یکسال از انقلاب ژن، ژیان، آزادی در ایران و روژهلات کوردستان گذشت. انقلابی که آن را بیش از هر چیز انقلاب زنان می‌نامند. وقتی مفهوم انقلاب زن مطرح است، یعنی تغییر در فکر، اندیشه، روح، خانواده، جامعه، قدرت، مرد، حاکمیت دولت و سیستم سرمایه‌داری. هر فردی باید در فکر و اندیشه خود تغییر ایجاد کند بدان معنا که باید انقلابی ذهنی به وجود بیاید که با تحلیل تاریخ می‌توان آن را محقق ساخت. رهبر آپو در این باره می‌گوید: بزرگترین نبوغ بشریت در اعماق دوران نوسنگی پنهان شده است و اصلی‌ترین منطقه تولد فرهنگ خداوندی زن و مادر است. برای سومری‌ها اینانا عشتار شد، برای مصریان به ایسیس تبدیل شد، برای یونانیان به آفرودیت تبدیل شد، برای رومی‌ها زهره شد و برای مسیحیان نیز تبدیل به مریم شد. از طریق مسجمه‌های زنانی که از آن دوره به جا مانده و در هر سکونتگاه نوسنگی قرار گرفته‌اند می‌توان دریافت که زنان به عنوان اله‌های قدرتمند و توسعه یافته از اهمیت و نقش زیادی برخوردار بوده‌اند.

به عقیده رهبر آپو به عنوان موسس فلسفه ژن، ژیان، آزادی در کوردستان هر دو کلمه زن و زندگی از یک ریشه برخوردارند. بر همین اساس همواره بر این موضوع که محور حیات دموکراتیک و آزاد باید زنان باشند، تاکید شده است. این فلسفه در اوائل سال‌های ۲۰۰۰ میلادی نیز در خیزش و تظاهرات زنان شمال کوردستان به عنوان رمز آزادی بازتاب پیدا کرده بود، در روژآوا مبدل به انقلاب زنان شده و از طریق شرق کوردستان نیز جهانی شد. سال‌ها مبارزه زنان در برابر ذهنیت مردسالار برای به دست آوردن حقوق برابر، به این منجر شد که در روژآوا زنان توانسته‌اند سیستم خود را ایجاد کنند و خودشان تصمیم گیرنده اصلی باشند. این در سایه مبارزه زنان و مردان آزادی خواه و حرکت در مسیر دیدگاه برابری آپو بوده است.

با تشکیل پ‌ک‌ک بررسی نقش‌آفرینی زنان در چارچوب ارتش مستقل مورد تاکید بود و این مهم با راهبری آپو سرانجام گرفت. دیدگاه بر این بود که اگر زنان آزادی را لمس نکنند جامعه آزادی نیز نخواهیم داشت. ارتش زنان در کوهستان تشکیل شد اما فقط به یژا استار محدود نشد و در تمام نقاط کوردستان زنان در قالب YPG، HPJ  و دیگر جریانات ساماندهی شدند.

اعتراضات شرق کوردستان و ایران دارای ارزشی تاریخی است. قطعا چنان نیرومند است که با رویکردهای سطحی، تنگ‌نظرانه و سودجویانه نمی‌توان محدودش کرد و حاوی انگیزه آزادی خلق‌هاست. اساسا دارای ماهیتی دموکراتیک است و باید دانست که این پروسه اعتراضی که در شرق کوردستان پدید آمد در راستای بسط کنفدرالیسم دموکراتیک خاورمیانه، دارای نقش بزرگی است.

در آستانه سالگرد جنبش انقلابی ژن، ژیان، آزادی همگی نیک می‌دانیم که این فلسفه تمام خلق‌های موجود در ایران را دربرگرفت و مبارزه زنان جوامع را متحد ساخت. همین امر نقشه راهی برای دیگر احزاب کوردستانی بود که در مسیر مبارزاتی خود به نقش زنان بهای بیشتری داده شود. در سال‌های اخیر چنین نقشی برای زنان در حد شعار مانده بود. قطعا این نقش‌آفرینی و جلوگیری از نگاه مردسالار در رهبری احزاب می‌تواند بیش از پیش به سرانجام نیک انقلاب کمک کند. موضوعی که در صورت فراموشی همچنان پاشنه آشیل پیروزی است.

نه تنها در کوردستان بلکە در کل خاورمیانه و جهان انجام فعالیت‌های مشترک زمینه‌ساز همبستگی زنان شد. در مسیر آینده انقلاب؛ اتحاد زنان در کنار همراهی همه طیف‌های جامعه ضرورتی اساسی است. پیشاهنگ این انقلاب جهانی زنان، فکر و اندیشه رهبر آپو است که امروز زنان را هوشیار کرده و به سمت انقلاب می‌برد.