بر اساس گزارشی که از سوی موسسه Climate Analytics منتشر شده است، کشورهایی نظیر استرالیا و برزیل مدعی دستیابی به اهداف آب و هوایی مدنظر هستند اما از کاهش میزان به کارگیری سوخت‌های فسیلی اجتناب می‌کنند.

برای مثال استرالیا از سال ۲۰۱۸ تاکنون چندین بار برآورد خود از ظرفیت جنگل‌هایش برای جذب کربن‌دی اکسید را افزایش داده است.

به گزارش Climate Action Tracker (CAT) نیز انتشار گاز گلخانه‌ای صرفا به میزان ۲ درصد کاهش یافته است اما دولت استرالیا در حساب‌های رسمی خود ادعا می‌کند که ردپای کربنی را ۲۸ درصد کاهش داده است.

برزیل نیز به همین شکل ادعا می‌کند که تا سال ۲۰۳۵ میزان کربن تولیدی خود را ۵۹ تا ۶۷ درصد کاهش خواهد داد، اما درباره میزان کمک جنگل‌ها به این هدف توضیحی ارائه نمی‌کند.

متخصصان اعلام می‌کنند که این برآوردهای بیش از حد خوشبینانه، مسئولیت‌های کشورهای عضو توافق پاریس را پنهان می‌کند. همچنین هشدار می‌دهند که در آینده به دلیل تغییرات اقلیمی، جذب‌کننده‌های کربن (جنگل، خاک و آب و هوا) میزان کمتری از کربن دی‌اکسید را جذب خواهند کرد.

در این گزارش تاکید شد که عدم شفافیت درباره عملکرد سینک‌های کربن می‌تواند اختلافی به میزان ۳ میلیارد تن در محاسبه کربن دی‌اکسید ایجاد کند. این رقم برابر با حجم کربن دی‌اکسید تولید شده در طی یک سال در اتحادیه اروپا است.

Climate Analytics پیش از برگزاری کنفرانس COP30 که در ماه نوامبر در برزیل برگزار خواهد شد، توجه‌ها را به معیارهای سختگیرانه در محاسبات مرتبط با کربن جلب کرد.