طبق اطلاعات اخیر که از سوی سازمان دیده بان حقوق بشر سوریه SOHR منتشر شده است، از ابتدای بحران سوریه تا ۳۰ مه ۲۰۲۱، ۱۵۹ هزار ۴۴۷ غیر نظامی جان خود را از دست دادهاند. از این شمار ۱۱۹ هزار و ۵۹۱ مرد، ۲۵ هزار و ۴۸ کودک و ۱۵ هزار و ۱۳۵ زن کشته شدگان این بحران بودهاند. همچنین ۲ میلیون و ۱۰۰ هزار نفر غیر نظامی هم مجروح شدهاند. از طرف دیگر نزدیک به ۱۲ میلیون نفر به مناطق دیگر سوریه آواره شدهاند.
در رابطه با این موضوع خبرگزاری هاوار با توماس شمیدینگر محقق برجسته بینالمللی و عضو شورای مدیریتی انجمن پژوهشهای اتریش گفتگویی را انجام داده است. توماس شمیدینگر در این گفتگو اظهار داشت که دخالتهای خارجی و خصوصا دولت اشغالگر ترک باعث ادامه و گسترش بحران سوریه شود. راه حل این است که ترکیه از خاک سوریه خارج شود و اجازه بدهد که خلق ترکیه خودشان برای آینده خود تصمیم بگیرند.
توماس شمیدینگر در ادامه سخنان خود اظهار داشت: لازم است که نیروهای ترکیه از تمام خاک سوریه خارج شوند. حملات دولت ترک ادامه پیدا کرده و همچنان هم در حال اشغال بخشهای سوریه و شهرهایی مانند عفرین و سریکانی هستند و میخواهند مناطق دیگر را هم اشغال کنند. حل تنشهای سوریه بدون خروج ترکیه امکانپذیر نیست. همچنین باید نیروهای خارجی دیگر هم از این کشور خارج شده و راه حل میان گروههای سوری ایجاد شود. شمیدینگر همچنین خاطرنشان ساخت که اشغالگری ترک همراه با حملات نظامی خود علیه شهروندان سوریه، جنگ آب را هم ادامه میدهد تا بر منطقه فشار وارد کند.
شمیدینگر ضمن اشاره به بحران سوریه اظهار داشت که مسئلهای که این بحران را عمیقتر میکند جنگ رقابتهای آمریکا و روسیه در منطقه است. در صورتی که طرفین به توافقی دست پیدا کنند، در آن صورت حل مسئله بسیار آسانتر میشود. در این میان اردوغان از اختلافات بین نیروهای روسیه و آمریکا، به منظور منافع خود در منطقه بهرهبرداری کرده و در ادامه افزود: از یک طرف ترکیه عضو ناتو بوده و از طرف دیگر تلاش میکند تا سیستم موشکی اس ۴۰۰ را از روسیه خریداری کند. از این طریق تلاش میکند تا دستاوردهای دیگری را در منطقه داشته باشد.
توماس شمیدینگر در بخش دیگری از گفتگوی خود با خبرگزاری هاوار اظهار داشت: راه حل در سوریه باید بر اساس نهادینه شدن سیستم عدم تمرکز صورت بگیرد و در این باره باید مدل خودمدیریتی شمال-شرق سوریه به تمام سوریه گسترش پیدا کند. در منطقه خودمدیریتی موضوعات سیاسی مهمی مانند پذیرش تنوعات دینی و زمانی و هویتهای مختلف وجود دارند. این آزادیها و عدم تمرکز میتواند به مناطق دیگر سوریه هم تسری داده شود.
در مناطق شمال-شرق سوریه اداره و تجربه سیاسی خودمدیریتی اعمال میشود که تمام بخشها و مولفههای جامعه سوریه را در خود میپذیرد. به همین دلیل خودمدیریتی شمال-شرق سوریه در پرونده سوریه نیرویی اصلی به شمار میرود.