مبارزه تاریخی عفرین دهها حماسه قهرمانی را به ثبت رساند. سوزار مظلوم یکی از اعضای یگانهای مدافع زن در این مقاومت تاریخی جای گرفته و آنرا "عقیم کردن تکنولوژی جنگی ناتو از سوی مبارزان فدایی خلق" میداند.
سوزدار مظلوم یکی از مبارزان ی.پ.ژ است که پس از اسرار فراوان در روز دهم مقاومت تاریخی عفرین به جبهه جنگ با ارتش غاصب ترک و تروریستهای وابسته به اردوغان رفت. سوزدار در بخش راجو- عفرین دهها تبهکار را به هلاکت رسانده است
وی در جریان مقاومت عفرین زخمی شد. سوزدار در گفتگو با خبرگزاری فرات از آنچه که در روزهای نبرد با تروریستهای وابسته به رژیم ترکیه شاهد بوده است میگوید.
در دهمین روز پیشنهاد من پذیرفته شد
"حین حمله اشغالگران به عفرین مکررا از فرماندهان خواستم که به جبهه بروم. آنچه که برای من مایه تعجب بود اینکه چطور رفقا در برابر بمباران ۵ فروند جنگنده ترکیه و دهها تانک آلمانی و اسلحههای پیشرفته ناتو مقاومت میکنند. البته دستگاههای جاسوسی دولتهای اروپایی هم همگی با ترکیه در این جنایت شریک شدند. مقاومت وارد دهمین روز شده بود و من مُصر بودم که به جبهه بروم. رفقا سرانجام با درخواست من موافقت کردند. از اینکه پیشنهاد من نتیجه داده بود بسیار خوشحال بودم. زیرا میتوانستم در جنگ تاریخی عفرین شرکت کنم."
روحیه خلق عفرین به مبارزان نیرو میداد
سوزدار میگوید که پس از ورود به عفرین آنچه بیش از هر چیز به وی روحیه داده روحیه و هیجان خلق بوده است. با اینکه دولت جنایتکار ترکیه مداوما از هواپیماهای جنگنده برای بمباران خلق استفاده میکرد اما مردم ترسی از ترکیه و تبهکاران وی به دل راه نمیدادند. حتی چنین ارادهای خوف را در قلب دشمن ایجاد کرده بود. اینگونه عفرین به سرزمین قهرمانان مبدل شده بود.
به جبهه راجو رفتم
مبارز ی.پ.ژ افزود:"پس از انکه وارد عفرین شدم به جبهه راجو رفتم. این جبهه جایگاه استراتژیکی در نبرد عفرین داشت. دشمن پیاپی از آسمان و زمین به این جبهه حمله میکرد. مقاومت مبارزان در این عرصه جنگی تاریخی بود و همین عشق بود که قهرمانی را به ثمر رساند. رِبَر کوبانی یکی از قهرمانان این جبهه بود و همیشه خوشحال بود و به رفقا روحیه میداد. وی در مقاومت فعالانه جنگید و در اوج قهرمانی جان خود را فدای آزادی خلق و خاک کرد.
غیرنظامیان را هدف قرار دادند، زنان و کودکان را کشتند
سوزدار جنایات رژیم ترویستی ترکیه در برابر خلق مظلوم را خاطرنشان کرده و افزود:"دولت ترک و رژیم اردوغان که مدعی بودند عفرین را ظرف چند روز اشغال میكنند، علیرغم همکاری تمام دولتهای منطقهای، جنایتکاران القاعده و پس ماندههای داعش و کمک آشکار روسیه نتوانستند به هدف خود دست یابند و ۵٨ روز در برابر مبارزان زمینگیر شدند. اینگونه بود که با سکوت سازمان ملل مردم عادی بمباران شد. سازمانهای به اصطلاح حقوق بشری هم در برابر قتل نوزادان عفرین از سوی جنگندههای ترکیه سکوت کردند. حمله هوایی به بیمارستان عفرین نقطه ننگی بر پیشانی تمام آنانی شد که مدعی دمکراسی و حقوق بشر هستند و با اردوغان دست به یکی کردند. خلق برای جلوگیری از کشتار بیشتری که از سوی دولتهای غربی- ترکیه- داعش- ایران و روسیه بر مردم عفرین تحمیل میشد مجبور به ترک شهر شدند. مقاومت عفرین ازین پس وارد فاز تازهای شد.
عفرین محکوم به آزادی است
سوزدار مظلوم در پایان متذکر شد" همه خلق ما باید یقین داشته باشند که عفرین متعلق به کردهای آزادیخواه بوده و محکوم به آزادی است. ما برای آزادی عفرین قطره به قطره خون خود را فدا میکنیم."