در ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۲ خیزش مردمی در شهر کوبانی آغاز شد. مردم کورد در درگیری در سوریه طرف نشدند و به صورت سازمان یافته عمل کردند. نیروهای نظامی و سیاسی خود را تأسیس کردند. سیستم دمکراتیک برابری و آزادی خود را ایجاد کردند. این سیستم خودمختار بر اساس الگوی رهبر پ.ک.ک عبدالله اوجالان توسعه یافت. مردم روژاوا در برابر همه حملات و محاصره‌ها از خود و سرزمین خود دفاع کردند. از یک طرف، آنها جنگ مردم انقلابی را توسعه دادند و از سوی دیگر همزمان استقلال خود را با سخت کوشی و خون خود نشان دادند. ۱۹ ژوئیه آغاز انقلابی برای مردم روژاوا بود. انقلاب روژاوا همزمان انقلاب زنان است. با مقاومت و مبارزه علیه نیروهای ارتجاعی از ارزش‌های بشریت دفاع کردند. دختران و پسران کورد اجازه ندادند که نیروهای تاریکی و ارتجاعی بشریت را آزار دهند. به همین دلیل امروز بشریت مدیون انقلاب روژاواست. احمد شیخو عضو هیئت اجرایی حزب اتحاد دمکراتیک (PYD) درباره انقلاب ۱۹ ژوئیه در روژآوا و تحولات جاری با وبسایت خوه‌بون گفتگو کرد.

خوه‌بون: آقای شیخو، اهمیت انقلاب روژآوا به ویژه برای خلق کورد و به طور کلی چه معنایی دارد؟

احمد شیخو: می‌توان گفت که اهمیت انقلاب روژاوا برای مردم کورد و همه مردم منطقه کلید آزادی، دمکراسی و برابری است. زیرا می‌توان گفت که برای مردم کورد، انقلاب روژاوا کلید حل مسئله کورد است. برای سه منطقه اشغال شده دیگر الگوی یک ملت دمکراتیک بود.

در بسیاری از کشورهای خاورمیانه، در کشورهای عربی تحت عنوان "بهار عربی" تحولات زیادی رخ داده است ، انقلاب‌های مردم به وقوع پیوسته است. سوریه نیز در آغاز یکی از آنها بود. اما سوریه مانند کشورهای دیگر نیست. چه تفاوتی داشت؟

درست است که وقتی بهار مردم از تونس آغاز شد، انتظار می‌رفت که در بسیاری از نقاط دیگر هم رشد کند. امکان اینکه به سوریه هم برسد زیاد بود. به همین دلیل بسیاری از دولت‌ها، از جمله دولت ترکیه برای این امر آماده شده بودند. زیرا ویژگی‌های سوریه با سایر کشورهای عربی متفاوت بود. بسیاری از نژادها در سوریه زندگی می‌کنند. سوریه ۹۰۰ کیلومتر مرز مشترک با ترکیه دارد. ترکیه مدتهاست که می‌خواهد به خواب و آرزوهای خود برای تاسیس عثمانی برسد. ترکیه آشکارا اعلام کرد: 'حلب ، موصل و کرکوک' شهرهای عثمانی هستند و باید بار دیگر تحت کنترل آنها درآیند. بنابراین وقتی انقلاب مردم در سوریه آغاز شد، بازیها و برنامه‌های زیادی برای دور شدن از واقعیت انقلاب به خصوص توسط دولت ترکیه ساخته شد. به عنوان مثال، پس از شروع انقلاب، شورای ملی سوریه در استانبول تأسیس شد. گروه‌های رادیکال قبل از حمله به سوریه تشکیل شدند و با خشونت پیشروی کردند. افراد به فرماندهی ترکیه در آنجا منصوب شدند. آنها مستقیماً از سازمان میت و مقامات ترکیه دستورالعمل دریافت می‌کنند. از طرف دیگر، ترکیه می‌خواست مانعی برای حل مسئله کورد باشد. در برابر این بازی‌ها؛ روژاوای کوردستان دارای خطمشی، اراده، هویت و انقلاب خود بود. هیچ یک از طرفین نتوانست این مردم را از مسیر، سازمان و مبارزه منحرف کند. به همین دلیل واقعیت بهار خلق‌ها در واقعیت روژاوا اتفاق افتاد.

خوه‌بون: سیستم خودگردانی راه اندازی شد، به نظر شما این سیستم جای خود را گرفته است یا خیر؟ چه معایبی دارد؟

احمد شیخو: از ابتدا ما می‌خواستیم به عنوان بخشی از سوریه عمل کنیم. اما متأسفانه در تمام جلسات و کنگره‌های بین‌المللی راه حل ما به حساب نمی‌آمد. سیستم خودمختار روژاوا یک ضرورت بود. در آن زمان به عنوان محصول انقلاب روژاوا اعلام شد. خودگردانی در شرایط دشوار اعلام شد. از همان روزهای اول حملات بسیار شدیدی هم در داخل و هم در خارج اتفاق افتاد. به هر شکلی که می‌شد منطقه خودگردان مورد انواع حملات واقع شد.

در روزهای نخست اداره خودگردان محاصره شد و تحریم‌هایی را علیه آن اعمال كردند. می‌خواستند با تشنگی و گرسنگی اراده مردم را بشکنند. راه‌های ورود و خروج به روی غیرنظامیان بسته بود. نیازهای اساسی برق، آب، نان، سوخت و دارو را برای اینکه بتوانند اراده خلقمان را بشکنند، این تحریم‌ها را علیه اداره خودگردان اعمال کردند. اما مردم مقاومت کردند. آنها هویت و وجود خود را رها نکردند و دور مدیریت خود جمع شدند و به همان شیوه مقاومت کردند. خودگردانی در شرایط فعلی امید خود را به مردم دارد. به دلیل این حملات کمبودهای بی‌شمار وجود دارد. درست است که مشکلات زیادی وجود دارد، اما به گفته ناظران بین‌المللی، می‌توان گفت که سیستم خودگردان در حال توسعه راه حل‌هایی در همه زمینه‌ها است. از نظر نیازهای زندگی انسان استانداردهای بین‌المللی حقوق بشر موفق‌ترین مدل از نظر امنیت و حفاظت هستند. با وجود آن  خودگردانی موفقیت خود را اثبات کرد.

خوه‌بون: چگونه سایر ملت‌ها و نژادها این سیستم را می‌پذیرند و از آن محافظت می‌کنند؟ آنها در چه سطحی خود را درگیر می‌کنند؟

احمد شیخو: در آغاز، دولت ترکیه و دیگر دولت‌ها که می‌خواستند مسئله را در سوریه عمیق‌تر کنند و آن را لاینحل باقی گذارند، همیشه سعی در ایجاد نزاع و درگیری میان طیف‌های تشکیل دهنده و مذاهب داشتند. به همین دلیل است که در آغاز مردم عرب و کورد را به جان هم انداخت. قصد داشت هر دو تشکیلات با دست خود یکدیگر را تضعیف کنند. بر این اساس مجلس خلق روژاوا کمیته برادری مردم را تاسیس کرد. از نظر رویکرد و استانداردهای خودگردانی در ابتدا سایر تشکیلات تا حدودی قابل دسترسی بودند. اما پس از پی بردن به واقعیت این پروژه، در مدت زمان بسیار کوتاهی آنها درگیر این پروژه شدند و آن را به عنوان پروژه خود دیدند. یک مثال جالب تعداد شهدای سایر تشکیلات برابر تعداد شهدای کورد است که دفاع کرده و جان خود را از دست دادند. امروز در همه تشکیلات همه در کنار هم کار می‌کنند. بنابراین امروز رویکرد سایر تشکلات در این پروژه همان رویکرد تشکلات کوردی است. باور کنید که سایه ملت دمکراتیک برای همه است.

خوه‌بون: دلیل این همه بازی و سیاست علیه روژاوا چیست؟

احمد شیخو: همه این را خوب می‌بینند، توضیح می‌دهند و می‌گویند راه حل مسئله سوریه راه حل خاورمیانه، مدل ملت دمکراتیک و خودمدیریتی است. البته بسیاری از احزاب نمی‌خواهند این مشکل حل شود، می‌خواهند حضور آنها در منطقه ثابت بماند. زیرا آنها منافع طولانی مدت دارند. زیرا اگر مشکلی در منطقه باقی نماند پس هیچ دلیلی برای ماندن آنها در منطقه وجود ندارد. به همین دلیل آنها نمی‌خواهند مسئله سوریه حل شود. سیستم خودمدیریتی راهی برای حل این مشکلات است. اول از همه، دولت ترکیه نمی‌خواهد این مشکل حل شود، زیرا خودگردانی مانعی در راه رسیدن به رویاها و برنامه‌های ترکیه می‌شود. بنابراین موفقیت اداره خودمدیریتی دمکراتیک به نیروهایی که در سوریه به دنبال منافع خود هستند پایان می‌دهد. بنابراین این نیروها نمی‌خواهند پروژه خودگردانی شمال و شرق سوریه به موفقیت برسد.

خوه‌بون: رژیم سوریه تا چه اندازه شما را به رسمیت می‌شناسد؟ فردا این وضعیت تا کجا پیش خواهد رفت؟

احمد شیخو: پس از بحرانی که در سوریه اتفاق افتاد رژیم دیگر نمی‌تواند از خود دفاع کند. همه می‌دانند که دست خود را به سمت روسیه، ایران و حزب الله دراز کرده تا قدرت خود را از دست ندهد. با آمدن این نیروها عملاً هیچ اثری از این رژیم روی زمین وجود ندارد و فقط شکل رژیم باقی مانده است. در واقع کسانی که سوریه را اداره می‌کنند روسیه، ایران و حزب‌الله هستند. هیچ حرف یا کلمه‌ای از سوریه در این سرزمین وجود ندارد و با دستور و دستورالعمل‌های این نیروها انجام می‌شود. از طرف دیگر، این ذهنیت که سوریه به این مرحله رسیده است از هم پاشیده شده و ویرانی‌ها با رژیم ادامه دارد، ما همیشه خواهان گفتگو با دولت سوریه و حل و فصل مسالمت‌آمیز بوده‌ایم. یعنی هویت، فرهنگ، اراده و موجودیت این مردم را به رسمیت بشناسند. متأسفانه رژیم هنوز بر ذهنیت قدیمی پافشاری می‌کند. طبق دستور روسیه، ایران و حزب الله رفتار می‌کند. آنها هم نمی‌پذیرند هیچ گفتگویی بین اداره خودگردان و رژیم سوریه انجام بگیرد.

خوه‌بون: کوردها تا چه اندازه باید به انقلاب روژاوا بپیوندند و از انقلاب دفاع کنند؟

احمد شیخو: انقلاب روژاوا، انقلاب مرگ و زندگی است. انقلاب دستیابی به هویت خود است، انقلاب دستیابی به زبان خود، فرهنگ خود و اراده خود است. به همین دلیل تفاوتهای زیادی با سایر انقلاب‌ها وجود دارد. به همین دلیل خلق کورد آنرا انقلاب خود می‌دانند. به همین دلیل است که مردم کورد آزادی را که از دست داده بودند، هویتی را که از دست داده بودند در این انقلاب بدست آوردند و همه منابع خود را بدون هیچگونه مبنایی بسیج کردند. بنابراین مردم کورد باید بر این اساس در این انقلاب شرکت کنند.

خوه‌بون: به نظر شما بزرگترین خطر برای روژاوا و انقلاب روژاوا چیست؟

احمد شیخو: تهدید برای روژاوا از آغاز درگیری‌ها در سوریه ادامه داشته است. امروز می‌بینیم که ترکیه، با وجود مزدورهایش تمام نیروهای خود را برای شکست انقلاب روژاوا بسیج کرده است. بخشی از سرزمین‌های روژاوا را اشغال کرده و مزدروها را در آن مستقر کرده است. این برنامه‌ها در سراسر روژاوا وجود دارد. آب رود فرات را قطع کرده‌اند. آنها در حال جنگ اقتصادی هستند. میت در منطقه حضور دارد. به ارزش‌های جامعه حمله می‌کنند و می‌خواهند جامعه را تکه‌تکه کنند. آنها می‌خواهند یک بار دیگر جنگ نژادپرستانه را پیش ببرند. آنها می‌خواهند انقلاب روژاوا را تضعیف و به دست بگیرند. این خطرات وجود دارد و مردم ما نیز این خطرات را می‌بینند و بر این اساس مقاومت و مبارزه خود را تقویت می‌کنند.

خوه‌بون: انقلاب روژاوا به عنوان انقلاب بشریت تلقی می‌شود. برای محافظت از انقلاب در این زمینه چه باید کرد؟

احمد شیخو: اکنون در بسیاری از حوزه‌ها دفاع از روژاوا باید انجام شود. آنچه برای مردم روژاوا اتفاق می‌افتد این است که خود را برای یک جنگ طولانی و انقلابی آماده کند. مردم روژاوا همانطور که از ابتدای انقلاب تاکنون از خود دفاع کرده‌اند از اکنون به بعد نیز دفاع خواهند کرد. از طرف دیگر جنگ در روژاوا، جنگی با استفاده از تکنیک است. به همین دلیل مردم ما که در چهار گوشه جهان زندگی می‌کنند باید بتوانند با فعالیت‌های دمکراتیک خود به مسئولیت‌های خود در قبال انقلاب روژاوا عمل کنند. آنها می‌توانند در کشورهایی که با رژیم ترکیه همکاری نمی‌کنند تأثیر داشته باشند. این انقلاب بشریت است. کسانی که خود را صلح‌طلب می‌دانند و مطالباتی انسانی دارند باید در این انقلاب شرکت کنند. آنها می‌توانند کشورهایی را که به ترکیه سلاح می‌رسانند تحت فشار قرار دهند. به این ترتیب ما می‌توانیم از روژاوا و انقلاب روژاوا دفاع کنیم.