نایف شمو اظهار داشت که ماده ۱۴۰ قانون اساسی عراق دوباره برای اهداف سیاسی مطرح شده است. وی تاکید کرد که پ‌دک و حشد شعبی به دنبال تسلط بر مردم ایزدی در شنگال هستند.
نایف شمو، رئیس مشترک شورای خودمدیریتی دموکراتیک شنگال (م‌خ‌د‌ش)، با اشاره به اینکه ماده ۱۴۰ قانون اساسی عراق دوباره برای اهداف سیاسی مطرح شده است، اظهار داشت که حزب دموکرات کوردستان (پ‌دک) و حشد شعبی به دنبال تسلط بر مردم ایزدی در شنگال هستند.
شمو در ادامه، چارچوب تاریخی ماده ۱۴۰ قانون اساسی عراق و اینکه چگونه بازیگران سیاسی کنونی تلاش می‌کنند از این ماده به نفع خود استفاده کنند را مورد بررسی قرار داد. شمو تاکید کرد که ساختار اجتماعی که پس از سیاست‌های کوچ اجباری سال ۱۹۷۵ شکل گرفته است، امروز نیز مشکلی است که منتظر راه‌حل است. او همچنین اظهار داشت که پ‌دک، با وجود فعالیت در شنگال بین سال‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۱۴، حمایت لازم را از جامعه ایزدی به عمل نیاورده است. وی همچنین بیان کرد که حشد شعبی نیز استراتژی مشابهی را دنبال می‌کند و تلاش دارد نفوذ سیاسی خود را در منطقه تثبیت کند.
نایف شمو توضیح داد که ماده ۱۴۰ قانون اساسی عراق از سه بند اصلی تشکیل شده است:
- بازگشت مردم به مناطق اصلی خود و اصلاح ساختارهای جمعیتی.
- آغاز سرشماری در سراسر مناطق مورد مناقشه.
- آغاز همه‌پرسی تا مردم خودشان تصمیم بگیرند که می‌خواهند وابسته به بغداد باشند یا هولیر.
نایف شمو یادآور شد که از سال ۱۹۷۵ تا ۲۰۰۷، نزدیک به ۸۰ درصد مردم شنگال با پ‌دک در ارتباط بودند و اظهار داشت که این به دلیل آن بود که پ‌دک خود را به عنوان نیرویی نزدیک به جامعه ایزدی نشان می‌داد. شمو تاکید کرد که پ‌دک قبلا از طریق وعده‌ها حمایت جامعه ایزدی را کسب کرده بود، اما این وعده‌ها در عمل محقق نشده بودند.
در دوران صدام حسین، مردم از خانه‌های خود آواره شدند و مناطق مسکونی جدیدی برای آنها ایجاد شد. به همین دلیل، در سال ۲۰۰۵ به درخواست پ‌دک، ماده ۱۴۰ به قانون اساسی عراق اضافه شد و هدف آن حل مشکلات اجتماعی و منطقه‌ای بود. با این حال، در سال ۲۰۰۷، نوری مالکی، نخست‌وزیر وقت عراق، این ماده را بی‌اثر کرده و اجرای آن را متوقف ساخت.
نقش و هدف پ‌دک
شمو گفت: «پ‌دک از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۴ بر مناطق مورد مناقشه شنگال و اطراف آن مسلط بود، اما در این مدت همبستگی واقعی با مردم نشان نداد.» شمو اظهار داشت که تنها چیزی که پ‌دک به مردم ایزدی ارائه داد، انکار هویت ایزدی بود و اختلافات بین جامعه ایزدی و مردم عرب اطراف را عمیق‌تر کرد.
در ادامه شمو گفت: «اگرچه پ‌دک در گذشته در اجرای ماده ۱۴۰ نتوانست کاری انجام دهد، اکنون با فضای انتخاباتی این ماده را دوباره مطرح می‌کند. هدف این است که آرای مردم ایزدی را به دست آورده و آنها را دوباره تحت کنترل خود درآورد. اکنون پ‌دک با تمام توان خود تلاش می‌کند تا اردوگاه‌های ایزدیان را کنترل کرده و ماده ۱۴۰ را به تبلیغات انتخاباتی تبدیل کند. پ‌دک، که دفاتر خود را در استان موصل بر اساس این ماده باز کرده است، قصد دارد همین کار را در شنگال نیز انجام دهد. هدف واقعی پ‌دک کمک به ایزدی‌های بی‌چاره نیست؛ بلکه این است که آنها را به اراده خود وابسته کرده و تحت کنترل خود درآورد.»
حشد شعبی نیز در بازی است
نکته مهم دیگری که نایف شمو بر آن تاکید می‌کند این است که نه تنها پ‌دک، بلکه حشد شعبی نیز با همین هدف عمل می‌کند و گفت: «به ویژه در انتخابات استانی، حشد شعبی با جمع‌آوری آرای تمامی جوامع کم‌شمار - ایزدی‌ها، شَبَک‌ها و مسیحیان - به برتری رسید. اکنون آنها در انتخابات پارلمانی نیز قصد دارند چنین پیروزی‌ای را به دست آورند.»
شمو این تناقض بین پ‌دک و حشد شعبی را به عنوان «جنگ دو طرفه» توصیف کرد و گفت که مردم در خواب عمیقی هستند و افزود: «اگر مردم ایزدی این بازی را درک نکنند، آرای خود را به یکی از این نیروها خواهند داد.»
اتحاد احزاب و گروه‌های سیاسی در شنگال
شمو گفت که آنها ابتکار «مسئله ایزدیان» را که اتحاد احزاب و نیروهای سیاسی است، مقدس برمی‌شمارند و اظهار داشت که به عنوان م‌خ‌د‌ش تا آخر از آن حمایت می‌کنند. شمو گفت: «اما اشتباه آنها این بود که اگر خود را برای سهمیه سازماندهی می‌کردند، سهمیه ایزدیان را به دست می‌آوردند. اکنون در این وضعیت کنونی و همانطور که آشکار است، سهمیه ایزدیان از دست آنها خارج شده و جنگ بزرگی بر سر آن در جریان است.»
