سحرگاه دوشنبه ۲۵ فروردین ۱۴۰۴، علی دهانی، سرباز وظیفه بلوچ در زندان مرکزی زاهدان اعدام شد. دهانی پس از وقایع جمعههای خونین زاهدان و خاش، به اتهام قتل چهار تن از پرسنل نیروی انتظامی در پاسگاه کاسکین شهرستان بمپور بازداشت شده بود.
علی دهانی که ۲۲ سال داشت و اهل سیب و سوران بود، بیش از یک سال از دوران خدمت سربازی خود را در پاسگاه کاسکین سپری کرده بود. او در ۱۵ آبان ۱۴۰۱ به اتهام قتل پرسنل پاسگاه بازداشت و به اعدام محکوم شد.
بر اساس گزارش منابع حقوق بشری، دهانی در بازداشتگاه تحت شکنجههای روحی و جسمی شدید قرار گرفته و مجبور به اعتراف اجباری شده بود. وی پس از انتقال به بند ۹ زندان مرکزی زاهدان نیز مورد شکنجه قرار گرفت و به زیرزمین این بند منتقل شد.
منابع محلی پیشتر اعلام کرده بودند که دهانی بارها توسط نیروهای اداره اطلاعات و آگاهی زاهدان شکنجه شده تا به قتل پرسنل پاسگاه اعتراف کند. اگرچه وی در دادگاه اعترافات خود را رد کرده و اعلام کرده بود که اعترافاتش ناشی از شکنجه بوده، قاضی پرونده بدون توجه به این اظهارات، او را به اعدام محکوم کرد.
منابع مطلع همچنین گفته بودند که پس از اعلام خبر حمله افراد مسلح به پاسگاه کاسکین و خلع سلاح آن، فرماندهی انتظامی شهرستان بمپور با سناریوسازی، علی دهانی را به عنوان عامل تیراندازی معرفی کرده است، در حالی که او نقشی در این حادثه نداشته است.