بارزانی و احزاب «چارچوب هماهنگی،» برای حفظ قدرت و کرسی‌های خود با دولت اشغالگر ترکیه به توافق رسیده‌اند. این توطئه هم آینده اقلیم کوردستان، هم یکپارچگی عراق و هم در درازمدت موجودیت و با هم زیستن خلق‌های منطقه را هدف قرار خواهد داد.
تبهکاران داعش، جبهه النصره و برخی دیگر از مزدوران وابسته به دولت اشغالگر ترکیه در سال ۲۰۱۱ و در آغاز انقلاب در روژاوای کوردستان، خود را در مناطق روژاوای کوردستان (شمال سوریه) سازماندهی کردند و دولت اسلامی عراق و شام را در رقه تأسیس کردند. در آغاز جولای ۲۰۱۴، دولت اشغالگر ترکیه پرچم خلافت را از قسطنطنیه به رقه منتقل کرد و به ابوبکر البغدادی سپرد؛ متعاقب آن داعش در ۲ جولای ۲۰۱۴ به شهر کوبانی حمله کرد و روستاها و شهرک‌های اطراف را ویران کرد. آنها نسل‌کشی بزرگی را در این شهر کوردی انجام دادند.
گروه‌های تبهکار عموماً محصول نظام مدرنیته سرمایه‌داری هستند؛ با شروع انقلاب خلق‌ها در کشورهای عربی و به ویژه سوریه، نظام مدرنیته به ویژه ناتو، آمریکا و چندین کشور اروپایی می‌خواستند نتایج قابل توجهی در سوریه کسب کرده و در مدت کوتاهی رژیم بشار اسد را سرنگون کنند. بنابراین به طور مستقیم و از طریق دولت اشغالگر ترکیه به گروه‌های تبهکار کمک و از آنها حمایت کردند.
دولت اشغالگر ترکیه نیز با استفاده از این کمک و حمایت بین‌المللی، نفوذ و سازماندهی خود را در میان این تروریست‌های تبهکار افزون کرد و عملا افسار تبهکاران را به دست گرفت؛ پس از اعلام حکومت اسلامی در عراق و شام توسط داعش، دولت ترکیه این گروه‌های تبهکار را به سمت کوردها فرستاد و آنها به کوبانی حمله کردند. تبهکاران نسل‌کشی بزرگی در کوبانی انجام دادند، هزاران نفر قتل‌عام شدند و ده‌ها هزار نفر آواره شدند. اما با ورود گریلاهای آزادی کوردستان و دخالت مبارزان ی‌پ‌گ و ی‌پ‌ژ و خلق میهن‌دوست شهر، بی‌نظیرترین مقاومت قرن بیست و یکم در برابر دهشتناک‌ترین گروه تبهکار تاریخ شکل گرفت؛ تروریست‌ها شکست خورده و از کوبانی و اطراف آن بیرون رانده شدند.
از سوی دیگر دولت اشغالگر ترکیه از طریق تبهکاران داعش به شهر موصل و اطراف آن حمله کرد و در ۳ اوت ۲۰۱۴ به شنگال و ایزدی‌ها حمله کرده و وحشتناک‌ترین نسل‌کشی را بر جامعه ایزدی تحمیل کرد. اما در آنجا بار دیگر با تلاش و مبارزه مبارزان ی‌پ‌گ و ی‌پ‌ژ و گریلاهای آزادی کوردستان، تبهکاران تروریست شکست خوردند. سپس تبهکاران به اطراف کرکوک و هولیر حمله کردند، گریلاهای آزادی ایستادگی کردند و از مخمور و گویر تا سدیه و جلولا به عنوان سپر به سوی خلق ما رفتند و اجازه پیشروی تروریست‌ها را ندادند. نهایتا تبهکاران از موصل بیرون رانده شدند و سپس نیروهای سوریه دموکراتیک (ق‌س‌د) به خلافت داعش در رقه و باخوز پایان دادند.
پایان دادن به خلافت داعش خشم دولت اشغالگر ترکیه را برانگیخته است. از این رو از طریق هواپیماهای جنگی بدون سرنشین به شنگال و روژاوای کوردستان حمله کرد. در سال ۲۰۱۸ بقایای گروه‌های داعش و النصره و ارتش ترکیه و برخی گروه‌های تبهکار دیگر وابسته به دولت ترکیه به عفرین حمله کردند و پس از نزدیک به دو ماه این منطقه را اشغال کردند. از آن زمان تا کنون روزی نیست که نشنویم زنان و جوانان کورد در آن منطقه توسط گروه‌های مزدور وابسته به دولت اشغالگر ترکیه ربوده و ناپدید شدهاند. به همین ترتیب، در سال ۲۰۱۹ گروه‌های تبهکار وابسته به دولت اشغالگر ترکیه به گری‌سپی و سری‌کانی حمله کردند و آن مناطق را اشغال کردند. با این حال، اداره خودمدیریتی دموکراتیک روژاوای کوردستان و نیروهای دموکراتیک سوریه و مبارزان ی‌پ‌گ و ی‌پ‌ژ اعلام می‌کنند که به هر قیمتی که باشد، آن گروه‌های تبهکار را از مناطق اشغالی بیرون کرده و در هر فرصتی به آنها ضربه خواهند زد. واضح است که دولت اشغالگر ترکیه و ائتلاف آ‌ک‌پ-م‌ه‌پ و شبه‌نظامیان هوداپار برای نابودی کامل کوردها به توافق رسیده‌اند.
دولت اشغالگر ترکیه به اشغال عفرین، گری‌سپی و سری‌کانی بسنده نکرد و این مناطق را به مرکز جولان گروه‌های تروریستی تبدیل کرد و نسل کشی جغرافیایی-اتنیکی بزرگی را در این مناطق انجام داد. اما به دلیل مقاومت رهبر آپو در زندان امرالی و مقاومت بی‌نظیر خلق ما در میدان‌های مبارزه و ضربات سنگین گریلاهای آزادی‌بخش کوردستان در خط مقدم جنگ، دولت اشغالگر ترکیه وارد بحران شده و برای ذهنیت فاشیستشان آرام و قرار نمانده است. به همین ترتیب، سر نظام مدرنیته سرمایه‌داری به رهبری آمریکا، اسرائیل و اروپا، در خاورمیانه و به دلیل تسلیم نشدن کوردهای آزاد و مقاومت ذاتی آنها از ارزش‌های دموکراتیک به سنگ خورده است. آنها بار دیگر می‌خواهند با یک توطئه منطقه‌ای و بین المللی به جنبش آزادی ضربه زده و از طریق نابودی خلق کورد، به سمت پروژه تسخیر خاورمیانه بروند.
دولت اشغالگر ترکیه از اوایل ژوئن با همکاری خط تسلیم و خیانت -که همانا خانواده بارزانی و حزب دمکرات کوردستان است- صدها خودروی زرهی و هزاران سرباز را به بهدینان در مناطق آواشین، گاره، متینا و زاپ فرستاده است. بخش بزرگی از این نیروها که به نمایندگی از ارتش ترکیه وارد بهدینان شدهاند از بقایای گروه‌های تروریستی داعش و النصره هستند. آ‌ک‌پ-م‌ه‌پ-هوداپار توافق کرده‌اند که در جبهه‌های جنگ بیشتر از آنها بهره ببرند و سعی دارند این مناطق را به پایگاه‌های تبهکاران بر علیه گریلاها تبدیل کنند. این طرح با هدایت بارزانی و حزب دمکرات کوردستان اجرا می‌شود. آوردن تروریست‌های داعش به این منطقه یعنی اتصال خط عفرین به سری‌کانی و گری‌سپی و بهدینان؛ یعنی ایجاد کریدوری متشکل از تبهکاران و به منظور جداسازی کوردها در دو طرف مرز. تخلیه روستاهای بهدینان و واگذاری این منطقه به دولت اشغالگر ترکیه خیانتی است که توسط خانواده بارزانی انجام می‌گیرد. این توطئه همزمان یک توطئه بین المللی و محلی است. خلق ما در بهدینان با تهدید نسل کشی روبرو هستند و دلیل اصلی این تهدید خانواده بارزانی و دولت اقلیم کوردستان و در راس آن حزب دمکرات کوردستان است. زیرا تاکنون احزاب سیاسی علیه این اشغالگری دولت ترکیه صدای خود را بلند نکرده‌اند. دولت عراق نیز با دولت ترکیه به توافق رسیده است. بارزانی و کسانی که در حال حاضر در دولت هستند، مخالف برگزاری انتخابات در اقلیم کوردستان و عراق هستند چراکه نیک می‌دانند کرسی هایشان را از دست خواهند داد. بارزانی و احزاب چارچوب هماهنگی، با دولت اشغالگر ترکیه برای حفظ قدرت و کرسی‌های خود به توافق رسیدند. این توطئه هم آینده اقلیم کوردستان و هم یکپارچگی عراق و هم در درازمدت موجودیت و با هم زیستن خلق‌های منطقه را هدف قرار خواهد داد.
