مادر صلح، حنیفه آسلان ۸۲ ساله که در سال ۲۰۲۲ به اتهام «عضویت در سازمان» به ۶ سال و ۳ ماه حبس محکوم شده بود، با وجود بیماری‌های متعددی مانند بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD)، فشار خون بالا و دیابت زندانی شده بود. حنیفه آسلان که زندانی شده بود، از زندان نوع T وان آزاد شد.

حنیفه آسلان پس از خروج از زندان توسط خانواده‌اش مورد استقبال قرار گرفت.

حنیفه آسلان که پس از خروج از زندان سخنان کوتاهی ایراد کرد، با یادآوری اینکه او مادر صلح است، گفت: «ما فقط صلح می‌خواهیم. ما می‌گفتیم 'خون نریزد'. دیگر نباید مادران گریه کنند. بگذارید درهای زندان باز شوند و همه رفقای ما آزاد شوند. آنها همه بی‌گناه، زندانی هستند. همه کسانی که با من زندانی بودند، خیلی جوان بودند. بزرگترین آنها ۳۰ ساله بود. من می‌خواهم همه آزاد شوند.»

ایران چابا، دختر حنیفه آسلان که از آزادی مادرش خوشحال بود، از سویی دیگر، برای زندانیان سیاسی در زندان غمگین بود. ایران چابا گفت: «مادر من، مادر صلح بود و برای صلح مبارزه می‌کرد. مادر من مجرم نبود و باید زندگی را با فرزندان و نوه‌هایش می‌گذراند. بدون شک این امر همه ما را آزار می‌دهد. اما ما باز هم می‌خواهیم روند موجود با صلح مزین شود. من امیدوارم که مادر من آخرین زندانی باشد.»