشید.
سینان آبی از عشیره میهن‌دوست گَودا در سال ۱۹۹۷ در سلوپی به دنیا آمد. او مبارزه برای زندگی را در سنین جوانی می‌دانست. آن کودک اهل کاتو به سرعت بزرگ شد. او وقایع اطرافش را درک کرد و این ایده را که تنها راه، مبارزه است در شخصیت خود گنجاند. وقتی بزرگ شد و ادراکش کامل شد به انقلاب پیوست.
عموی سینان به دلیل «کمک به پ‌ک‌ک» در زندان بود. برخی دیگر از اقوام او نیز در کوهستان بودند. خاله‌ها، دایی‌ها و خواهرزاده‌ها و برادرزاده‌هایش... بنابراین خیلی سریع با پ‌ک‌ک و رهبر آپو آشنا شد. مشکلات وطن که همیشه در خانواده و اطرافیانش مورد بحث بود چگونه و توسط چه کسی حل می‌شد؟ رهبر آپو توسط چه کسی از آن زندان آزاد می‌شود؟ او می‌خواست این کار را انجام دهد و با این هدف بزرگ شد.
کوهستان راهی به سوی زندگی آزاد است
حتی در کودکی سنگ برمی‌داشت و زمانی که از دشمن خشمگین بود به سمت تانک‌های دشمن می‌انداخت. با بزرگتر شدن محیط اطرافش را سامان داد و در این مبارزه رفقایش را دور خود جمع کرد. در برابر خیانت و بی‌تفاوتی چون کوه برخاست. ۱۱ سال در مدارس درس خواند، هیچ‌گاه تبدیل به فردی نشد که بخواهد همانند آنها بزرگ شود، همیشه خشم و حس انتقام را در دل خود پرورش داد و با وقار بزرگ شد. به همین دلیل بود که حتی در کلاس هشتم، معلمان او را با «انجام کار خطرناک» خطاب کردند. با رشد سینان، مسئولیت‌هایش نیز افزایش یافت. او در تمام فعالیت‌هایی که انجام می‌شد شرکت می‌کرد. با بدن جوانش در مقابل خودروهای زرهی و سپر آهنین ایستاد. سینان قبل از ۱۷ سالگی سه بار دستگیر شد. دشمنی وجود داشت که او آنها را می‌ترساند. او همیشه قسم می‌خورد که حتی بیشتر به آرمان وفادار باشد. او پس از آخرین دستگیری قول داد که دیگر دستگیر نشود و به کوه‌های کوردستان برود تا دست دشمن به او نرسد.
سینان در نوروز ۲۰۱۴ در جودی به صفوف گریلا پیوست. او نام جوتکار را برگزید. او به آموزش اولیه گریلایی در گاره پیوست و با شور و شوق خود در مدت کوتاهی استانداردهای رزمی پ‌ک‌ک را آموخت و برای ورود به منطقه زاگرس پیشنهاد داد. جوتکار کاتو سخت‌ترین کار را بدون وقفه آغاز کرد و وظایف خود را با موفقیت انجام داد. جوتکار که سرشت کاتو را در خود داشت همیشه در برابر سخت‌ترین شرایط ایستادگی می‌کرد، روحیه‌ای منضبط و میل به پیروزی داشت و هدفش نجات رهبری از دست دشمن بود.
طعم آزادی در جیلو
در جغرافیای زیبای جیلو، حضور دشمن هر روز وعده انتقام او را یادآوری می‌کرد. با این عزم در فعالیت‌های زیادی شرکت کرد، این بار نه با سنگ بلکه با بمب و گلوله به سربازان فاشیست دولت ترکیه ضربه زد.
۵ ژوئن ۲۰۱۶ در منطقه مِرگَزر جیلو به شهادت رسید. زندگی جوتکار سرشار از مبارزه برای آزادی بود. او به یکی از مبارزان آزادی تبدیل شد که به معنادارترین شکل زندگی کرد. او پرچم کوردستان آزاد را برای پیروزی به اهتزاز در آورد.