به منظور پایان دادن به انزوای رهبر خلق کرد عبدالله اوجالان، ریاست مشترک ک.ج.د لیلا گوون از ۷ نوامبر سال ۲۰۱۸ دست به اعتصاب غذا زده است. امروز ۱۸۰ روز از آغاز این اعتصاب گذشته است.

با گذشت ۱۸۰ روز از اعتصاب غذا، لیلا گوون اکنون در شرایط بسیار ناگواری به سر می‌برد؛ نسبت به شنیدن صدا و بو حساس گشته و سردرد و دردهای معده و زخمی شدن زبان نیز طی روزهای اخیر بر مشکلات وی افزوده است. به رغم وضعیت بسیار حاد وی، همچنان از انگیزه و روحیه‌ای نستوه برخوردار بوده و اعتصاب غذای خود را ادامه می‌دهد. لیلا با گذشت قریب به سه فصل از آغاز اعتصاب غذای خود، اکنون در سطح کردستان به انسان نستوه و مبارز شناخته شده‌ای تبدیل شده است.

همزمان با مقاومت گوون، زولکف گزن از زندانیان پرونده حزب کارگران کردستان در زندان تکیرداغ نیز به فعالیتی فدایی دست زد. متعاقب وی، زندانیان دیگری به نامهای آیتن بچت، معصوم پامای، اونجا آکینجی، سراج یوکسل، زهرا ساغلم و میدیا چنار نیز به فعالیت فدایی دست زدند.

دنیز کایا به نمایندگی از زندانیان با انتشار بیانیه‌ای اعلام داشت که اقدامات فدایی رفقای شهید، مسئولیت بسیار سترگی را بر دوش آنان گذارده و خط کنونی مقاومت ما بر مبنای خط مقاومت ۱۴ ژوئیه قرار دارد. ما نخواهیم پذیرفت که اقدامات فدایی از این دست تکرار شده و اعلام می‌داریم که باید در شرایط کاملا سازمانی و متحدانه عمل نمود. بدینگونه اقدامات فدایی پایان گرفتند.

اقدامات فدایی تاثیر ناگواری را بر لیلا گوون از خود برجای گذاشت. زلال بیلگین پیش از این در گفتوگویی با خبرگزاری فرات نیوز به تاثیر سوء این اقدامات بر لیلا گوون اشاره کرده بود. ما پیشاپیش از اقدام زولکف گزن اطلاع یافتیم. بعد از اطلاع لیلا از این خبر وضعیت وی وخیمتر شد.اطلاعات امده از زندان تاثیر روانی سوئی بر رفیق لیلا گذاشت. مرگ جوانان وی را بسیار متار نمود. زیرا لیلا گوون برای بقای حیات و زندگی همه دست به این اعتصاب زده است نه برای مرگ؛ لیلا در جریان اعتصاب غذای خود بیش از خود به فکر خانواده‌های زندانیان بوده است.

لیلا گوون بعد از عملیات فدایی زندانیان به انتشار بیانیه‌ای مکتوب دست زده و اعلام داشت که اکنون مقاومتی در جریان است و باید همه حول این مقاومت متحد شوند. لیلا گوون با انتشار پیام خود از رادیوی دنگ ولات اعلام داشت که اعتصاب غذا نیازمند عزمی راسخ و روحیه قدرتمند است. عملیاتهای فدایی بسیار گرانقدر و مایه مباهات می‌باشند. اما هر عملیاتی از این دست، بخشی از تن او را با خود می‌برد.

گوون در این پیام اظهار داشته بود:

رفقا زولکف، اوغور، آیتن؛ در مقابل این حرکت شما تمام قد تعظیم می‌کنم. این افراد با روحی فدایی درصدد برآمدند تا سکوت را بشکنند و راه من را در پیش گیرند. به این اقدام دست زدند. اما من براین باورم که باید بر این نکته واقف بود که هر رفیقی که اقداماتی از این دست را انجام می‌دهد، بخشی از تن من را، بخشی از قلبم را، بخشی از روحم را با خود می‌برد. ما نسبت به این اقدامات احترام قائل هستیم. ما بر این باوریم که اعتصاب غذایی را که به ان دست زده‌ایم هنوز در جریان است، ما در اعتصاب به سر می‌بریم. ما وارد مرحله‌ای شده‌ایم که در آستانه دست‌یابی به نتیجه قرار دارد. رفقا، ما باید حول این اعتصاب سازماندهی و متشکل شویم. به هیچ اقدام دیگری دست نزنیم. این اعتصابهایی که با روح فدایی‌وار آغاز شده‌اند، بسیار بسیار ارجمند و گرانقدر می‌باشند. نمی‌توان در این باره چیزی گفت؛ اما همانگونه که اشاره کردیم از سوی رهبر اوجالان در برهه‌های مختلفی این  اقدامات ارزیابی شده‌اند. گفته شده است که نباید بمیرید. زندگی را پیش رویتان مجسم کنید. باید به منظور حیاتی پر‌شکوه‌تر مقاومت را اعتلا ببخشید، اقدامات مختلف‌تان را در این راستا گشترش دهید؛ نه اینکه به زندگی خود پایان دهید.

در (۱۷۴)مین روز اعتصاب لیلا گوون، زندانیان سیاسی پرونده حزب کارگران کردستان و حزب زنان آزاد کردستان با انتشار بیانیه‌ای اعلام داشتند که ۱۵ زندانی از این دو حزب، از سی ام آوریل به بعد اعتصاب غذای خود را به روزه مرگ تغییر خواهند داد. روزه مرگ ۱۵ نفر از زندانیان امروز در هفتمین روز خود قرار دارد. در زندان زنان باکرکوی نسرین آکگل، شکران آیدین، زوزان چیچک، در زندان زنان گبزه نیز آردل چشمه و آسلی دوغان، در زندان فوق امنیتی وان نیز احمد آنیگی، اوزهان جیهان، ودات اوزاگر، احسان بولوت و ارول چنگیز، در زندان گروه D آمد، ارگین آخان، انور دونمز، احمد توپکایا، عبدالخالق کاپلان و فرهاد تورغای دست به روزه مرگ زده‌اند.