تصویر

«ما می‌خواهیم در سوریه با فرهنگ، دین و هویت خود زندگی کنیم»

زنان کورد و سریانی خاطرنشان کردند که نمی‌پذیرند سوریه با یک دین اداره شود و گفتند: «باید اندیشه اداره خودمدیریتی در اولین بند قانون اساسی سوریه باشد. همچنین نباید با یک دین، روش‌های گوناگون بر ملت‌ها اعمال شود.»

انقلاب ۱۹ جولای که در سال ۲۰۱۲ از شهر کوبانی آغاز شد، مردم منطقه و به ویژه زنان را به سوی مرحله‌ای جدید سوق داد تا زندگی آزاد، دموکراتیک و برابر داشته باشند. در طول ۱۳ سال بحران سوریه، زنان در منطقه شمال و شرق سوریه نشان دادند که می‌توانند انقلاب و جامعه را اداره کنند. همچنین دستاوردهای بسیاری به یمن تلاش‌های زنان به دست آمد. زنان منطقه شمال و شرق سوریه الگویی برای تمام جهان شدند. پس از سقوط اسد و روی کار آمدن هیئت تحریر الشام (HTS) در حکومت سوریه، بار دیگر تلاش‌هایی برای حذف زنان آغاز شد که تحت نام دین، اقدامات ناپسند بسیاری علیه زنان انجام می‌دهند.

زنان کورد و سریانی با خبرگزاری فرات (ANF) صحبت کردند و گفتند که زنان باید نقش اساسی در قانون اساسی جدید سوریه داشته باشند.

دلال الهاشم، عضو کمیته زنان حزب سبز دمکرات، اظهار داشت که زنان تاریخ بسیار بزرگ و عمیقی دارند و گفت: «برای همه آشکار است که اساسی‌ترین و بزرگترین نقش در تاریخ متعلق به زنان است. زن در همه جوانب به عنوان مادر دیده می‌شد. زیرا زن خود هویت جامعه انسانی است. اما متاسفانه دولت‌های سلطه‌گر از پیشرفت زنان ترسیدند و به زنان حمله کردند. زنان از تمام حقوق خود محروم شدند و علیه آنها انواع جنگ ویژه، شکنجه و ظلم اعمال شد. هدف از این کار این بود که زن پیشرفت نکند و جامعه‌ای دموکراتیک بنا نکند. جرقه ۱۹ جولای برای آزادی زنان زده شد. پس از آن زنان روز به روز در همه عرصه‌های جامعه جای گرفتند، تشکیلات خود را گسترش دادند و با هم علیه سلطه‌گران قیام کردند. زنان در عرصه نظامی جای گرفتند و الگویی برای تمام زنان جهان شدند.»

«سقوط بعث برای ما حیاتی دوباره بود»

دلال الهاشم، اظهار داشت که با سقوط رژیم دیکتاتور بعث، صفحه جدیدی در سوریه باز شد و اینگونه ادامه داد: «۸ دسامبر ۲۰۲۴، روز سقوط رژیم بعث و روی کار آمدن هیئت تحریر الشام (HTS) در حکومت سوریه بود. این تاریخ، آغازی جدید برای همه مردم به ویژه برای زنان بود. اما آشکار است که هیئت تحریر الشام نیز می‌خواهد بار دیگر روش رژیم دیکتاتور بعث را اجرا کند. هیئت تحریر الشام نیز نمی‌خواهد زنان در قانون اساسی سوریه جای بگیرند. بسیاری از حقوق زنان را به رسمیت نمی‌شناسند. ما به عنوان زنان شمال و شرق سوریه از همه ملیت‌ها این را نمی‌پذیریم. زیرا ما در طول ۱۴ سال آموزش‌های آزادی زنان را دیده‌ایم و قلب ما فقط برای آزادی می‌تپد. در پایان می‌گویم که لازم است جایگاه ما به عنوان زن از هر ملیتی در قانون اساسی سوریه دارای جایگاه و وظیفه بسیار مهم باشد.»

«زنان سریانی با شکل‌گیری اداره خودمدیریتی نیرو گرفتند»

وَردا حنا، عضو اتحادیه زنان سریانی، اظهار داشت که زنان سریانی در اصل دارای تاریخ بسیار بزرگی از مقاومت هستند و گفت که زنان سریانی در بسیاری از عرصه‌های جنگ پادشاهان جای گرفته‌اند. وردا حنا، یادآور شد که دولت‌های سرمایه‌دار حاکم نخواستند زنان پیشرفت کنند و اینگونه ادامه داد: «زنان سریانی در تاریخ خود با حوادث بسیاری روبرو شده‌اند و از قتل‌عام‌های بسیاری عبور کرده‌اند تا نقش بزرگی نداشته باشند. با شکل‌گیری اداره خودمدیریتی و انقلاب روژاوا، زنان از همه ملیت‌ها به سوی آزادی گام برداشتند. زنان سریانی نیز نقش بسیار مهمی در اداره خودمدیریتی دموکراتیک ایفا کردند. همچنین در سیستم ریاست مشترک که الگویی برای تمام جهان شد، زنان سریانی نیز جایگاه خود را به عنوان رئیس مشترک به دست آوردند. در عین حال زنان سریانی در عرصه‌های جنگ، سیاست، فرهنگ و هنر نقش اصلی داشتند.»

«HTS نمی‌تواند سوریه را با یک دین اداره کند»

وردا حنا، گفت که لازم است به عنوان زن از همه ملیت‌ها در قانون اساسی جدید سوریه جای بگیریم و اینگونه ادامه داد: «پس از آنکه رژیم بعث سرنگون شد و هیئت تحریر الشام (HTS) روی کار آمد، ما خوشحال شدیم. زیرا می‌گفتیم سوریه‌ای دموکراتیک و با مشورت زنان ساخته خواهد شد. متاسفانه هیئت تحریر الشام (HTS) می‌خواهد سیستم مردسالاری را بازگرداند و زنان را از همه عرصه‌های زندگی دور کند. همچنین لازم است ما نیز جایگاه خود را در قانون اساسی سوریه داشته باشیم، زیرا اگر در قانون اساسی جدید سوریه زنان جای نگیرند، سوریه‌ای دموکراتیک و صلح‌آمیز ساخته نخواهد شد. هیئت تحریر الشام (HTS) در دمشق و دیگر شهرهای سوریه ناپسندترین اقدامات را علیه زنان انجام می‌دهد.»

وردا حنا، خاطرنشان کرد که هیئت تحریر الشام (HTS) فقط با دین اسلام نمی‌تواند سوریه را اداره کند و گفت: «باید ایده‌ی اداره خودمدیریتی دموکراتیک در اولین بند قانون اساسی سوریه باشد. همچنین نباید با یک دین، روش‌های گوناگون بر ملت‌ها اعمال شود. زیرا در سوریه ادیان و مذاهب و باورداشت‌های دیگر بسیاری وجود دارد. ما به عنوان زنان سریانی این را نمی‌پذیریم. باید جایگاه هر ملیتی با دین و باورداشت خود در سوریه امن باشد. خواسته ما دولت نیست، خواسته ما آزادی و صلح است.»