در جریان کارگاهی تحت عنوان «طنین‌انداز شدن ندای مقاومت کوبانی و روژاوا در میانه سکوت»، حملات به سد تِشرین و پل قَره‌قوزاق و تحولات سوریه مورد ارزیابی قرار گرفت.

این کارگاه با مشارکت شمار زیادی از افراد از جمله اساتید، دانشجویان، آکادمیسین‌ها و روشنفکران، برگزار شد.

در این کارگاه، تحولات سوریه، حملات ترکیه، مسئله اتحاد کوردها و تاثیرات جنگ بر آموزش و مشکلات آموزشی مورد بحث قرار گرفتند.

نوری محمود، سخنگوی یگان‌های مدافع خلق (ی‌پ‌گ)، از طریق بستر اینترنتی زوم در این کارگاه حضور یافت و ضمن ارزیابی وضعیت سوریه، به حملات دولت اشغالگر ترکیه و تبهکارانش به شمال و شرق سوریه اشاره کرد و گفت: «در واقع وقتی انقلاب روژاوا آغاز شد، خلق با روحیه جنگ انقلابی خلق مبارزه کرد و دست به مقاومت زد. اکنون نیز خلق همان خلق است. با روحیه جنگ انقلابی خلق مبارزه کرده و درکنار مبارزان خود ایستادگی می‌کند.»

نوری محمود در ادامه سخنانش به تلاش دولت ترکیه برای محروم ماندن خلق‌های کورد، عرب و سریان از موقعیت سیاسی، اشاره کرد.

لیلا شمس‌الدین احمد، عضو کنگره ملی کوردستان (ک‌ن‌ک)، ضمن اشاره به ضرورت وحدت ملی کوردها، اعلام کرد: «بر این مبنا، با وجود اختلافات سیاسی، اتحاد کوردها یک ضرورت استراتژیک است. با این اتحاد می‌توانیم قوی‌تر در مقابل کشورهای جهان ظاهر گشته و موضعی نیرومند داشته باشیم.»

شَروان مسلم، رئیس مشترک دانشگاه کوبانی نیز به تاثیرات منفی جنگ بر آموزش پرداخت و اعلام کرد: «به ویژه در منطقه فرات، چه در عرصه نهادهای شورای آموزش و چه در عرصه آموزش عالی و دانشگاه‌ها، وضعیت نامساعدی به وجود آمده است.»

توماس شیمیدینگِر، استاد دانشگاه هَولیر در سخنرانی خود گفت: «کوبانی در سیاست اروپا و افکار عمومی جایگاه بسیار مهمی دارد. ما اکنون در دهمین سالگرد آزادسازی کوبانی هستیم. حملات داعش و دولت ترکیه زمینه را برای تحلیل این وضعیت فراهم کرد.»

در بیانیه پایانی این کارگاه، به مسائل عدیده‌ای اشاره شد که مهمترین آن‌ها عبارتند از: تاکید بر وجود سیستم خودگردانی محلی در سوریه جدید، مبنا قرار گرفتن مدل خودمدیریتی دموکراتیک در سراسر سوریه، شکل‌گیری سوریه جدید بر مبنای آزادی زنان، مبارزه با دین‌گرایی، نژادپرستی و جنسیت‌گرایی، ضرورت اتحاد خلق کورد، تضمین حقوق خلق کورد در قانون اساسی سوریه جدید، تاکید بر آشکار ساختن اقدامات جنگی دولت ترکیه علیه غیرنظامیان و تاثیر آن بر آموزش، لزوم تبدیل نیروهای سوریه دموکراتیک (ق‌س‌د) به پروژه‌ای برای حفاظت از تمام سوریه، و تاکید بر سازماندهی در چارچوب جنگ انقلابی خلق بر مبنای دفاع مشروع.