برای حفاظت از محیط زیست، نیاز به انقلابی در برابر آن شرکت‌ها، کارخانه‌ها و کارگاه‌هایی وجود دارد که به طور مداوم کولرهای بزرگ را وارد بازار می‌کنند. این دستگاه‌ها اتاق‌ها را خنک می‌کنند، اما بیرون را گرم می‌کنند. هیچ یک از این دستگاه‌ها برای سازگاری با محیط زیست طراحی نشده‌اند. مردمان خودخواه و منفعت‌طلب این عصر به جای حفظ آرامش طبیعت و محیط زیست، حفاظت از محیط زیست و جنگل‌ها در برابر آتش، از همه چیز برای رفاه خود و علیه محیط زیست و زندگی استفاده می‌کنند. برای اینکه بدانیم این وسایل در آلودگی و گرم شدن جهان چه تاثیری دارند می‌توانیم یک روز آنها را خاموش کنیم و روز بعد که روشن می‌شوند دما را با هم مقایسه کنیم تا بدانیم چگونه در گرم کردن محیط نقش داریم. آب و هوای دنیا در حال گرم شدن است و شرکت‌هایی که به دنبال سود هستند به این چالش اهمیتی نمی‌دهند.

انسانیت آنقدر از طبیعت و زیبایی دور است که تنها چیزی که برایش مهم است این است که در چاردیواری خانه شما گرما نباشد و در بیرون هر اتفاقی که می‌خواهد بیفتد. روز به روز تعداد این دستگاه‌ها بیشتر و بیشتر  می‌شود. فرستادن این همه گرما به بیرون به معنای نزدیک شدن محیط و موجودات به مرگ است. در صد سال آینده چه اتفاقی می‌افتد؟ اکنون باید به دنبال پاسخ این سوال باشیم.

کولرها را خاموش کنید و به محیط طبیعی بازگردید. این محیط مصنوعی یک محیط ساختگی و پر از بیماری است. هوای خنک در دشت، رودخانه، جویبار و کوهستان است. کولرها را خاموش کنید و بیرون بروید، هوای تازه را تنفس کنید، بشریت را از سوختن نجات دهید. این تنها راهی است که محیط زیست دوباره روی پای خود بایستد و چمن‌ها، درختان، توت‌ها و باغ‌ها حضورشان را احساس کنند و هوای فرآوری‌نشده و بدون تغییر تنفس کنند. مهم نیست که شرکت‌ها چقدر پول به دست می‌آورند و چقدر دلار می‌توانند جمع‌آوری کنند، مهم دور نگه داشتن مردم از بیماری و محیط زیست از ویرانی است. دنیا مملو از موادی است که نقش هشداردهنده‌ای در تخریب محیط زیست دارند. بنابراین، همه ما باید به فکر راه حل باشیم. ما باید نسبت به انسانیت و محیط زیست احساس مسئولیت کنیم. این نبرد بین منافع عمومی و انحصار است. ما نمی‌توانیم در این مورد بهانه‌ای داشته باشیم، زیرا این مربوط به آینده فرزندان ما و همه مردمی است که در این دنیای کوچک زندگی می‌کنند.