حکومت دمشق تحریم‌های شدید خود بر کانتون شهبا را ادامه می‌دهد، به همین دلیل دردها و مشکلات آوارگان عفرینی با شدت گرفتن دمای هوا و فقدان امکانات پزشکی در خانه‌های نیمه مخروبه روز بروز افزایش پیدا می‌کند.
بیش از سه سال و نیم است که آوارگان عفرینی در کانتون شهبا در شرایط بسیار دشواری زندگی می‌کنند. آوارگان هم اکنون در چادرهای پلاستیکی مشکلات فوق العاده‌ای دارند، زیرا این چادرها نمی‌توانند مانع از گرما و سرمای هوا باشند.
حکومت دمشق سیاست‌های پلیدی را علیه ساکنان اصیل عفرین و آوارگان این شهر دنبال می‌کند، دروازه‌های مرزی و راه‌های منتهی به شهبا را تحت کنترل درآورده و اجازه نمی‌دهد که هیچگونه دارو و الزامات بهداشتی وارد این کانتون شود. این اقدام دولت اشغالگر ترک زندگی هزاران غیر نظامی را با تهدید مواجه کرده است.
اخیرا بر شمار افرادی که به دلیل دمای هوا با بیماریهای فصلی مبتلا شده‌اند افزوده شده است. اما در مناطق اشغال شده عفرین و خصوصا کانتون شهبا هیچگونه وسیله خنک‌کننده‌ای وجود ندارد. سازمان‌های بین‌المللی نیز وظایف خود را در مقابل آوارگان انجام نمی‌دهند. بر اساس گفته‌های یکی از پزشکان منطقه شهبا، افراد مراجعه کننده به مرکز بهداشتی شهبا با تب، التهابات معده، قند، افزاش فشار خون و بیماریهای قلبی مواجه هستند. این پزشک با تکیه بر مشاهدات روزانه خود اعلام کرده است که بیشتر مراجعان، افراد مسن و کودکان بوده و اقلام داوریی برای معالجه این افراد در دست نبوده و حرکت امبولانس‌ها نیز برای انتقال این بیماران به بیمارستان حلب ممنوع است. خبرگزاری هاوار با چند تن از آوارگان عفرینی در خصوص وضعیت بهداشت و سلامت خود و دشواری‌های روزانه که بیش از سه سال است با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، گفتگو کرده است.
شادیه نجار یکی از پناهندگان عفرین که در کمپ برخودان ساکن است در کفتگو با خبرنگار هاوار می‌گوید: با وارد شدن به چهارمین سال زندگی آوارگی، ما در شرایط بسیار دشوار زندگی در کمپ زندگی می‌کنیم که نمی‌توانیم از سوز سرمای زمستان و دمای شدید هوا در تابستان محافظت شویم. علاوه بر این محاصره شدیدی بر این منطقه تحمیل شده است و اجازه ورود دارو و سوخت را نیز به منطقه نمی‌دهند.
مادر شادیه نجار نیز اظهار داشت که به دلیل افزایش شدید دمای هوا که بین ۴۰ تا ۴۲ درجه است، روز بروز بر شمار بیماری‌ها در این کمپ افزوده می‌شود، خصوصا که کودکان در معرض فشار و بیماریهای بیشتری قرار دارند و هیچ وسیله خنک‌کننده‌ای نیز در دست نیست.
شادیه نجار نیز اظهار داشت که سازمان‌های بین‌المللی نقش اخلاقی و بشردوستانه خود را در مقابل آوارگان اردوگاه‌ها به جا نیاورده و در ادامه افزود: جای شرم دارد که سازمان‌هایی که ادعای بشر دوستی و اخلاق را دارند، تنها به مکتوب کردن مطالبات ما بسنده کرده اما در عمل هیچگونه اقدام عملی را انجام نمی‌دهند.
پزشکان حضور دارند اما به دلیل نبود دارو هیچ کاری از دست آنها بر نمی‌آید
شادیه در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت که برای درمان ما به مراکز پزشکی مراجعه می‌کنیم اما شگفت‌زده می‌شویم، زیرا به دلیل محاصره‌ای که حکومت دمشق بر منطقه ما تحمیل کرده است، هیچگونه دارویی در مراکز پزشکی پیدا نمی‌شود.
شادیه نجار در ادامه افزود که دارو و اقلام پزشکی را فقط در اختیار خانواده‌های وابسته به تبهکاران قرار می‌دهند. این اقدام نیز نشان می‌دهد که این سازمانها در قربانی کردن کوردها، شریک اشغالگری ترک هستند. لازم است که تمام دولت‌های بزرگ که ادعای بشر دوستی دارند، به خوبی بدانند که آوارگان عفرینی تا آخرین نفس در مقابل سیاست‌های آنان سر تعظیم فرود نمی‌آوردند. علیرغم شرایط دشوار و زندگی در میان خانه‌های مخروب و چادرهای پلاستیکی، مبارزه را تا آزادی عفرین و بازگشت به این شهر ادامه می‌دهند.
یکی دیگر از آوارگان عفرینی با نام حسین حبش که در کمپ برخودان است، خاطرنشان ساخت که در شرایط بسیار دشواری قرار گرفته و با تضییقات فراوانی در حوزه دارو و اقلام بهداشتی روبرو هستند. حبش در گفتگوی خود با هاوار اظهار داشت که تنها در تامین آب و دارو مشکل ندارند، بلکه در تامین تمام اقلام حیات روزانه، مانند سوخت، خوراک و شیر کودکان با مشکل روبرو هستند. وی ضمن محکوم کردن وعده‌های سازمان‌های بشر دوست اظهار داشت که این سازمانها به دلیل سیاست‌های دولت دمشق، آنها نقش‌های ویژه خود را نادیده می‌گیرند.
دکتر عثمان شیخ عیسی مدیر بیمارستان آورین، در این باره اظهار داشت که به دلیل سیاست‌های حکومت دمشق در منطقه، در آینده شاهد روی دادن فاجعه‌ای انسانی خواهیم بود، زیرا انتقال دارو و الزامات دیگر زندگی روزمره ممنوع شده‌اند. ی در ادامه اظهار داشت که وضعیت بسیار خطرناک شده است و اگر طرف‌های درگیر سریعا در این روند دخالت نکنند، فاجعه انسانی در این منطقه روی می‌دهد. سیاست‌های حکومت دمشق در کانتون شهبا سیاست‌های جدید نبوده و ما نیز از چنین سیاست‌هایی تعجب نمی‌کنیم. اما در ماه‌های اخیر فشارها افزایش یافته‌اند.
دکتر عثمان شیخ عیسی در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت که به دلیل افزایش شدید دمای هوا بیماری‌هایی مانند تب، التهابات معده، قند و قلب افزایش یافته‌اند. دارویی موجود نیست، زیرا تمام راه‌های منطقه از سوی حکومت دمشق بسته شده است. از طرف دیگر هر روز با صدها نفر مراجعه کننده به بیمارستان‌ها روبرو هستیم، اما به دلیل اختلافات بین‌المللی و منطقه‌ای، سلامت افراد بسیاری به خطر افتاده است. کسانی که بیماریهای خطرناک دارند باید به بیمارستان حلب اعزام شوند، اما حکومت اجازه انتقال این بیماران به بیمارستان حلب را نمی‌دهد که تنها چند کیلومتر از شهبا فاصله دارد.
شیخ عیسی همچنین اعلام کرد که سازمان هلال احمر کورد نزدیک به ۲ درصد از بیمارانی را که از وضعیت وخیمی برخوردارند، را به حلب منتقل کرده است. اما لازم است که مراجعه ذیربط و سازمان‌های بین‌المللی بر حکومت سوریه فشار وارد کنند تا دروازهای حلب را به روی بیماران شهبا باز کنند و درمان و اقلام دارویی وارد این منطقه شوند.
هیفین حسن ریاست مشترک هیات بهداشت منطقه عفرین نیز در این باره خاطرنشان ساخت که بیشتر ساکنان شهبا آوارگان شهر عفرین اشغال شده هستند و بیش از سه سال است که این افراد در کمپ‌ها زندگی می‌کنند. سازمان‌های بین‌المللی در وظایف انسانی و اخلاقی خود را مبنی بر همکاری با آوارگان از یاد برده‌اند. اما هیات سلامت و بهداشت ما تلاش می‌کنتد تا به آوارگان عفرینی در منطقه شهبا کمک کنند، اما به دلیل محدودیت‌ها و فقدان دارو و اقلام دارویی عملا این کمکها امکان پذیر نیستند.
