این بیانیه در مقابل مقر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در شهر قامشلو قرائت شد. در این بیانیه مهاجران و پناهندگان زیادی در شمال و شرق سوریه حضور داشتند. این سازمان در بیانیه خود از سازمان های محلی و بین‌المللی، کمیساریای عالی پناهندگان و سازمان ملل متحد خواست تا وظایف خود را به ویژه در شمال و شرق سوریه انجام دهند.

این بیانیه را "اوین جوما"، رئیس مشترک سازمان حقوق بشر منطقه جزیر قرائت کرد.

در این بیانیه آمده است:

"امروز روز جهانی پناهندگان است که در دسامبر سال ۲۰۰۰ توسط سازمان ملل متحد اعلام شد و در ۲۰ ژوئن ۲۰۰۱ به طور رسمی جشن گرفته شد. شعار سازمان ملل برای امسال "با هم بهتر شویم، یاد بگیریم و بدرخشیم" است. این شعار، به ویروس کرونا اشاره می‌کند که در نتیجه آن میلیون‌ها نفر در سراسر جهان جان خود را از دست دادند و جامعه پناهندگان که از ۷۰ میلیون نفر افزون گشته است، بخشی از قربانیان این پاندمی است.

سازمان ملل و همچنین کشورهایی که توافقنامه‌های ویژه‌ای در مورد وضعیت پناهندگان در سال ۱۹۵۱ امضا کردند، به پناهندگان کمک می‌کنند تا نه تنها از جنگ و تنش‌‌ها نجات یابند بلکه بر عواقب آن فائق آیند.

بحران و جنگ در سوریه از ابتدای سال ۲۰۱۱ تاکنون باعث شده است که میلیون‌ها نفر از شهرها و خانه‌های خود فرار کنند.

آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد با تأیید این مسئله، گفت: بحران سوریه از نظر انسانی بدترین نیست بلکه خطرناک‌ترین است. همچنین این امر تأثیر منفی بر تمام کشورهای منطقه داشته است.

طبق سرشماری انجام شده، تعداد پناهندگان سوری در کشورهای اطراف حدود ۲ میلیون نفر است که ۷۵ درصد آنها زن و کودک هستند و ۱۱ میلیون نفر از طریق مرزهای بین‌المللی به کشورهای اروپایی مهاجرت کرده‌اند. بیش از ۷ میلیون نفر در داخل سوریه به سایر مناطق این کشور مهاجرت کرده‌اند.

آنجلینا جولی، نماینده ویژه کمیساریای عالی پناهندگان گفت: نیمی از جمعیت سوریه در خارج از خانه‌های خود و در کمپ‌ها و بدون محل اقامت زندگی می‌کنند. آنها همچنین با خطرات بهداشتی، اجتماعی و روانی روبرو هستند و به همین خاطر خیلی‌ها جان خود را از دست داده‌اند که بیشتر آنها زنان و کودکان هستند.

ده‌ها کمپ سوریه که هزاران مهاجر به اجبار از خانه‌ها و شهرهای خود آواره شده‌اند، در شرایط وخیمی زندگی می‌کنند. ما می‌توانستیم از تعداد مهاجران و پناهجویان سرشماری کنیم اما نمی‌توانستیم درد و سختی آنها را بگوییم. کمترین امکانات زندگی در دسترس آنها نیست. در فقر، بیماری، کمبود آب و غذا زندگی می‌کنند و از ابتدایی‌ترین حقوق خود محروم هستند.

از همه طرف‌های مربوطه، از جمله سازمان‌های محلی و بین‌المللی پناهندگان و در رأس آنها کمیساریای عالی پناهندگان و سازمان ملل متحد می‌خواهیم که به وظیفه خود بخصوص در سوریه که در یک محاصره تحمیلی به سر می‌برد، عمل کند. در عین حال، ما از همه سازمان‌های جامعه مدنی می‌خواهیم که کمک کنند و به این مشکلات پایان دهند."

نهادهایی که بیانیه را امضا کرده‌اند:

بنیاد زنان آزاد سوریه

کمیته حقوق بشر منبج

مرکز تحقیقات و حمایت از حقوق زنان سوریه

سازمان حقوق بشر منطقه جزیر

سازمان حقوق بشر منطقه فرات.