واکنش سازمان‌های علوی به تشبیه «یاووز-بدلیسی» توسط کورتولموش
فدراسیون دموکراتیک علوی و اتحادیه زنان علوی دموکراتیک در واکنش به ستایش‌های رئیس مجلس، نومان کورتولموش، از یاووز سلطان سلیم، آن را «تقدیس ذهنیت نسل‌کشی» خواندند.
رئیس مجلس، نومان کورتولموش، پیشتر اعلام کرده بود: «ائتلافی که یاووز سلطان سلیم و ادریس بدلیسی علیه شاه اسماعیل، که سراسر سرزمین آناتولی را با ظلم و ستم به ناله درآورده بود، انجام دادند، باعث شد که جوامع مسلمان در آناتولی در کنار هم وجود داشته باشند.»
فدراسیون دموکراتیک علوی (FEDA) و اتحادیه زنان علوی دموکراتیک (DAKB) در بیانیه مشترک خود گفتند: «این سخنان نومان کورتولموش یک اظهارنظر منفرد نبوده، بلکه به معنای تقدیس ذهنیت نسل‌کشی است، چرا که با ستایش یاووز، که جامعه علوی او را نفرین می‌کند، به نسل‌کشی علوی اعتراف کرده است.»
در ادامه این بیانیه آمده است: «دولت عثمانی؛ با جنگ اوتلوک‌بَیلی در سال ۱۴۷۳، بیگ‌نشین‌های ترک و ترکمن مستقر در کوردستان را از بین برد و کوردستان را اشغال کرد. از آن تاریخ به بعد، عثمانی در کشتار و نسل‌کشی خلق‌ها و باورداشت‌های مختلف، به ویژه علویان، هیچ حد و مرزی نشناخت. عثمانی که در سال ۱۵۰۱، بالیم سلطان را به عنوان قیم درگاه حاجی بَکتاش ولی منصوب کرد، تا جنگ چالدران در سال ۱۵۱۴، ده‌ها هزار علوی کورد و ترکمن را به قتل رساند. در این دوره، کوردستان صحنه جنگ‌های قدرت بین دولت‌های عثمانی-صفوی شد. شاه اسماعیل، با سوءاستفاده از عشق و حساسیت علویان نسبت به حضرت علی و اهل بیت، سعی کرد آنها را به قدرت خود ملحق کند. یاووز نیز با سوءاستفاده از وفاداری کوردهای سنی و شافعی به اسلام، سعی کرد آنها را به ذهنیت توسعه‌طلبانه و اشغالگرانه خود ملحق کند. دو قدرت حکومتی و هژمونیک، علویان و مسلمانان و همچنین کوردها را در درون خود جداسازی کرده و کینه، نفرت و دشمنی تولید کردند. از آن روز تا به امروز، در این جداسازی و دشمنی‌سازی بین گروه‌ها، خلق‌ها و باورداشت‌ها بازنده بوده‌اند و حاکمان صاحب قدرت پیروز شده‌اند.
گفتار نومان کورتولموش نه به خواهری-برادری، بلکه به دشمنی خدمت می‌کند. این گفتار که به عدم پذیرش دیگری و متفاوت خدمت می‌کند؛ همزمان به معنی اصرار بر آسیمیلاسیون، کشتار و نسل‌کشی است. این گفتار نه تنها با روند گفتگو و صلح که با جنبش سیاسی کورد آغاز شده، همخوانی ندارد، بلکه منعکس‌کننده ذهنیت انکارگر و ردکننده‌ای است که علویان و حقوق شهروندی برابر آنها را نادیده می‌گیرد و نمی‌پذیرد.
حقوق خواهری-برادری، دوست داشتن، احترام گذاشتن، همبستگی، همکاری و داشتن حقوق برابر را ایجاب می‌کند. اگر قرار است حقوق خواهری-برادری بین خلق‌ها و باورداشت‌ها برقرار شود، همه، به ویژه کسانی که در موقعیت‌های مسئولیت‌پذیر هستند، باید به زبان و گفتار خود توجه کنند. ما به عنوان فدراسیون دموکراتیک علوی، درک جدیدی از ادریس بدلیسی و یاووز را که به معنای ظلم، کشتار و انکار خلق‌ها و باورداشت‌های مختلف است، توسط نومان کورتولموش، رئیس مجلس ملی کبیر ترکیه، رد می‌کنیم.
ما خواهان زندگی مشترک در یک جامعه دموکراتیک هستیم که در آن تمامی خلق‌ها و باورداشت‌های میهن به عنوان شهروندان آزاد و برابر زندگی کنند. نومان کورتولموش باید فورا این گفتار خود را که ۲۰ میلیون علوی را که به ۷۲ ملت با یک نظر نگاه می‌کنند، نادیده می‌گیرد، بی‌اعتبار می‌کند و ذهنیت کشتار واجب را تداعی می‌کند، پس بگیرد. او به عنوان رئیس مجلس باید راه را برای زندگی مشترک مسالمت‌آمیز خلق‌ها و باورداشت‌ها هموار کند.»
