بیانیه پایانی دوازدهمین کنگره پکک
متن بیانیه هیئت رئیسه دوازدهمین کنگره حزب کارگران کوردستان (پکک) به شرح زیر است:
«فرایندی که با بیانیه ۲۷ فوریه رهبر عبدالله اوجالان آغاز شد، در پرتو تلاشهای چندجانبه و دیدگاههای متنوع ارائه شده، با برگزاری موفقیتآمیز دوازدهمین کنگره حزب ما در روزهای ۵ تا ۷ می به پایان رسید.
کنگره ما با وجود شرایط دشوار ادامه درگیریها، تداوم حملات هوایی و زمینی، محاصره مناطق ما و ادامه تحریمهای حزب دموکرات کوردستان (پدک)، به شکلی امن برگزار شد. به دلایل امنیتی، کنگره به طور همزمان در دو منطقه مختلف برگزار شد. دوازدهمین کنگره پکک با شرکت مجموعا ۲۳۲ نماینده، با بحث در مورد موضوعات رهبری، شهدا، جانبازان، موجودیت سازمانی پکک و روش مبارزه مسلحانه و ساخت جامعه دموکراتیک، تصمیمات تاریخی اتخاذ کرد که بیانگر ورود جنبش آزادی ما به دورهای جدید است.
فعالیتهای انجام شده تحت نام پکک پایان یافت
دوازدهمین کنگره فوقالعاده پکک ارزیابی کرد که مبارزه پکک سیاست انکار و نابودی علیه مردم ما را درهم شکسته، مسئله کورد را به نقطه حل از طریق سیاست دموکراتیک رسانده و از این نظر، وظیفه تاریخی پکک به پایان رسیده است. بر این اساس، دوازدهمین کنگره پکک تصمیماتی مبنی بر انحلال ساختار سازمانی پکک و پایان دادن به روش مبارزه مسلحانه اتخاذ کرد تا فعالیتهای انجام شده تحت نام پکک، تحت مدیریت و اجرای رهبر آپو، به پایان برسد.
حزب ما، پکک، به عنوان جنبش آزادی مردم ما در برابر سیاست انکار و نابودی کوردها که ریشه در پیمان لوزان و قانون اساسی ۱۹۲۴ داشت، پا به عرصه تاریخ گذاشت. در بدو پیدایش خود، تحت تاثیر سوسیالیسم رئال قرار گرفت و با پذیرش اصل حق تعیین سرنوشت ملتها، مبارزهای مشروع و برحق را بر اساس استراتژی مبارزه مسلحانه به پیش برد. پکک در شرایطی شکل گرفت که انکار شدید کوردها، سیاست نابودی مبتنی بر آن، و سیاستهای نسلکشی و آسیمیلاسیون حاکم بود. مبارزه آزادیبخش که از سال ۱۹۷۸ آغاز کرد، مبتنی بر شناساندن موجودیت کوردها و به رسمیت شناختن مسئله کورد به عنوان واقعیت اساسی ترکیه بود. بر این اساس، در نتیجه مبارزه موفقی که به پیش برد، انقلاب رستاخیز را به نام مردم ما به انجام رساند و به نماد امید آزادی و جستجوی زندگی شرافتمندانه برای مردم منطقه تبدیل شد.
در شرایط دهه ۱۹۹۰ که انقلاب رستاخیز ما منجر به تحولات بزرگی برای مردم ما شد، تلاش رئیسجمهور وقت ترکیه، تورگوت اوزال، برای حل مسئله کورد از طریق سیاسی شکل گرفت. رهبر آپو با آتشبس ۱۷ مارس ۱۹۹۳ به این تلاش پاسخ داد و روند جدیدی را آغاز کرد. اما تاثیرات سنگین سوسیالیسم رئال، رویکردهای اخلالگرانه تحمیل شده بر خط مشی جنگی ما، و حذف تورگوت اوزال و تیمش توسط دولت پنهان، با اصرار بر سیاست انکار و نابودی کوردها و تشدید جنگ، این روند جدید را تخریب کرد. هزاران روستا تخلیه و سوزانده شدند. میلیونها کورد از خانه و کاشانه خود آواره شدند، دهها هزار نفر شکنجه و به زندان افکنده شدند و هزاران نفر به شکل جنایتهایی که فاعلشان مجهول است به قتل رسیدند. در مقابل، جنبش آزادی هم از نظر کمی و هم کیفی رشد کرد و جنگ گریلایی به کوردستان و ترکیه گسترش یافت. با تاثیر جنگی که گریلاها به پیش بردند، مردم کورد به قیام برخاستند. بدین ترتیب، جنگ به گزینه اصلی برای هر دو طرف تبدیل شد. چرخه تشدید متقابل جنگ شکسته نشد. بدین ترتیب، تلاشهای رهبر آپو برای حل مسئله کورد از طریق دموکراتیک و صلحآمیز بینتیجه ماند.
تنظیم و برقراری مجدد روابط کورد و ترک اجتنابناپذیر است
این روند با توطئه بینالمللی ۱۵ فوریه ۱۹۹۹ وارد مرحلهای متفاوت شد. در این روند، جنگ کورد و ترک که هدف مهمی از این توطئه بود، به یمن فداکاریها و تلاشهای بزرگ رهبر آپو خنثی شد. علیرغم نگهداری وی در سیستم شکنجه و نسلکشی امرالی، بر اصرار خود برای حل مسئله کورد از طریق دموکراتیک و صلحآمیز پایدار ماند. رهبر آپو که ۲۷ سال است تحت انزوای تحمیلی مطلق قرار دارد، با مبارزه با سیستم نسلکشی امرالی، توطئه بینالمللی را خنثی کرد. در مبارزه با توطئه بینالمللی، با تحلیل سیستم اقتدارگرایانه-دولتگرایانه مردسالار، پارادایم جامعه دموکراتیک، اکولوژیک و آزادیبخش زنان را توسعه داد. بدین ترتیب، سیستم آزادیبخش جایگزین را برای مردم ما، زنان و بشریت تحت ستم عینیت بخشید.
رهبر آپو با ارجاع به پیش از پیمان لوزان و قانون اساسی ۱۹۲۴ که روابط کورد و ترک در آن مسئلهدار شده است، دیدگاه میهن مشترک و جمهوری دموکراتیک ترکیه را که مردم کورد و ترک عناصر بنیانگذار آن هستند، و مفهوم ملت دموکراتیک را به عنوان چارچوب حل مسئله کورد پذیرفت. قیامهای کورد در طول تاریخ جمهوری، دیالکتیک ۱۰۰۰ ساله روابط تاریخی کورد و ترک و ۵۲ سال مبارزه رهبری نشان داده است که حل مسئله کورد تنها بر اساس میهن مشترک و شهروندی برابر سودمند خواهد بود. تحولات کنونی خاورمیانه در چارچوب جنگ جهانی سوم نیز تنظیم و برقراری مجدد روابط کورد و ترک را اجتنابناپذیر میسازد.
مردم ما انحلال پکک و پایان مبارزه مسلحانه را بهتر از هر کس دیگری درک کرده و به وظایف دوره عمل خواهند کرد
مردم شریف ما که ۵۲ سال است با پرداخت بهای سنگین در راهپیمایی رهبری و پکک شرکت کرده و در برابر سیاست انکار و نابودی، و سیاستهای نسلکشی و آسیمیلاسیون مقاومت کردهاند، روند صلح و جامعه دموکراتیک را با آگاهی و سازماندهی بیشتر از آنِ خود خواهند کرد. ما اطمینان کامل داریم که مردم ما تصمیم انحلال پکک و پایان دادن به روش مبارزه مسلحانه را بهتر از هر کس دیگری درک کرده و بر اساس ساخت جامعه دموکراتیک، به وظایف دوره مبارزه دموکراتیک عمل خواهند کرد. ایجاد سازمانهای خودمدیر در تمام عرصههای زندگی به پیشاهنگی زنان و جوانان، سازماندهی بر اساس خودکفایی با زبان، هویت و فرهنگ خود، توانمندسازی برای دفاع از خود در برابر حملات و ساخت جامعه دموکراتیک کمونال با روحیه بسیج عمومی برای مردم ما حیاتی است. بر این اساس، ما باور داریم که احزاب سیاسی کورد، سازمانهای دموکراتیک و اندیشمندان به مسئولیتهای خود در جهت توسعه دموکراسی کورد و تحقق ملت دموکراتیک کورد عمل خواهند کرد.
میراث تاریخ آزادی ما که با مبارزه و مقاومت سپری شده است، با تصمیمات دوازدهمین کنگره پکک با روش سیاست دموکراتیک قویتر توسعه خواهد یافت و آینده مردم ما بر اساس آزادی و برابری شکل خواهد گرفت. مردم فقیر و کارگر ما، تمام گروههای باورداشتی، زنان و جوانان، کارگران، دهقانان و تمام اقشار خارج از قدرت، با دفاع از حقوق خود در روند صلح و جامعه دموکراتیک، زندگی مشترک را در فضایی عادلانه و دموکراتیک توسعه خواهند داد.
همه را به مشارکت در روند صلح و جامعه دموکراتیک دعوت میکنیم
تصمیم کنگره ما مبنی بر انحلال پکک و پایان دادن به روش مبارزه مسلحانه، زمینه قوی برای صلح پایدار و راهحل دموکراتیک فراهم میکند. اجرای این تصمیمات مستلزم رهبری و هدایت روند توسط رهبر آپو، به رسمیت شناختن حق سیاست دموکراتیک و تضمین حقوقی جامع و مستحکم است. در این مرحله، ایفای نقش مجلس ملی کبیر ترکیه با مسئولیت تاریخی اهمیت دارد. به همین ترتیب، ما از تمام احزاب سیاسی حاضر در مجلس، به ویژه حزب حاکم و حزب اصلی اپوزیسیون، سازمانهای جامعه مدنی، گروههای دینی و باورداشتی، نهادهای مطبوعاتی دموکراتیک، اندیشمندان، روشنفکران، آکادمیسینها، هنرمندان، اتحادیههای کارگری، سازمانهای زنان و جوانان، و جنبشهای محیط زیستی دعوت میکنیم تا با پذیرش مسئولیت، در روند صلح و جامعه دموکراتیک مشارکت کنند.
با صیانت نیروهای چپ و سوسیالیست، ساختارهای انقلابی، سازمانها و شخصیتهای ترکیه از روند صلح و جامعه دموکراتیک، مبارزه مردم، زنان و ستمدیدگان به سطح جدیدی ارتقا خواهد یافت. این به معنای تحقق اهداف انقلابیون بزرگی خواهد بود که آخرین سخنانشان 'زنده باد خواهری-برادری خلقهای ترک و کورد و ترکیه مستقل کامل! 'بود.
سوسیالیسم جامعه دموکراتیک، که مرحله جدیدی را در روند صلح و جامعه دموکراتیک و مبارزه برای سوسیالیسم نمایندگی میکند، با توسعه جنبش جهانی دموکراسی، منجر به ایجاد جهانی عادلانه و برابر خواهد شد. بر این اساس، ما از افکار عمومی دموکراتیک، بهویژه دوستانمان که پیشگام کارزار جهانی آزادی هستند، دعوت میکنیم تا همبستگی بینالمللی را در چارچوب تئوری مدرنیته دموکراتیک گسترش دهند.
ما از قدرتهای بینالمللی میخواهیم با درک مسئولیت خود در قبال سیاستهای نسلکشی صد ساله علیه مردم ما، مانع حل دموکراتیک نشوند و کمکهای سازنده خود را به این روند ارائه دهند.
شهادت رفقا علی حیدر کایتان و رضا آلتون را اعلام میکنیم
دوازدهمین کنگره پکک که با فراخوان رهبری ما تشکیل شد، شهادت رفقا فواد-علی حیدر کایتان، از کادرهای پیشاهنگ حزب ما که در ۳ جولای ۲۰۱۸ به شهادت رسید، و رضا آلتون، که در ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۹ به شهادت رسید، را اعلام کرد. بر این اساس، کنگره رفیق فواد-علی حیدر کایتان، از کادرهای بنیانگذار پکک را به عنوان نماد 'پایبندی به رهبری، حقیقت و زندگی مقدس'؛ و رفیق رضا آلتون، از اولین همراهان رهبر آپو را به عنوان نماد 'رفاقت آزادی' پذیرفت. ما کنگره تاریخی دوازدهم حزب خود را به این دو رفیق شهید بزرگ که از آغاز جنبش آزادی ما حضور داشته و با مبارزه بیوقفه خود تا به امروز ما را رهبری کردهاند، تقدیم میکنیم و به یاد آنها و تمام شهدای مبارزه خود، قول پیروزی را تکرار میکنیم و بر ادعای خود برای تحقق آرزوهای رفیق شهید صلح و دموکراسی، سری ثریا اوندر، تاکید میکنیم.
سوسیالیسم دولت-ملتی به شکست؛ سوسیالیسم جامعه دموکراتیک به پیروزی میانجامد!
اصرار بر انسانیت، اصرار بر سوسیالیسم است!
زنده باد رهبر آپو!»