خبرمهم

شاهو: تولد پ‌ک‌ک تولد یک زندگی جدید برای خلق کورد و بشریت است-بخش اول

پ‌ک‌ک منشأ تولد دوباره، حزبی شدن مجدد و سازماندهی برای روژهلات کوردستان بوده است. به خصوص انقلاب «ژن، ژیان، آزادی» محصول این تفکر و فلسفه است، محصول تأسیس پ‌ک‌ک است که امروز در روژهلات کوردستان ظهور کرد.»

آمد شاهو، عضو مجلس حزب حیات آزاد کوردستان (پژاک) در گفت و گو با خبرگزاری فرات (ANF) ، در مورد کمپین بین‌المللی «آزادی جسمانی عبدالله اوجالان، راه‌حل سیاسی برای مسئله کورد»، روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان و چهل و پنجمین سالگرد تاسیس پ‌ک‌ک صحبت کرد.

شاهو در خصوص کمپین «آزادی برای عبدالله اوجالان و راه‌حل سیاسی برای مسئله کورد» گفت: «این کمپین می‌تواند مسئولیت ما به عنوان خلق کورد را افزایش دهد. به عبارت دیگر نقش و مسئولیتی تاریخی بر عهده خلق کورد می‌گذارد. اگر از دموکراسی، صلح و آرامش صحبت کنیم و رهبر آپو در زندان باشد، انکار حقیقت است. نفی وجود ملتی است که امروز با نابودی فرهنگی و سیاسی مواجه است. از حملات و اشغالگری های تبهکاران داعش گرفته تا اقدامات دولت فاشیست ترکیه و رژیم اشغالگر ایران، ثابت می‌کند که تهدیدی جدی علیه مردم کورد وجود دارد. برای اینکه مردم کورد مطمئن شوند، اولین شرط حل مسئله خلق کورد و خلق‌های آزادی‌خواه این است که رهبر آپو از نظر فیزیکی آزاد باشد و طرف حل این مسئله شود.»

آمد شاهو به نقش زنان در کمپین بین‌المللی «آزادی برای عبدالله اوجالان و حل مسئله کورد» اشاره کرد و گفت: «زنان و جوانان آزادی خود را به آزادی رهبر آپو گره زده‌اند. زیرا رهبر آپو از ابتدای مبارزه خود برای آزادی زنان، صلح و دموکراسی در امرالی مبارزه کرده است.»

این عضو مجلس پژاک در چهل و پنجمین سالگرد تاسیس پ‌ک‌ک می‌گوید: «بنابراین در چهل و ششمین سالگرد تاسیس پ‌ک‌ک باید دست به کار شویم و با کمپین آزادی جسمانی رهبر آپو و حل مسئله کورد در مبارزه شرکت کنیم. هدف اصلی هر فرد آزادیخواه باید آزادی جسمانی رهبر آپو و حل مسئله کورد باشد. اگر هدف ما این نباشد، به راه حل اساسی نمی‌رسیم و اشغال از سر ما برداشته نمی‌شود. به پایان رساندن سیاست اعدام، دستگیری، کشتار کولبران، کشتار زنان، قتل جوانان، فقر، مهاجرت و فرار مغزها با موفقیت این کمپین تضمین خواهد شد. این کمپین، آزادی خلق کورد و خلق‌های آزادیخواه را تضمین می‌کند.»

آمد شاهو برای ادامه انقلاب «ژن، ژیان، آزادی» می‌گوید: ««دومین سالگرد انقلاب  «ژن، ژیان، آزادی» باید در این کمپین جشن گرفته شود، اگر انقلاب بر اساس همین کارزار ادامه یابد، مبارزه زنان و خلق‌ها کوتاه‌مدت خواهد بود و اهداف زودتر محقق می‌شود. به همین ترتیب، سبب می‌شود جرقه انقلاب دوباره بدرخشد و آن روح باید دوباره ظهور کند. با عملی کردن این موضوع، هیچکس دیگر نمی‌تواند بگوید که انقلاب تمام شده است و همه این شایعات باطل خواهد شد. زیرا انقلاب به گونه‌ای دیگر آغاز می‌شود. یعنی انقلاب با هدف بزرگتری شروع می‌شود. اهداف تعیین شده توسط زنان و مردم روژهلات کوردستان و ایران نشان داد که می‌توانند در مقابل ذهنیت و قدرت رژیم اشغالگر ایران بایستند. نشان داده شد که می‌توان وحدت را شکل داد. نشان داده شد که زنان می‌توانند آزادانه در این سرزمین زندگی کنند و به ذهنیت مردسالار پایان دهند.»

آمد شاهو در خصوص روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان نیز گفت: «دوران جدیدی از مقاومت و مبارزه با مبارزه جنبش آپویی و رهبر آپو آغاز شده است که این دوره با عنوان دوره آزادی زنان نامگذاری شده است. به خصوص این دوره با تغییر ذهنیت مردان شروع شد. زنان برای دستیابی به حقوق طبیعی خود، برای ادامه زندگی و مشارکت در تمامی شئونات زندگی، نیازمند تغییر ذهنیت هستند. این ذهنیت را می‌توان از طریق یک انقلاب فکری، یک انقلاب وجدانی، آزادی، دموکراسی و یک تفکر سوسیالیستی به دست آورد.

متن کامل گفتگو به شرح زیر است:

زنان امروز مبارزه دوران را رهبری می‌کنند

- اول از همه به روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان نزدیک می‌شویم، هم‌زمان کمپین آزادی جسمانی رهبر آپو و حل مسئله کورد وجود دارد، اینها چه ربطی به این روز دارند؟

- اولاً ما به عنوان جنبش آپویی در این موضوع دیدگاه متفاوتی داریم. زیرا این موضوعی است که امروزه توسط نیروهای اشغالگر، ذهنیت مسلط، سلطه طلب و مردسالار بر بشریت بر حسب منافعشان وارد می‌شود. به ویژه زنان را در جامعه تحت فشار قرار داده‌اند، حقوق طبیعی خود را از آنها سلب کرده، آنها را به عنوان موجودیت انکار کرده‌اند و هر روز با خشونت و ظلم مواجه شده‌اند. نتیجه این ذهنیت این است که امروز به عنوان یک نژاد و موجودیت به حاشیه رفته و انکار می‌شوند. در نتیجه تاریخ پر از مبارزات زنان برای احقاق حقوقشان است، از خواهران میرابل گرفته تا قهرمانانی که در کوه‌های کوردستان برای حقوق خود می‌جنگند و من در برابر آن قهرمانان و مبارزان فدایی که به کاروان شهدا پیوستند، سر تعظیم فرود می‌آورم و یادشان را گرامی می‌دارم.

با مبارزات جنبش آپویی و رهبر آپو دوران جدیدی از مقاومت و مبارزه آغاز شده است که آن را دوران آزادی زنان نامیده‌اند. به خصوص آن دوره با تغییر ذهنیت مردان شروع شد. زنان برای دستیابی به حقوق طبیعی خود و برای ادامه زندگی و مشارکت در تمامی شئونات زندگی، نیازمند تغییر ذهنیت هستند. این ذهنیت را می‌توان از طریق انقلاب فکری، انقلاب وجدانی، آزادی، دموکراسی و تفکر سوسیالیستی به دست آورد. بنابراین مبارزه اولیه رهبر آپو و پ‌ک‌ک بر همین اساس انجام شد و روز به روز گسترش یافت و به جنبشی زنان و به امید جامعه‌ای دموکراتیک، آزادیخواه و سوسیالیستی تبدیل شد که برای مردم جهان می‌درخشد.

مبارزه‌ای بی‌امان برای سرنگونی ذهنیت مردسالارانه اعمال شده در مورد زنان، تا به امروز وجود داشته است. برای موفقیت این مبارزه، فرهنگ دموکراسی و آزادی باید در قلب هر شخصیت به ویژه مردان تجسم یابد تا راه حلی دموکراتیک برای مسئله زنان باز شود. رهبر آپو می‌گوید : «جامعه آزاد نمی‌شود مگر اینکه زنان آزاد باشند». اگر این مسئله حل نشود، دموکراسی، آزادی و سوسیالیسم در منطقه برقرار نخواهد شد و حتی روز به روز خشونت، جنگ و ویرانی در منطقه بیشتر گسترش می‌یابد. نمونه‌هایی از آن را در جهان امروز می‌بینیم که چگونه زنان با خشونت و جنگ مواجه می‌شوند و زنان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این در زمینه ایران گسترده‌تر و جامع‌تر است. زیرا ذهنیت مردسالارانه در داخل ایران بر زنان و جامعه حاکم است. نظام ولایت فقیه مطلقه با ذهنیت مردسالاری طراحی شده و زنان به عنوان جنسیت دوم و سوم تلقی می‌شوند و از تمامی نظام‌های اداری و زندگی جامعه به حاشیه رانده و طرد می‌شوند و این تعریف زنان از سوی مقامات رژیم، امروزه خود بزرگترین خشونت علیه آنان است.

علاوه بر آنکه سابقه مقاومت در داخل ایران وجود دارد، آخرین انقلابی که در داخل ایران تحت لوای زنان برافراشته شد و شعار آن  «ژن، ژیان، آزادی» بود، برای نابودی ذهنیت مردسالار بود. بنابراین، خشونت علیه زنان دیگر قابل قبول نیست، نتیجه مبارزه روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان، روز اتحاد، روز دستیابی به آزادی و تضمین حقوق همه زنان خواهد بود. همه مردان برای رسیدن به این فلسفه باید ذهنیت مردسالار را در درون خود بشکنند و تغییر دهند و مبارزه را بر اساس فلسفه رهبر آپو ترویج دهند.

۲۷ نوامبر روز تولد دوباره خلق کورد است

-در چهل و پنجمین سالگرد تولد پ‌ک‌ک، تأسیس پ‌ک‌ک را چگونه می‌بینید و چه تأثیری بر مبارزات آزادیخواهانه خلق کورد داشته است؟

ما در آستانه دو موضوع مهم هستیم. یعنی ۲۵ و ۲۷ نوامبر. دو موضوع مهم به ویژه برای خلق کورد، خلق‌های آزادیخواه و زنان است. ۲۵ نوامبر روزی است که امروزه به ویژه در میان جنبش آپویی اهمیت زیادی به آن داده می‌شود. چون دیگر با همان نگاه و ذهنیتی که بر آن حاکم بوده به زنان نگاه نمی‌شود. برعکس، زنان امروز جامعه و مبارزه مدرن را رهبری می‌کنند و این با مبارزه خستگی‌ناپذیر رهبر آپو و تولد پ‌ک‌ک تضمین شده است. به عبارت دیگر، یعنی ۲۷ نوامبر که ۴۵مین سالگرد تاسیس پ‌ک‌ک است، به نظر من اگر فقط به عنوان تولد یک حزب به آن نگاه کنیم، نگاهی محدود است.

به همین دلیل در اینجا به دلیل اهمیت این روز ابتدا از طرف خودم و از طرف حزبمان پژاک، چهل و پنجمین سالگرد تاسیس پ‌ک‌ک  را ابتدا به رهبر آپو، به همه گریلاهای آزادی‌بخش کوردستان، به همه زنان قهرمان که امروز در سنگرهای مبارزه مقاومت می‌کنند، به همه زندانیان سیاسی، به همه خلق میهن‌دوست مان، مادران شهدا، دوستان آزادی‌خواه خلق کورد تبریک می‌گویم.

به عقیده من امروز فقط روز تولد پ‌ک‌ک نیست، بلکه روز از نو متولد شدن خلق کورد است. یعنی خلقی که انکار می‌شد و  دفن شده و روی قبرش بتن ریخته شده بود، با نسل‌کشی و پاکسازی مواجه شده بود، زبانش ممنوع بود، روستاهایش ویران و سوزانده می‌شدند، خلقش با کوچاندن و پناهجویی مواجه بود، دستگیری و شکنجه علیه اش صورت می‌گرفت و حتی کوچک‌ترین فرصت زندگی از وی سلب شده بود، با ظهور پ‌ک‌ک روحی تازه به خلق کورد بخشیده شد و این روز به روز رستاخیز و شکوفایی خلق و ایجاد جامعه‌ای نو تبدیل شد.

به همین دلیل بسیاری از طیف‌ها امروزه به پ‌ک‌ک می‌گویند «کوردستان مانند درخت خشکی شده بود، پ‌ک‌ک  به آن روح تازه‌ای بخشیده و آن را زنده کرد. یعنی ملتی که با انکار و نسل‌کشی مواجه شده بود، امروز به خلقی تبدیل شده که در خاورمیانه و جهان پیشاهنگی آزادی و دموکراسی را بر عهده دارد. پرچمدار جنبش سوسیالیستی در جهان و در هر بخش از کوردستان نیز پرچمدار یک انقلاب مدرن است که در شمال و شرق سوریه، در روژهلات کوردستان و ایران آن را دیدیم. به ویژه در منطقه، نیرویی که امروز شجاعانه و فداکارانه در مقابل ظلم و اشغال ایستاده است، پ‌ک‌ک است که با رنج خستگی‌ناپذیر رهبر آپو به دست آمده است.

بنابراین در اساس، تولد پ‌ک‌ک تولد یک زندگی جدید برای مردم کورد و بشریت است. این تولد یک فلسفه، تاریخ، مبارزه و مقاومت جدید است. زایش  «مقاومت زندگی است» . بنابراین همه چیز در کوردستان پس از پ‌ک‌ک دوباره متولد شده است. به همین دلیل است که رهبر آپو می‌گوید: «تاریخ را بازنویسی می‌کنیم» با خونی که امروز در جبهه‌های مقاومت، در زندان‌ها، در خیابان‌ها و در کوه‌های کوردستان ریخته می‌شود، این تاریخ بازنویسی می‌شود.  این کار به چه دلیل انجام می‌شود؟ چون پ‌ک‌ک مبارزه خود را با یک عبارت آغاز کرد، با این عبارت متولد شد:  «کوردستان اشغال شده است» ، به همین دلیل است که امروز پس از گذشت ۴۵ سال از مبارزات خود، همچنان با اشغالگران مبارزه می‌کند. زیرا اشغالگران در هر بخش از کوردستان مردم کورد را سرکوب می‌کنند، ما را اعدام می‌کنند، تبعید می‌کنند و غارت می‌کنند، اما می‌بینیم که جنبش‌ها و بسیاری از احزاب در برابر این اقدامات سکوت کرده‌اند. چون ذهنیتی که بر آن استوار هستند، چیز دیگری است. اما ذهنیت پ‌ک‌ک و جنبش آپویی علیه اشغالگری است. یعنی چگونه اشغالگران می‌توانند ما را از خانه‌هایمان بیرون کنند؟ با مقاومت می‌توانیم زندگی آزاد را در این سرزمین تضمین کنیم. این چیزی است که پ‌ک‌ک آشکارا تحت شعار «مقاومت زندگی است» ایجاد کرده است.

با تولد رهبر آپو و تولد پ‌ک‌ک، روحیه وحدت ملی در کوردستان ایجاد شد. یعنی ذهنیتی که در گذشته بر کوردستان حاکم بود، محدود به یک خانواده و منطقه بود، اما پ‌ک‌ک با تولد خود احساس ملی را در کوردستان زنده کرد. خط سومی را در درگیری‌های سیاسی در منطقه اتخاذ کرد. پ‌ک‌ک علاوه بر ایجاد وحدت در کوردستان، خاورمیانه و جنبش آزادی جهان، به جنبشی جهانی تبدیل شد که تمامی نیروهای آزادی، دموکراسی، چپ و سوسیالیست را زیر یک چتر علیه فاشیسم و ​​اشغالگری که مبتنی بر نابودی مردم است، گرد هم آورد.

پژاک امید خلق کورد به ویژه زنان و جوانان است

- تأسیس پ‌ک‌ک چه تأثیری بر خلق کورد در روژهلات کوردستان و ایران داشت؟

پ‌ک‌ک به عنوان یک جنبش ملی و دموکراتیک در کوردستان متولد شد و شروع خود را به عنوان گروهی از دانشجویان تعریف کرد. در آنکارا، گروهی از دانشجویان گرد هم می‌آیند و شش تا هفت سال برای تأسیس پ‌ک‌ک مبارزه می‌کنند. به عنوان گروهی از دانشجویان، آنها مشتاق جامعه‌ای آزاد و دموکراتیک هستند. این گروه بعدها فرصتی برای توسعه مبارزات فراهم کرد و به کوردستان بازگشت. پ‌ک‌ک در ۲۷ نوامبر ۱۹۷۸ تأسیس خود را اعلام کرد و فرصتی را برای خنثی کردن فشار دولت اشغالگر ترکیه بر کوردها و نیروهای مبارز آزادیخواه فراهم کرد و بعداً در کوردستان و خاورمیانه گسترش یافت. این مبارزات حتی به ایران و روژهلات کوردستان هم رسید. یعنی رهبر آپو در ابتدا با ذهنیت کوردستان یکپارچه به کوردستان نزدیک شد. کوردستان با معاهده لوزان به چهار بخش تقسیم شد و هر قسمت تحت کنترل یک اشغالگر قرار گرفت. یعنی یک بدن تکه تکه شده بود. رهبر آپو این بدن متلاشی شده را گرد هم آورد و به آن روح بخشید. آن روح، روح آپویی است. دست‌ها ، سر، اندام و بدن متلاشی شده‌اش را به هم نزدیک کرد. درد یک بخش کوردستان، درد بخش‌های دیگر کوردستان شد. پیروزی یک بخش کوردستان، پیروزی بخش‌های دیگر شد.

بنابراین مبارزات پ‌ک‌ک تأثیر مستقیمی بر مردم روژهلات کوردستان داشته است. این تأثیر در جریان ربوده شدن و دستگیری رهبر آپو در ۱۵ فوریه ۱۹۹۹ مشهود بود. در روژهلات کوردستان در ۳ اسفند شاهد تظاهرات سراسری در حمایت از رهبر آپو بودیم. این صیانت ثابت کرد که مردم کورد در روژهلات کوردستان و خلق‌های آزادیخواه در ایران اندیشه و فلسفه رهبر آپو را  می‌پسندند. به همین دلیل آنها صیانت بی‌سابقه‌ای از رهبر آپو انجام دادند.

بعدها برای انتقال این اندیشه و فلسفه به داخل روژهلات کوردستان، جوانان با علاقه به این جنبش روی آوردند و به صفوف پ‌ک‌ک پیوستند. پژاک در ۴ آوریل ۲۰۰۴ بر اساس اندیشه و فلسفه رهبر آپو تأسیس شد. تولد پ‌ک‌ک تاثیر زیادی بر خلق کورد در روژهلات کوردستان داشته است. حتی روی پارادایم و ایدئولوژی که امروز مردم داخل روژهلات کوردستان روی آن کار می‌کنند نیز تاثیر گذاشته است. با یک پارادایم اکولوژیک با ذهنیت مخرب زیست محیطی رژیم اشغالگر ایران مقابله می‌کند. مبارزه با رژیم اشغالگر ایران مبتنی بر پارادایم آزادی زنان و پارادایم جامعه دموکراتیک انجام می‌شود.

پژاک امروز بر اساس این فلسفه به سازماندهی جامعه، انقلاب فکری، دفاع مشروع، آموزش جامعه، ایجاد نظام جدید و الگوی جدید توجه دارد، زیرا با ذهنیت دموکراسی بوجود آمده است. از این رو پژاک معتقد است که دموکراسی بدون عمل مانند یک فرد ساکت است. زیرا امروز عمل، زبان دموکراسی است. بسیاری از احزاب در روژهلات کوردستان هستند که هیچ حرف و عملی ندارند، پس سکوت کرده‌اند و امید و باور جامعه را روشن نمی‌کنند. اما از آنجایی که پژاک یک حزب فعال است، امید خلق کورد، به ویژه زنان و جوانان شده است. بنابراین، دموکراسی نمی‌تواند بدون عمل باشد. به این دلیل است که پژاک، پ‌ک‌ک و جنبش‌هایی که متعلق به اندیشه‌های رهبر آپو هستند، عمل و گفتار دارند. اعمال و گفتارشان یکی است. به همین دلیل است که به امید بشریت تبدیل شده‌اند. بنابراین ما به عنوان پژاک فلسفه‌ای را که در زندان‌ها، در کوه‌ها و خیابان‌ها احیا شده است را مبنای خود قرار می‌دهیم. چون خلق کورد در روژهلات کوردستان دوباره متولد شده‌اند، حزب شده‌اند، سازماندهی شده‌اند ، دوباره افکارشان را توسعه داده‌اند. انقلاب  «ژن، ژیان، آزادی» که در ایران و روژهلات کوردستان به وجود آمد، محصول همین تفکر و فلسفه است.