٢٨ مرداد، جنگ بر سر انقلاب!

روند انقلاب، آزادی احزاب و سازمان‌های توده‌ای و کارگری، زنان و معلمین و کشاورزان و آزادی مطبوعات را به‌همراه داشت و روز ٢٨ مرداد ۵٨، رژیم جهت پس‌گرفتن تمامی این موارد؛ فرمان جنگ مسلحانه به کوردستان را صادر کرد.

کوتاه در باب فرمان ۲۸ مرداد ۱۳۵۸

٢٨ مرداد سال ١٣٥۸ مترادف با فرمان ننگین جلاد بزرگ، خمینی ضحاک‌ صفت است، کە به نظامیان سیستم فاسد و مستبدش امر نمود تا پوتین از پای برنکنند و کوردستان را به طور کامل به اشغال خود درآورند. خمینی خلق کوردستان را منافق و در صدر کفار قرار داد و امر نمود باید کوردستان را از کفار و منافقین پاک کنند. تا به امروز نظامیان و نیروهای اشغال‌گر جمهوری اسلامی پوتینها را از پایشان در نیاوردەاند.

اما چرا خمینی این فرمان را صادر کرد و کوردستان را در صدر کفار و منافقین قرار داد؟ نمی‌توان در این نوشتار کوتاه به صورت مفصل پاسخ این سوال را داد اما به صورت خلاصه وار به این سوال می‌توان پاسخ داد و کوتاه درباره‌ی چرایی آن حمله نوشت.

فرمان ۲۸ مرداد برای بازپس گرفتن دستاوردهای انقلاب در کوردستان بود

پس سرنگونی حکومت پهلوی در بهمن ۱۳۵۷ خلق کورد و نیروهای سیاسی کوردستان فریب سخنان خمینی را نخوردند و از همان ابتدا سازماندهی‌های خود را گسترش دادند و اجازه‌ ندادند تا گفتمان مرکزگرایان به رهبری خمینی در کوردستان غالب شود و فریب سخنان خمینی و اسلام‌گریان را نخوردند و در مدت کوتاهی توانستند خواسته‌های خلق کورد را طی ۸ ماده مطرح کنند و بر سر آن با مرکزگرایان که درصدد به بیراهه بردن انقلاب بودند به مذاکره بپردازند و کوردستان را به مرکز انقلاب تبدیل نمایند و نمایندگان خمینی یکی پس از دیگری برای انجام مذاکره با نمایندگان خلق کورد، در کوردستان حضور یابند. اما آن‌ها به پاسخ خواسته‌های بر حق خلق کورد پاسخی منفی داده و در قبال کوردها با پیشگامی احزاب سیاسی به دلیل مشخص نبودن ماهیت جمهوری اسلامی در انتخابات فرمایشی ۱۲ فروردین ۱۳۵۸ شرکت نکردند و آن را تحریم نمودند و جمهوری اسلامی شکستی مفتضحانه را در کوردستان تجربه کرد.

پس از آن حاکمیت براى استقرار حکومتش در شهرهای مختلف کوردستان نیروهای پاسدار را وارد این شهرها می‌کرد و مرتجعین محلی را مانند عوامل بازمانده از رژیم پهلوی، اسلام سیاسی و قیاده موقت (حزب دموکرات کوردستان- پ‌د‌ک) را سازماندهی می‌کرد. خلق و مبارزین هم در مقابل این اقدامات ارتجاعی به مقاومت می‌پرداختند و شورای شهرها و محلات، اتحادیەی دهقانان، کمیتەی زنان، کانون محصلان و دانشجویان از جملەی این نهادها را سازماندهی کردند. این کشمکش‌ها در اکثر شهرهای کوردستان در جریان بود. اما در مریوان این کشمکش‌ها حاد بود بطوری‌که به کشته و زخمی شدن عده‌ای از خلق و تعدادی از پاسداران انجامید. رادیو و تلویزیون هم تبلیغات وسیعی علیه خلق کورد به راه انداخته بود. خلق مریوان در اعتراض به سرکوب‌گری‌های رژیم اسلامی تازه تاسیس دست به یک کوچ همگانی زدند و ۲۸ تیر ۱۳۵۸ دست به کوچ دسته جمعی زدند و شهر را ترک کرده و خارج از شهر در مکانی به اسم کانی‌میران اردوگاهی دایر کردند. سپس برای حمایت از خلق مریوان از شهرهای بانه سقز و سنندج و برخی از شهرهای دیگر دست به راهپیمایی زده و با پای پیاده به سوی اردوگاه کانی‌میران رفتند.

خمینی که پشت سر هم در کوردستان شکست می‌خورد‌، فرمان حمله نظامی به کوردستان را در ۲۷ مرداد صادر کرد.

جمهوری اسلامی در ٢٨ مرداد ١٣۵٨، در جهت بازپس گرفتن دست‌آوردهای انقلاب سال ١٣۵٧، حاکمیت فرمان حمله بە کوردستان را صادر کرد. اما در برابر این فرمان خلق کورد نیز برای دفاع از دست‌آوردهای انقلاب تصمیم به مقاومت گرفتند. از این نظر ٢٨ مرداد ۱۳۵۸ روز مقابله‌ی اسلام‌گراهای تازه به قدرت رسیده و خلق کورد است، روزی که خلق کورد تصمیم قاطع به مقاومت و حفاظت از آزادی و تداوم انقلاب گرفت و حاکمیت تازه به قدرت رسیده و در آن خمینی کمر به نابودی آن بستند. ۲۸ مرداد تقابل انقلاب با ضد انقلاب بود. نمایندگی خط‌مشی انقلاب بر عهده‌ی خلق کورد بود و خط‌مشی ضد انقلاب را اسلام‌گرایان بر عهده داشتند.

جلاد فرمان جهاد جهت سرکوب و در هم شکستن سازمان‌های رادیکال و تثبیت ارزش‌های بی‌ارزش اسلامی را صادر کرد و در مقابل جبهه انقلاب در مقابل این فرمان دست به مقاومت زدند.

روند انقلاب آزادی احزاب و سازمان‌ها و تشکل‌های توده‌ای و کارگری، زنان و معلمین و کشاورزان و آزادی مطبوعات را به همراه داشت و روز ٢٨ مرداد ۵٨، رژیم  جهت پس گرفتن تمامی این موارد فرمان جنگ مسلحانه به کوردستان را صادر کرد. اما بعد از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ خلق کورد که بعد از دهه‌ها سرکوب توسط حکومت پهلوی برای بیان مطالبات سیاسی و فرهنگی خود مجال یافته بودند، حاضر نبودند دو دستی انقلاب را تسلیم جریان حاکم کنند، بنابراین خلق کورد به رهبری دو سازمان سیاسی وقت کوردستان ضمن آرایش نیروهای سیاسی خود در منطقه به پیگیری فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی خود پرداختند و در برابر فرمان جهاد به کوردستان، خلق کورد دست به مقاومت زد.

آری این‌گونه بود بە فرمان خمینی جلاد نظامیان اعم از ارتشی و سپاهی پاسدار، خنجر بە نابودی ھر آنچە دست‌آورد بە دست آمدە از سرنگونی حکومت مستبد و خون‌خوار پهلوی بود، بە کوردستان لشکر کشیدند و در برابر چشم جهانیان و ایرانیان از چپ چپ گرفتە تا راست راست دست به انواع نسل‌کشی‌ها (جانی و فرهنگی و اقتصادی و اکولوژیک و…) زدند و ایرانیان و جهانیان در برابر نسل‌کشی خلق کورد چشمانشان را بستە و لب فرو بستند، خود را بە نشنیدن زدند و این‌کار آنان راه را برای نیروهای جلاد هموار کرد.

آری دوبارە باز ٢٨مرداد است، روز فرمان جھاد جلاد بر ضد خلق کورد، تا با کشتارھای دستە جمعی، اعدام  و جنگ و استثمار و اشغال‌گری، خلق کورد را وادار بە لبیک گفتن بە خمینی کنند، اما نظامیان ‌و جلاد  خیال خام داشتند، خلق کورد بە جای لبیک گفتن بە دیکتاتور مقاومت را پیشە کرد و همچنان نیز به مقاومت ادامه می‌دهد.

بگذارید سخن را کوتاە کنم از آن فرمان ننگین کە روز ۲٨ مرداد ۱۳۵٨ توسط جنایت پیشەی تاریخ، خمینی، صادر شد تا بە امروز، مادران تنها برای آزادی کوردستان و از پای درآوردن استبداد، آبستن میشوند و پدران نیز درس آزادگی و مقاومت را بە فرزندانشان میآموزند تا دشمنان و جنایتکاران اشغال‌گر را از سرزمینشان بیرون کنند. آری ما مقاومت پیشه کردیم و تا پیروزی همچنان نیز به مقاومت ادامه خواهیم داد.