"فرهنگ اقتدار و سیستم حاکم در ایران، بر مبنای اصول دولت - ملت و حاکمیت زبان رسمی و دین رسمی، دیگر ملتها، زبانها ، ادیان و مذاهب را به‌انواع شیوه‌ها سرکوب کرده‌و از هر امکانی به‌منظور پیشگیری از رشد و تعالی تنوعات این کشور بهره می‌برد. ترک، کرد، لر ، عرب و بلوچ همیشه‌پای ثابت انواع هجویات و طنزها بوده‌اند. "

خبرگزاری مهر در گزارشی می‌نویسد، اردشیر کشاورز محقق و تاریخ شناس کرمانشانی از روش صدا و سیمای استان کرماشان برای ترویج و معرفی زبان کردی انتقاد کرده ‌و آن را صحیح نمی‌داند.

به گفته‌وی شبکه های خبری، فیلم ها و هر رسانه و ابزار دیگری هر یک با سیاستی که برای خود تعیین می کنند به سمت اهداف مشخص پیش می روند.

آقای کشاورز بر این باور است که ‌استفاده از زبان طنز برای انتقال مفاهیم فرهنگی و محلی اگر غیر حرفه ای باشد بیشتر مخرب به نظر می آید تا اینکه سودی برساند.

وی با اشاره ‌به ‌تفاوت میان طنز و لودگی به ‌این نکته ‌که ‌تمامی نقشهای منفی کج فهمی و بی منطق به‌ زبان کردی و دیگر گویشهای محلی صحبت می‌کنند، انگشت گذاشته ‌و می‌گوید این مسئله‌ علاوه‌ بر تحقیر این زبانها، توهینی است به ‌مخاطبان برنامه‌.

محقق و تاریخ شناس کرماشانی در این باره گفت نمی دانم چه ضرورتی دارد که برای معرفی رایج ترین، غنی ترین و کهن ترین زبان ها، که زبان کردی است و چهار شاخه اصلی و 64 گونه گویشی در جغرافیای بزرگ گویش های زبان کردی دارد از زبان طنز استفاده شود.

درحالیکه ‌این محقق کرماشانی تنها به ‌یک مورد در صدا وسیما اشاره‌ کرده‌، اما سالهاست که‌ مردمان ایران شاهد انواع تحقیر و توهین ها به ‌دیگر زبانها و اتنیسیته‌ها هستند. امری که ‌ریشه‌ در سیاست فرهنگ یک زبان ، یک ملت و یک آئین دارد.