آوارگان سرِکانی: لازم است همه سازمان‌ها به اداره خودمدیریتی کمک کنند
آوارگان سرِکانی خاطرنشان کردند که همیشه برای بازگشت به سرزمین خود مقاومت خواهند کرد و از سازمان‌های حقوق بشر خواستند که از اداره خودمدیریتی برای بازگشت به خانه‌های‌شان حمایت کنند.
در ۹ اکتبر ۲۰۱۹، دولت اشغالگر ترکیه و تبهکارانش به سرِکانی و گرِسپی حمله کردند و آنجا را اشغال کردند. پس از اشغال، صدها هزار شهروند آواره شدند و در اردوگاه‌های شمال و شرق سوریه اسکان داده شدند. آوارگان در اردوگاه واشوکانی و خارج از آن نیز در رنج و سختی زندگی می‌کنند. درد آوارگان فقط زندگی زیر چادرها نیست، بلکه زخم آنها این است که در میهن خود آواره شده‌اند. پس از سقوط رژیم بعث و آمدن مدیریت هیئت تحریر الشام (HTS)، امید آنها به بازگشتی امن بیشتر شد و با این امید فراخوان می‌دهند.
آوارگان سرِکانی از طریق خبرگزاری فرات (ANF) خواستند صدای خود را به تمام جهان برسانند تا بتوانند به صورت امن و آرام به خانه و کاشانه خود بازگردند.
«خواسته ما بازگشتی امن است»
یکی از آوارگان سرِکانی، امیره احمد که در اردوگاه سرِکانی در شهر حسکه ساکن است، اظهار داشت که لازم است همه سازمان‌های حقوق بشر وضعیت آنها را به عنوان آواره ببینند و گفت: «می‌توانیم بگوییم که پس از سقوط نظام بعث و خروج آن از خاک سوریه، همه به خانه و کاشانه خود بازگشتند. اما آوارگان عفرین و سرِکانی هنوز در وضعیت آوارگی زندگی می‌کنند. ما این را رد می‌کنیم و می‌گوییم لازم است هر آواره‌ای به خانه خود بازگردد و تبهکاران از خاک ما بیرون رانده شوند. دولت اشغالگر ترکیه برای نابودی ما هر کاری انجام می‌دهد، می‌خواهد همه چیز را اشغال کند و تبهکاران خود را در بین ما پخش کند. این روش کثیف نه از نظر دینی و نه از نظر قانونی قابل قبول نیست. به همین دلیل از سازمان‌های حقوق بشری و سازمان‌های اجتماعی می‌خواهیم که به ما کمک کنند تا ما به صورت امن به خانه و سرزمین خود بازگردیم. در پایان می‌گوییم که هر چقدر هم دشمن بگوید من سرزمین شما را اشغال خواهم کرد، ما قیام خواهیم کرد و اجازه نخواهیم داد که دشمن خوشحال شود.»
«۵ سال است که در وضعیت آوارگی هستیم»
محمد آتیه، یکی از آوارگان سرکانی نیز در این رابطه گفت که آنها همیشه در صحنه خواهند بود تا به صورت امن به خانه و کاشانه خود بازگردند و سخنان خود را اینگونه ادامه داد: «دولت ترکیه همیشه تحت لوای اسلام فراخوان می‌دهد و می‌گوید من صلح می‌خواهم، اما این درست نیست. دولت ترکیه با این روش‌های خود از اسلام دور می‌شود و علیه آن عمل می‌کند. ۵ سال است که ما از خانه و کاشانه خود دور افتاده‌ایم، مردم و سازمان‌های حقوق بشری این را نمی‌بینند و به وظیفه انسانی خود عمل نمی‌کنند. ما فراخوان می‌دهیم که دیگر کافی است، ما نیز مانند همه آوارگان سوریه می‌خواهیم به خانه‌های خود بازگردیم. بار دیگر می‌گوییم مقاومت ما تا زمانی که یک آواره از آوارگان ما بازنگردد، ادامه خواهد داشت. خواسته ما این است که به صورت امن و مسالمت‌آمیز بازگردیم و باید تمام سازمان‌های انسانی در این مورد با اداره خودمدیریتی همکاری کنند.»
«ما می‌خواهیم به خانه‌های خود بازگردیم»
خَضرا عبدالهادی، زنی از آوارگان سرِکانی، اظهار داشت که لازم است پس از سقوط نظام بعث، همه تبهکاران از سرزمین‌های اشغالی آنها خارج شوند و گفت: «باید به شکلی امن به خانه‌های خود بازگردیم. زمانی که همه مردم سوریه به خانه‌های خود بازگشتند و با خوشحالی از وضعیت آوارگی خارج شدند، ما نیز به عنوان آوارگان سرِکانی و عفرین باید به صورت امن به خانه‌های خود بازمی‌گشتیم. دولت اشغالگر ترکیه به زور ما را از خانه‌های‌مان آواره کرد، اما اکنون نیز ما از تمام جهان می‌خواهیم که تبهکاران دولت ترکیه را از خانه‌های ما بیرون کنند و ما بار دیگر به عنوان آوارگان سرِکانی، گرِسپی و عفرین به خانه و کاشانه خود بازگردیم.»
