ترکیه در «برنامه اقدام»ی که به کمیته وزرای شورای اروپا ارائه کرده، اعلام کرده است که در مورد زندانیانی که به حبس ابد بدون امکان آزادی مشروط محکوم شده‌اند، حق امید را به رسمیت نمی‌شناسد. به این ترتیب، ترکیه رسما اعلام کرده که رهبر آپو از حق امید محروم است.
این برنامه که در تاریخ ۲۷ ژوئن ۲۰۲۵ ارائه شده، به بررسی اجرای احکام صادره از سوی دادگاه حقوق بشر اروپا در پرونده‌های مربوط به گوربان، بولتان، کایتان و اوجالان (پرونده شماره ۲) پرداخته است.
دادگاه حقوق بشر اروپا پیش‌تر اعلام کرده بود که عدم امکان بازنگری در حکم حبس ابد یا امید به آزادی برای زندانیانی که به حبس ابد بدون تخفیف محکوم شده‌اند، نقض بند سوم ماده ۳ کنوانسیون حقوق بشر اروپا (ممنوعیت رفتار غیرانسانی و شکنجه) محسوب می‌شود.
اصرار بر تداوم حبس انفرادی
در حالی که رهبر آپو از سال ۱۹۹۹ تاکنون تحت انزوای تحمیلی در زندان جزیره امرالی نگهداری می‌شود، در این برنامه در مورد رهبر آپو آمده است که «نیازی به اتخاذ تدابیر خاص و متفاوت وجود ندارد». این موضع نشان می‌دهد که ترکیه قصد دارد انزوای تحمیلی در امرالی را علی‌رغم احکام دادگاه اروپا ادامه دهد.
رد رسمی «حق امید»
دولت ترکیه تحت عنوان «حبس ابد بدون امکان آزادی مشروط» اعلام کرده که این نوع مجازات استثنایی است و زندانیان مشمول آن نمی‌توانند از مکانیزم آزادی مشروط بهره‌مند شوند. به این ترتیب، ترکیه به‌طور رسمی اعلام کرده که در موضوع «حق امید» هیچ تغییری در قوانین خود ایجاد نخواهد کرد.
وزیر دادگستری ترکیه، یلماز تونچ، نیز در ماه ژوئن در گفتگویی درباره به رسمیت شناختن «حق امید» برای رهبر آپو گفته بود: «چنین وضعیتی قابل قبول نیست.» اظهارات مطرح‌شده در برنامه اقدام نیز نشان می‌دهد که این موضع اکنون به سیاست رسمی دولت ترکیه تبدیل شده است.
