اَلی‌آچیک: فراخوان اوجالان بیانگر یک کارزار ایدئولوژیک است
نویسنده احسان اَلی‌آچیک گفت، فراخوان صلح و جامعه دموکراتیک رهبر آپو بیانگر پسرفت نیست، بلکه بیانگر یک کارزار ایدئولوژیک است.
فراخوان تاریخی رهبر آپو همچنان در بین افکار عمومی ترکیه و بین‌المللی مورد بحث و بررسی قرار می‌گیرد. در حالی که همه بخش‌ها در مورد این اظهارات و آنچه پس از آن رخ خواهد داد بحث می‌کنند، همگان کنجکاوند که دولت و پ‌ک‌ک چگونه اظهار نظر و رفتار خواهند کرد.
اگرچه بحث‌ها عمدتاً حول فراخوان پ‌ک‌ک است، اما تحلیل‌هایی نیز در مورد محتوای متن فراخوان انجام می‌شود. نویسنده احسان اَلی‌آچیک فراخوان رهبر آپو و واکنش افکار عمومی ترکیه را برای خبرگزاری فرات ارزیابی کرد.
اَلی‌آچیک با بیان اینکه فراخوان رهبر آپو را پسرفت نمی‌داند، گفت: «فراخوان اوجالان بیانگر پسرفت نیست، بلکه برعکس بیانگر یک کارزار ایدئولوژیک است. حاوی عملکرد ذهنی، بازخوانی خود و تحلیل‌های تاریخی است که حتی اگر در زندان نبود نیز انجام می‌داد. از دولت-ملت جداگانه، خودگردانی، حقوق فرهنگی فراتر رفته و خواهان تحول دموکراتیک کامل است. نظامی مبتنی بر اراده جامعه دموکراتیک می‌خواهد، نه بر یک باور، نژاد، دین یا شخص. وی معتقد است که کوردها نیز می‌توانند در چنین محیطی خود را بیان کنند. اینها مطالبات کاملا دموکراتیک رادیکال هستند.»
«تحولات داخلی و خارجی را دنبال می‌کند»
اَلی‌آچیک با بیان اینکه به ویژه کسانی که واکنش‌های ملی‌گرایانه دارند با سخنان پرشور اولین واکنش‌های خود را نشان دادند، افزود که سازگاری این بخش‌ها با این روند زمان می‌برد و ارزیابی‌هایش را به شرح زیر ادامه داد: «کسانی که واکنش‌های ملی‌گرایانه آنها غالب است، در حالت روحیه‌ای مبنی بر اینکه 'شهدای ما چه می‌شوند، نمی‌توانیم به آنها خیانت کنیم' هستند. دولت مستقر فقط با یک فشار خارجی می‌تواند عمل کند. سازگاری بخش‌های ملی‌گرا با این روند زمان زیادی می‌برد. در مواجهه با شرایط جدید، هر کس سعی می‌کند رویدادها را در جهت منافع خود هدایت کند. اوجالان نیز تحولات داخلی و خارجی را دنبال می‌کند؛ او نیز در راستای پارادایم خود هدایت می‌کند. به دنبال راه‌هایی برای بهره‌مندی از این روند است.»
«دموکراسی رادیکال به سلطه ترک‌ها در دولت پایان می‌دهد»
اَلی‌آچیک با تشخیص اینکه بخشی که کمترین آمادگی برای این روند را دارد، ملی‌گرایان ترک هستند، بیان کرد که دموکراسی رادیکال مورد نظر بیشترین ضربه را به این بخش وارد می‌کند و افزود: «بخش‌های ملی‌گرای ترک کمترین آمادگی را برای این امر دارند. زیرا دموکراسی رادیکال به سلطه ترک‌ها در دولت پایان می‌دهد، اما اجازه سلطه کوردها را نیز نمی‌دهد. سلطه هیچ بخشی را خارج از اراده جامعه دموکراتیک پیش‌بینی نمی‌کند، همه را کاملا برابر می‌سازد.»
