اکین که در سال ۱۹۸۸ در منطقه نصیبین مردین در خانواده‌ای میهن‌دوست از عشیره توری به دنیا آمد، در دهه ۱۹۹۰ به دلیل قتل‌های «فاعل مجهول» توسط JİTEM مجبور به مهاجرت اجباری به همراه خانواده خود و دربرگرفتن مسیر آوارگی شد. این گونه تبعید برای او نه تنها یک تغییر مکان، بلکه حمله‌ای به زبان و هویت بود. به این ترتیب، اکین از همان کودکی اهمیت مقاومت را آموخت و خشم مقدس خود را درونش پرورش داد.

علیرغم انواع تلاش‌های برای آسمیلاسیون (همگون‌سازی)، زبان مادری کوردی خود را حفظ و مقاومت فرهنگی را به سبک زندگی تبدیل کرد. او نه تنها حافظ زبان بود، بلکه با درک مبارزه برای موجودیت مردمش، آینده را نیز دنبال کرد. درد قتل‌های فاعل مجهول، وضعیت رهبر آپو در انزوا در امرالی و سیاست‌های همگون‌سازی در کلان شهرها، عصیان و خشم زیادی را در او ایجاد کرد. او پس از پیوستن به صفوف مبارزان آزادی در سال ۲۰۱۱، این احساسات را به مقاومتی افسانه‌ای تبدیل کرد. اکین نقش پیشاهنگی را در امور سیاسی و فرهنگی بر عهده گرفت و هویت و مبارزات خود را بیشتر تقویت کرد.

در سال ۲۰۱۸، حملات دولت ترکیه به عفرین شدید بود. اکین در مواجهه با این حملات، بدون تردید به میدان جنگ شتافت. پس از ۵۸ روز مقاومت، در شهر ترمشا در منطقه شیه، به مبارزه‌ای بی‌امان با اشغالگران پرداخت و پس از نبردی حماسی، به محاصره دشمن درآمد. اکین که هیچ گونه تسلیم شدنی را نمی‌پذیرفت، در ۷ مارس ۲۰۱۸ عملیاتی فدایی برای آزادی و کرامت خلق خود انجام داد. او بمب‌هایی به خود بسته و آنها را در دل دشمن منفجر کرد و به نماد مقاومت تبدیل شد.

اکین مردین دوزا نه تنها یک مبارز بود، بلکه قوی‌ترین مدافع برابری، کرامت انسانی و آزادی نیز بود. زندگی او نمادی از مبارزه مصمم مردم برای آزادی و مبارزه برای حفظ هویت و موجودیت است. پس از این عملیات بزرگ، نماد نور مقاومت خلق و نمونه‌ای ملموس از اراده به آزادی شد.

در ۷ مارس ۲۰۱۸، اکین مردین دوزا فرهنگ مقاومتی را به یادگار گذاشت که هرگز فراموش نخواهد شد. نام او به نمادی در ذهن مردم تبدیل شده است. نسل‌های جدید با یادآوری مبارزات او، گام‌های مطمئنی به سوی آزادی برمی‌دارند. یاد اکین مردین دوزا و فداکاری و شجاعت او در مبارزه خلق برای آزادی، منشأ الهام خواهد بود.

به این ترتیب، نام اکین مردین دوزا نه تنها به عنوان یک مبارز، بلکه به عنوان قهرمانی که جان خود را برای آزادی مردمش فدا کرد، وارد صفحات تاریخ شد. در سالروز شهادتش، همراه با حسرت و قدردانی، یاد او همچون آتشی در دل ما می‌سوزد.