حمله به مطبوعات و رسانه آزاد
دیکتاتوری طیب اردوغان فاشیست، در طول تمام زمستان تدارکات حمله جدید خود را تبلیغ میکرد. گامهای ابتدایی این تدارکات، در منطقه متینا با حمله علیه گریلاها و حمله علیه مطبوعات آزاد آغاز شد. در ترکیه ۹ نفر از کارکنان مطبوعات آزاد بازداشت شدند. دولت بلژیک در ساعات صبح روز ۲۳ آوریل، حملهای غیرقانونی برعلیه مراکز رسانهای استرک تیوی (Stêrk TV) و مدیا هابر تیوی (MEDYA HABER TV) انجام داد که ۴ ساعت ادامه یافت. بدین شکل یکبار دیگر معلوم شد که نیروهای اساسی که دیکتاتوری طیب اردوغان فاشیست-قاتل را سرپا نگه میدارد، چه کسانی هستند.
بیگمان حمله مذکور سبب مخالفت و اعتراضات بسیاری شد. بخصوص در هفته گذشته به موضوعی مبدل شد که بسیار مورد بحث و گفتگو قرار گرفت. قبل از هر کس زحمتکشان مطبوعات آزاد با سربلندی برعلیه حملات فاشیسم، ایستادگی و مبارزه میکنند و آزادی رسانه را در بلندترین سطح خود مورد دفاع و حفاظت قرار میدهند. در بیانیه داده شده، این پرسش مطرح میشود: دولت بلژیک برای عمل به این حمله، چگونه معامله و تجارتی با مدیریت آکپ-مهپ فاشیست انجام داده است؟ به عبارت دیگر در برابر انجام این حمله چه داد و ستدی انجام خواهد شد؟ البته که مخاطبان این حمله هیچ پاسخی به این سوال نمیدهند. اساس بر این منوال خواهد بود که افکارعمومی دمکراتیک به این سوال پاسخ خواهد داد.
از سوی دیگر، در ترکیه و جهان نهادها و سازمانهای بسیاری حملات دولت ترکیه و بلژیک علیه مطبوعات آزاد را به شیوهای بسیار قدرتمند و شدید محکوم کرده و از مطبوعات آزاد پشتیبانی کردند. در میان آن نهاد و سازمانها، نهادهای زنان و جوانان، جمعیتها و احزاب سیاسی، سازمانهای کارگران و زحمتکشان، روشنفکران و هنرمندن هم حضور داشتند. در جهان تمام بخشهای دمکراتیک که روح و دانایی جامعه هستند، به شدت برضد این حمله ضد مطبوعات آزاد ایستادگی کردند.
برهمین اساس حملات مذکور به مثابه حملهای همهجانبه ارزیابی میشود. در واقع چیزهای مهمی گفته شد و حملات فاشیستی و آنتی دمکراتیک، به شیوهای بسیار قوی محکوم شدند. در این زمینه چیز زیادی که نیاز به شفافسازی داشته باشد باقی نمانده است. اما باید به دلایل مهم این موضوع تامل کرد و اگر دوباره هم باشد برخی خصوصیات آن را بیان داشت.
این حملات مذکور دارای جنبههای بسیاری میباشند. در ابتدا حمله اشغالگرانه به متینا برعلیه گریلاهای آزادیبخش کوردستان نیز بصورتی همزمان با این حمله انجام شد. پس اینگونه حمله علیه مطبوعات آزاد کورد براساس یک بنیاد مشترک به همراه حملات علیه گریلاهای آزادیبخش کوردستان صورت گرفت. یعنی کسانی که این حملات را انجام دادند، گریلا و مطبوعات آزاد را به هم به همان شیوه آزادیبخش ارزیابی میکنند. یعنی سلاح، قلم و دوربین را به همان شیوه میبینند و در نظر میگیرند. این امر مشخصا نشان میدهد، جرم «تروریسم» که با خشونت مسلحانه بزرگنمایی شده است با کدام هدف از طرف صاحبانش بکار برده و استفاده میشود.
از طرف دیگر حملات مذکور، مورخ ۲۳ آوریل روز گشودن درهای پارلمان که راه را برای بنیانگذاری دولت جمهوری ترکیه هموار کرده است. یعنی در روزی که از طرف دولت ترکیه بهمانند یک عید جشن گرفته میشود، برعلیه مطبوعات آزاد که صدای مبارزه آزادی کوردستان است، اینچنین حملات غیرقانونی انجام میشود. معلوم است که فاشیسم آکپ-مهپ بدین شکل میخواند جشن گرفتن این عید مذکور را نیرومند کند و این وضعیتی قابل درک است. اما چرا دولت بلژیک در این جشن ضد کوردها شرکت میکند، در درک و فهم این مهم انسان دچار دشواریهایی میشود.
دوباره همانطور که بسیار هم بیان شد، حمله ۲۳ آرویل علیه مطبوعات آزاد، با دیدارهای سرکرده فاشیستها طیب اردوغان از بغداد و هولیر و از دیدارهای هاکان فیدان از اروپا مرتبط است. در واقع هاکان فیدان برای اینکه کوردها را به قتل برساند، خود را انتحار میکند. از این موضوع میتوان دریافت که مدیریت دولت ترکیه، در دیدارهای دیپلماتیک خود به شکل آشکارا ساکت کردن مطبوعات آزاد کورد را نیز به یکی از موضوعات بازار میان خود مبدل میکنند. یعنی در آخرین دیدار خود به شکل «رخدادهای تروری مورد گفتگو قرار گرفتند» بیانیه میدهند، اما در اساس ساکت کردن مطبوعات کوردی در محتوای این صحبتها مورد بحث و گفتگو قرار گرفته است.
همچنین شیوه حمله دولت بلژیک برعلیه استرک تیوی و مدیا هابر تیوی نیز بسیار عجیب است. نهادهای مورد بحث هرچند براساس قوانین دولت بلژیک بنیانگذاری شده و مدیریت میشوند نیز، پلیس دولت بلژیک اعمالی غیرقانونی را انجام داد. زمانیکه کوردها مورد حمله قرار میگیرند، پلیس بلژیک هم به مانند پلیس ترکیه عمل میکنند، یعنی خود را به مانند آنان میبینند. اگر واقعا هدف از این حمله، بازرسی از موارد غیرحقوقی بود، باید این بازرسی از انسانها و یا مدارک صورت میگرفت و حول محور قوانین حرکت میکردند. اما زمانیکه به این حمله مینگریم، بصورتی کاملا روشن میبینیم که هدف آنان این نیست. ما میتوانیم به راحتی بگوییم که هدف از انجام این حمله در چارچوب دشمنی مطلق خود را مینمایاند. ضرررساندن و ترساندن هدف از این حمله بوده است. این کاملا مشخص است. در اینصورت نهادها و افراد بلژیکی که این حمله را انجام دادند، چرا برعلیه کوردها اینچنین دشمنی را روا میدارند؟ پرسشی که درک نمیشود این است.
البته که جنبههای دیگری که بتوان درمورد این حمله تامل نمود دوباره وجود دارد. یک سخن سلیمان دمیرل وجود داشت که به تکیه کلام آن مبدل شده بود، میگفت: «درختی که میوه میدهد، بسویش سنگ پرتاب میکنند.» معلوم است که مطبوعات آزاد در مبارزه علیه ذهنیت و سیستم فاشیست دارای نقشی مهم است که نیروهای فاشیست قبل از هر چیز دیگر آنان یعنی مطبوعات آزاد را هدف میگیرند. حملات شان برعلیه مطبوعات آزاد و گریلاهای آزادیبخش را به همراه یکدیگر و همزمان انجام میدهند. بیشک برای مطبوعات آزاد این مایه سرافرازی است. با تامل براین مورد به راحتی میتوان دید که مطبوعات آزاد در مبارزه آزادی دارای نقش و معنای بسیار مهمی است. البته که مطبوعات آزاد از اکنون بعد نیز وظایف خود را پیروزمندانه عملی خواهد ساخت و طبق نقش و مسئولیتهای خود انجام وظیفه و حرکت خواهد کرد.
از سوی دیگر ممکن است که برای این سخنان هنوز زود باشد، اما دوباره میخواهیم این پرسش را مطرح سازیم؛ مگر از کوهستانی بدین بزرگی چنین گوساله کوچکی به وجود میآید؟، از چنین تبلیغت بزرگی چنین عمل کوچکی سر میزند؟ زیرا حکومت اردوغان فاشیست ماههاست که میان اروپا، آمریکا، عراق و ایران میرود و میآید، همچنین بیوقفه تبلیغات میکند که میخواهد حمله جدیدی صورت دهد. اردوغان خود بارها در مقابل مطبوعات گفته است که «من در تابستان سال ۲۰۲۴ به ترور در عراق پایان میدهم»، مطبوعات دروغگوی آکپ-مهپ ماههاست که فریاد میزنند و میگویند که «هرکس نیروی ترکها را ببنید»، آیا تمام این کارهای برای این موضوع بود؟ دولت بزرگ برای اینکه به مراکز استرک تیوی و مدیاهابر تیوی حمله کند تا این اندازه تدارکات کرده بود؟
ما قبلا هم بیان داشتیم، برای اینکه بتوان گفت تمام به همین صورت است، هنوز زود است. اما زمانیکه به اعمال انجام شده مینگریم، بخواهی نخواهی این مسائل به ذهن انسان خطور میکند. فاشیسم آکپ-مهپ هرچند با به فروش گذاشتن هرچیز ترکیه، در جستجوی پشتیبانی برای حمله برعلیه حزب کارگران کوردستان (پکک) میباشد، دوباره اینگونه معلوم است که درخواستهای دیکتاتوری فاشیست عملی نمیشوند. تنها میتواند از حمله دولت بلژیک برعلیه مطبوعات آزاد پشتیبانی دریافت کند. بدلیل اینکه سیاستهای حکومت آکپ-مهپ که با کوردها دشمنی میکند و حمله اشغالگرانه آنان برضد کوردستان و ترکیه، یک خلق را از خاورمیانه دور ساخته است. اردوغان با اجرای سیاست دشمنی با خلق کورد، هم به خود و هم به ترکیه پایان داد.
اما باید ما خلق کورد، نیروهای دمکراتیک ترک، کورد و دوستانما همیشه در برابر هر حمله محتمل آمادگی داشته باشیم و همیشه بدانیم که میتوانیم حملات فاشیستی را شکست دهیم. باید در این مهم اشتباه و سهلانگاری نکنیم. بخصوص باید روحیه کارکنان مطبوعات آزاد برعلیه حملاتی از این دست اصلا و ابدا ضعیف نشود و ناراحت نگردند. کاملا برعکس، باید نقش خود برضد فاشیسم را بهتر ایفا کنند، همیشه روحیه و اشتیاق بیشتری داشته باشند. باید همیشه به یاد داشته باشند که مطبوعات آزاد را نمیتوان ساکت کرد. علتش اینست که آزاد است و پایه آن بسیار مستحکم و نیرومند است و در مقابل هیچ حملهای فرونمیپاشد. مطبوعات آزاد علیرغم تمام شرایط نیز به صدای حقیقت مبدل خوهد شد.
منبع: روزنامه Yenî Ozgur Polîtîka