نسرین آکگُل که مدت ١٠٨ روز است در اعتراض به انزوای تحمیلی بر عبدالله اوجالان در اعتصاب غذا به سر می‌برد، امروز سه روز است که روزه مرگ را آغاز کرده است. پیش از این اوجالان نامه‌ای را به نسرین آکگل ارسال کرده و در آن نوشته بود امیدوارم مرحله راه‌حل همه ما را به طور فیزیکی در کنار هم قرار دهد.

اعتصابهای غذا در اعتراض به انزوای رهبر حزب کارگران کردستان، عبدالله اوجالان همچنان ادامه دارند. زندانیان در این رابطه با انتشار بیانیه‌ای اعلام داشتند که دامنه کنش و فعالیتهایشان را گسترده کرده و از سی آوریل به روزه مرگ دست می‌زنند.

یکی از زندانیانی که به روزه مرگ ملحق شده نسرین آکگل است که در زندان باکرکوی- بخش زنان زندانی است. نسرین آکگل یازده سال است که زندانی شده است. او در سال ٢٠٠٨ در شهر وان در جریان حمله به دفتر روزنامه آزادی ولات دستگیر شده بود. نسرین به اتهام عضویت در سازمان [پ.ک.ک] به ١٨ سال زندان محکوم شده است. وی از ١۵ ژانویه ٢٠١٩/ ٢۵ دی‌ ١٣٩٧ دست به اعتصاب غذا زده است و انجمن آزادی حقوقدانان- اُ.ه.د نیز در گزارش خود به وضعیت وی اشاره کرده بود. نسرین آکگل در زمانی که گفتوگوها برای دستیابی به راه‌حل در ترکیه، نامه‌ای را از زندان زنان در شاکاران ازمیر به رهبر حزب کارگران کردستان ارسال و اوجالان نیز نامه وی را پاسخ داده بود.

متن نامه‌ی اوجالان به نسرین آکگل

"رفیق گرامی نسرین آکگل؛ اخیرا دو عکس متفاوت را که متشکل از پنج نفر هستند از مناطق مختلف دریافت کرده‌ام. از آنجا که من به تمامی نامه‌ها پاسخ نداده‌ام امیدوارم که رفقای زن من را ببخشند.

نامه تمامی رفقا و خصوصا رفقای زن زندانی برای من بسیار معنادار و واجد اهمیت بوده و می‌خواهم به تمامی این نامه پاسخ بدهم. لازم بود که به انها پاسخ می‌دادم. اما من این امر را ١۵ سال تجربه کرده و متعاقبا که دریافتم موفق نشده‌ام، از آن دست کشیدم. امیدوارم تمامی رفقای زن من را ببخشند. اگر مساله اعلام نامه‌های خارج را مد نظر قرار دهم آن را به دیده تقصیر ننگرند. من نامه‌ی شخصی شما را با دقت  و اهتمام مطالعه کردم، بسیار مشتاق شده‌ام، همانند نامه‌های بسیاری از رفقای زن، در مورد شما نیز به چند مورد کلی اشاره خواهم کرد. اولی در مورد استعاره‌ی حیات بیست و چهار ساعته با من [رهبری] است، من همواره پرسشهای مرتبط به این مساله را واجد اهمیت قلمداد کرده‌ام. براین باورم که شما به طور صحیح و اصولی به مساله نزدیک شده‌اید. من اطلاعی ندارم که نتایج و پیامدهای عملی آن چه اندازه است؟ دوم؛ این بحث که امکانی برای عشق در میان کردها وجود ندارد؛ پاسخ این پرسش نیز در جریان مرحله‌‌ای که در حال تجربه شدن است داده می‌شود. کردها و دوستان آنها با ذهنیت و درک آزادی به فعالیت دست زدند، متعاقبا عشق جمعی آنگونه که افلاطون از آن سخن می‌گوید، را باید زندگی کرد. من در ارتباط با مساله عشق فردی و خصوصی بسیار محتاط بوده و نمی‌توانم پاسخی مثبت بدهم.

برای سازمان شما و خصوصا ک.ج.ک اخلاق و زیبایی‌شناسی را پیشنهاد کردم. خصوصا این پیام اجتماعی- تاریخی ویژه را با تمامی رفقا در میان بگذارید. امیدوارم که در مرحله راه حل همگی ما بتوانیم به لحاظ فیزیکی با هم باشیم. با عشقی بزرگ شما را در آغوش گرفته و به شما سلام می‌کنم.

عبدالله اوجالان. زندان گروه F امرالی"

نسرین آکگل متعاقب دریافت نامه عبدالله اوجالان خوشحالی وافر خود را ابراز داشته و اعلام داشته بود که مبارزه اوجالان برای خلق زنان آزاد، نیروی آفرینش زنان سربلند را همواره زنده نگاه خواهد داشت.