رفیق روزنامه‌نگارمان سید اوران که سال ها در خبرگزاری فرات (ANF) کار می‌کرد آخرین پیامی را که قبل از شهادتش با عنوان «در آخرین سفر!» نوشته بود به شرح زیر است:

معنا بخشیدن به هر لحظه از زندگی نیازمند مبارزات بزرگی است. من هم برای این معنا سخت مبارزه نمودم. من کورد هستم و مردم من هم می‌باید آزاد باشند. به همین دلیل تا آخرین نفس از خودکار و دوربینم استفاده کردم و حرفم را زدم. حالا من نگاه می‌کنم چند نسل تغییر کرده‌اند؟ تا آنجایی که می‌دانم هر روز بیشتر می‌شویم...

ما برخاسته از سنت کسانی برخاسته‌ایم که این فلسفه را اتخاذ می‌کنند که ما وظیفه خود را برای تحقق آزادی این مردم انجام خواهیم داد، حتی اگر در قبر باشیم. به همین دلیل وجود یافتیم و زندگی کردیم.

پدربزرگم این مبارزه را هنگامی که با شیخ سعید همراه بود آغاز کرد. من نوه پدربزرگم هستم، پرچمی را که به ارث برده بودم با رهبر آپو و پ‌ک‌ک ادامه دادم. از آمد تا گارزن، از عفرین تا قامشلو، از زاپ تا سلیمانیه، از ارومیه تا مهاباد همه جا بوده‌ام. حالا یک طرف من باکور است، یک طرف من روژاوا، یک طرف من باشور، یک طرف من روژهلات است. من کاملا کوردستان شدم. حالا میلیون‌ها نفر پشت سرم هستند و این سنت را ادامه خواهند داد...

هنوز کارهای زیادی برای انجام دادن وجود داشت، اما وقت تا اینجا بود.

با عشق و محبتم بمانید!