کسانی که ادعا می‌کردند مخالف گریلا و جنگ هستند، اکنون بیشتر از پ‌ک‌ک گریلایی شده‌اند و با حمله به این که چرا جنگ را پایان می‌دهید، وارد عمل شده‌اند. پ‌ک‌ک ده‌ها سال جنگید. کسانی که عمل نکردند و مقاومت نکردند، پ‌ک‌ک را به انحلال‌طلبی و تسلیم متهم می‌کنند.
حزب کارگران کوردستان (پ‌ک‌ک) با فراخوان رهبر آپو، تصمیم گرفت به موجودیت و مبارزه مسلحانه خود پایان دهد. این تصمیمی عادی و آسان نبود. ما از یک حزب پنجاه ساله و مبارزه‌ای بی‌وقفه صحبت می‌کنیم. پ‌ک‌ک ده‌ها هزار شهید داد. مردم بهای سنگینی پرداختند. در این سال‌های دشوار، مردم کورد به پیشاهنگی پ‌ک‌ک توانستند خود را به وجود آورند و در صحنه تاریخ ظاهر شوند. به این معنا، پ‌ک‌ک به جنبشی تبدیل شد که در تاریخ ثبت شد و تاریخ‌ساز گشت.
پ‌ک‌ک در کنار نقش تاریخی خود، تاثیرات عمیقی بر مردم کورد گذاشت. تغییرات بزرگی در آنها ایجاد کرد. پ‌ک‌ک فراتر از یک حزب، به یک هویت ملی-سیاسی در میان مردم کورد تبدیل شد. از این رو، پایان دادن به موجودیت پ‌ک‌ک نه تنها در میان کادرها و هوادارانش، بلکه در کل مردم نیز توجهی برانگیخت. مردم به دلیل اعتماد به رهبری و حزب خود، دچار تلاطم و حیرت نشدند. اما سعی کردند بفهمند چه چیزی جای حزب را که جایگاه بزرگ و معناداری در زندگی آنها داشت، خواهد گرفت و از این پس چه خواهد شد، و با هیجان منتظر توضیحات رهبری بودند.
تئوری‌های رهبر آپو و تفسیرهای جدید سوسیالیسم
گشایش‌های نظری رهبر آپو و تفسیرهای جدید او از سوسیالیسم به طور گسترده‌ای در جهان مورد بحث قرار خواهد گرفت. تفسیر او از تاریخ و جامعه، و پیدایش دولت و طبقات از الگوهای شناخته شده خارج می‌شود. از این رو، در حوزه علمی، در تحقیقات مربوط به تاریخ و جامعه، بازتاب می‌یابد. مشکلات در درک و تفسیر وجود خواهد داشت، انتقادات مطرح خواهد شد. اینها طبیعی است. چیزهای جدید فورا پذیرفته نمی‌شوند و الگوهای فکری یکباره تغییر نمی‌کنند. رهبر آپو نیز موافق بحث و درک دیدگاه‌های خود است. او دیدگاه‌های خود را بر پایه‌های تاریخی و اجتماعی قرار می‌دهد. او به درستی آنها اعتقاد دارد.
تجربیات مردم کورد و گذراندن ۵۰ سال با پ‌ک‌ک و رهبر آپو، آنها را مطمئن‌تر می‌کند. آنها به پیشگامان خود ایمان دارند و اعتماد می‌کنند و دچار تزلزل نمی‌شوند. اما مشکل درک روند و موضع‌گیری مطابق با آن وجود دارد. آنها در انتخاب خود و حفظ دستاوردهایشان قاطع هستند، در این زمینه خلاء احساس نمی‌کنند. گروه‌هایی وجود دارند که نمی‌دانند چگونه با این روند روبرو شوند و برای تغییر موضع فعلی آماده نیستند.
تاثیر تغییرات بر محافل چپ‌گرای ترکیه
محافل چپ‌گرای ترکیه بیشترین تاثیر را از این تغییرات خواهند گرفت. کسانی هستند که با مثبت‌نگری با آن برخورد می‌کنند و از آن حمایت می‌کنند. کسانی نیز هستند که سعی در درک و پیگیری آن دارند. کسانی که با الگوهای ثابت به آن نگاه می‌کنند و بر اساس مواضع موجود موضع‌گیری می‌کنند، دچار مشکل خواهند شد. این نیز وضعیت قابل درکی است. جنبش‌های انقلابی ترکیه تحلیل‌های عمیق و جامعی در مورد کوردستان نداشتند. آنها این مشکل را جزئی از انقلاب سوسیالیستی می‌دانستند. به همین دلیل، سازماندهی جداگانه کوردها را اشتباه می‌دانستند و با آن مخالفت می‌کردند. وقتی آپویی‌ها ظاهر شدند، تز «کوردستان مستعمره است» را مطرح کردند. اکثر جنبش‌های سوسیالیست و چپ برای مدت طولانی این را درک نکرده و هضم نکردند. از این رو، در آن دوره مبارزه ایدئولوژیک سختی، تنش‌ها و درگیری‌ها رخ داد.
بخش‌های اصلاح‌طلب در کوردستان نیز در درک و هضم آپویی‌ها مشکل داشتند. با آنها نیز مبارزه ایدئولوژیک سختی رخ داد. آپویی‌ها همیشه در زندگی، کار و اندیشه پیشگام بودند و تفاوت خود را نشان دادند. احزابی مانند حزب دموکرات کوردستان (پ‌د‌ک) و شاخه‌های آن، رهبری سوسیالیست و انقلابی آپویی‌ها را نپذیرفتند. موضع مخالف گرفتند. مقاومت‌های پ‌ک‌ک در زندان‌ها در برابر کودتای ۱۲ سپتامبر و مواضع آنها در برابر فاشیسم آنها را غافلگیر کرد. به نوعی بی‌اثر ماندند و دچار خلأ شدند. با آغاز جنگ گریلایی در سال ۱۹۸۴، گویی ضربه خوردند. هم دولت و هم محافل چپ و اصلاح‌طلبان کورد، شوک بزرگی را تجربه کردند. برخی دچار وحشت شدند. کم نبودند کسانی که فریاد می‌زدند ترکیه در آستانه انتخابات است، به حکومت غیرنظامی منتقل خواهد شد و پ‌ک‌ک روند را به خطر می‌اندازد.
اتهام‌زنی به پ‌ک‌ک به انحلال‌طلبی و تسلیم
تاکنون نیز بسیاری از محافل از جنگ گریلایی حمایت نکرده و آن را نپذیرفته‌اند. به وحدت و ائتلاف با پ‌ک‌ک تمایل نشان ندادند. اتحادهایی که با تلاش رهبر آپو تشکیل شدند نیز عمر طولانی نداشتند. آنها خود را در موضعی علیه دولت قرار ندادند و در وضعیت نظاره‌گری باقی ماندند. برخی محافل نیز جنگ مسلحانه را اشتباه می‌دانستند و تبلیغات ضد آن را انجام می‌دادند. به طور کلی، آنها خانواده تشکیل دادند، به نوعی در سیستم مستقر شدند و سعی کردند خود و زندگی‌شان را تامین کنند. جالب اینجاست که کسانی که ادعا می‌کردند مخالف گریلا و جنگ هستند، اکنون بیشتر از پ‌ک‌ک گریلایی شده‌اند و با حمله به این که چرا جنگ را پایان می‌دهید، وارد ضدحمله شده‌اند. پ‌ک‌ک ده‌ها سال جنگید. کسانی که در تمام این سال‌ها دست به کار نشدند و مقاومت نکردند، اکنون پ‌ک‌ک را به انحلال‌طلبی و تسلیم متهم می‌کنند. متقلبان پ‌د‌ک‌ای نیز گویی خودشان جنگیده و مقاومت کرده‌اند، به پ‌ک‌ک و رهبری آن حمله می‌کنند.
مردم کورد در چهار بخش کوردستان و خارج از میهن از رهبر آپو و پ‌ک‌ک تغذیه کردند، تحت تاثیر قرار گرفتند و میهن‌دوست شدند. مردم کورد به نوعی در دل مقاومت و با فرهنگ آن خلق شدند. به همین دلیل، به کسانی که سعی در سردرگم کردن و پراکندن ناامیدی دارند، روی خوش نشان نخواهند داد. همانطور که پنجاه سال با پ‌ک‌ک راه رفتند و هویت و قدرت یافتند، از این پس نیز قدرتمندتر ظاهر خواهند شد. مردم به جای کسانی که به این سو و آن سو می‌روند، همچنان رهبر آپو را اساس قرار خواهند داد.
منبع: یِنی اوزگور پولیتیکا
