باید این‌گونه تفسیر کنیم و خاطر نشان کنیم که خورشید از سلیمانیه طلوع می‌کند و قلب کوردها در مشرق است و آن‌ها صد سال است که برای آزادی خود تلاش می‌کنند.

 دولت ترکیه که کوردها را تهدید و با آن‌ها دشمنی می‌کند تا از مبارزه و هدفشان دست  بردارند. نقشه‌های شوم طراحی می‌کنند و می‌خواهند بین کوردها چند دستگی ایجاد کنند. آن احزاب و جنبش‌هایی که در برابر فاشیسم و ​​دیکتاتوری اردوغان سر خم نکرده و به ملت خود متکی هستند و سرود ‘ای رقیب’ را در قامشلو، آمد و سلیمانیه می‌خوانند.

 اکنون کوردهای عزیز، کوردهای انقلابی، آزادی‌خواهان و آن‌هایی که موجودیت و ملت خود را می‌شناسند، به راحتی خیانت تاریخی را فراموش نمی‌کنند. نسل‌کشی، هجوم‌ها‌ و گذشته‌ی این جغرافیا به خوبی می‌دانند که کوردها بر روی این خاک، برای موجودیت و آزادی خود، تاریخی زرین برجای گذاشته‌اند.

 دولت ترکیه در نظر دارد اقدامات تخریبی را انجام دهد و سعی در ستم‌گری و سرکوب کوردها دارد. اردوغان دیوانه شده و اگر در این انتخابات پیروز نشود مغز خودش را می‌خورد و احتمال محاکمه شدن او بسیار زیاد است.

قبل از هر چیزی، دولت ترکیه و اشغال خاک عراق برای بسیاری از مقامات عراقی روشن شده است. واکنش به حمله‌ی‌ فرودگاه وجود داشت و سرنوشت کوردها نیز مقاومت است.  اشغال صد ساله و ظلم و سرکوب کوردستان هنوز به اتمام نرسیده‌ است.

در حمله به فرودگاه روابط سیاسی کوردها مشخص شد. نه تنها روابط کوردها، بلکه روابط بین نیروهای بین‌المللی و آن نیروهایی که علیه تروریسم داعش مبارزه می‌کنند نیز روشن شد. تنش زیادی وجود دارد.  تنش زیادی بین نیروهای منطقه‌ای وجود دارد. این حمله نتیجه سیاست اردوغان در قبال کوردها است. کوردها از تاریخ و آرمان مشروع خود دست نخواهند کشید. در مقابل توطئه، انکارها، نابودگری و سیاست امحا‌، پا پس نکشیده است.

پیام این حمله دولت ترکیه چیست؟  چه کسی از منطقه چه می‌خواهد؟  نیروهای دولتی عراق برایشان روشن شده است که اردوغان از طریق اشغال خاک سوریه و عراق چگونه خود را بالادست‌ و مسلط کند. چنین نقشه‌ای را پیش می‌برد که دستاوردهای کوردها نابود شود. حزب دمکرات کردستان (پ.د.ک) در مورد حمله به سلیمانیه اظهار نظری درباره‌ی‌ حمله به فرودگاه سلیمانیه بیان نکرد و آن را محکوم نکرده است. به طور خلاصه در خاور میانه خصلت و ویژگی منافع، توازن‌ها، توطئه‌ها و اتحادها تاریخی است. اردوغان می‌خواهد پیامی بفرستد که کوردها نمی‌توانند باهم متحد شوند، یا این‌که با دنیای خارج ارتباط برقرار کنند.

در این روزهای تاریخی، سیاست‌های احزاب سیاسی و موضع کوردها در ماه‌های اخیر و انتخابات ترکیه چه چیزی به ارمغان می‌آورد، بیش از همه به کوردها  ‌مرتبط است. حزب دمکرات کوردستان (پ.د.ک) از مذاکرات نیروهای سوریه‌ی دمکراتیک (ق.س.د) و اتحاد میهنی کوردستان (ی.ن.ک) حمایت نمی‌کند، به این معنی که پ.د.ک سیاست خود را در راستای سیاست‌های اردوغان پایه گزاری می‌کند. برای اتحاد میان کوردها قدمی رو بە پیش برنمی‌دارد و هیچ کاری هم برای نزدیک شدن انجام نمی‌دهد، در برابر حملات اردوغان سکوت کرده و نمی‌خواهد ی.ن.ک در منطقه ائتلاف کند، یعنی میراث مام جلال طالبانی را نمی‌بیند و به رسمیت نمی‌شناسد.

اگر اردوغان شکست بخورد تحولات زیادی در منطقه برای کوردها اتفاق می‌افتد و صفحه‌ای برای کوردها باز می‌شود که در آن قرارداد لوزان علیه کوردها شکسته و لغو می‌گردد. آن زمان نیز روند توطئه‌گری معنایی نخواهد داشت و کوردها در زمان و روند پیروزی خود خواهند بود. زمانی که بافل طالبانی به روژآوا روی آورد، مشخص بود که دولت ترکیه نمی‌خواهد روابط و همکاری بین کوردها برقرار شود، زیرا همکاری میان کوردها را مانعی برای اشغال خود می‌بیند. اردوغان سعی دارد از طریق روسیه دولت دمشق را متقاعد کند و بر برنامه‌های خود علیه خلق‌ها سوریه پافشاری می‌کند.

حکومت اردوغان که از اسلام و اعتقادات آن به مانند وسیله استفاده می‌کند، اکنون در آستانه سقوط است. آن‌ها اقدامات خود را علیه کوردها و خلق سوریه افزایش داده و قدرت خود را بر خون خلق‌های منطقه گسترش داده‌اند.  اگر کوردها و نیروهای دموکراتیک مقاومت نمی‌کردند و بر جنگ بر علیه اردوغان نمی‌پرداختند، در این میان کورد و پروژه کورد در خاورمیانه هیچ نتیجه‌ای نداشت.

 لازم است در این روزها کوردها به پ.د.ک بگویند: ‘ما طرفدار دستاوردهای همه کوردها هستیم و ناچاریم در این قرن پیروز شویم و شما باید دوباره خط خود را مشخص کنید.’ به طور خلاصه، ظهور کوردها، مبارزه و تلاش کوردها و نقشه‌ی کوردها در مسیر نتیجه قرار دارد. اگر تمامی کوردها مبارزه خوبی با سیستم امرالی انجام دهند، حمله به فرودگاه سلیمانیه و تمامی‌ حملاتی که علیه کوردها صورت می‌گیرد به نتیجه نخواهد رسید. کوردها بروی خط قامشلو، سلیمانیه و آمد همچنان آرمان و دستاوردهای قرن و تاریخ خود را خواهند داشت و هولیر نیز باید تصمیم خود را اتخاذ کند. در آن زمان، قدرت قدیمی و دستاوردهای تاریخی همه کوردها به تولد و رنسانس جدید خلق‌های خاورمیانه تبدیل خواهد شد.