برای کادرهای پیشرو پ‌ک‌ک، علی حیدر کایتان و رضا آلتون که شهادتشان در دوازدهمین کنگره‌ی پ‌ک‌ک اعلام شد، مراسم یادبودی باشکوه در پاریس، پایتخت فرانسه، برگزار گردید.

تاج گلی به نام رهبر آپو، ک‌ج‌ک، ک‌ژ‌ک و مجالس و انجمن‌های فرانسه در محل یادبود گذاشته شد.

مراسم یادبود با یک دقیقه سکوت به یاد شهدای راه آزادی کوردستان و به یاد کایتان و آلتون آغاز شد.

پس از یک دقیقه سکوت، رؤسای مشترک FCDK-BF آزاد دوغان و فوزیه اردمیرجی سخنرانی کردند.

فوزیه اردمیرجی اظهار داشت که زندگی کایتان و آلتون همیشه برای آن‌ها الگو بوده و گفت: «ما مبارزه برای آزادی را با آن‌ها شناختیم. آن‌ها پیشگامان ما بودند، راه را به ما نشان دادند. ما مدیون آن‌ها هستیم. ما در این دوره مبارزه را گسترش خواهیم داد و آن را با آزادی رهبر آپو و آزادی کوردستان تاج‌گذاری خواهیم کرد. من در شخص رفیق رضا و رفیق فواد، یاد همه‌ی شهدا را با احترام و امتنان گرامی می‌دارم.»

آزاد دوغان نیز اظهار داشت که آن‌ها غمگین و در عین حال خشمگین هستند و گفت: «ما خشم خود را به بهانه‌ای برای مبارزه در یادبود آن‌ها تبدیل خواهیم کرد. برای این دو انقلابی نباید سوگواری کرد، بلکه باید مبارزه برای آن‌ها را گسترش داد. دوره‌ی جدیدی آغاز شده است. بر اساس فراخوان رهبر آپو، ما جامعه‌ی دموکراتیک و صلح را سازماندهی و برای آن مبارزه خواهیم کرد.»

سپس به اشعار علی حیدر کایتان گوش داده شد و پیام رهبر آپو قرائت گردید.

کاراکوچان: رفیق آغازین رهبری بود

رفیق سکینه کاراکوچان در مراسم یادبود علی حیدر کایتان و رضا آلتون سخنرانی کرد و گفت: «من این شانس را داشتم که هر دو رفیق را برای مدت طولانی بشناسم و با آن‌ها رفاقت کنم. من شخصاً احساس، فکر و وفاداری آن‌ها به مبارزه را دیدم و تجربه کردم. رفیق فواد علاوه بر ویژگی میلیتانی انقلابی خود، رفیقی بود که به آموزش، فلسفه، شعر و هنر اهمیت می‌داد و در این زمینه‌ها اثراتی فاخر داشت. رفقا و مردم وطن‌دوست ما شاهد تلاش‌های او در مبارزه هستند. او تا آخر به رهبر ما وفادار بود. او رفیق آغازین رهبری بود. او تا آخرین لحظه با وفاداری بزرگ به رهبری، رفاقت کرد.»

«در کوهستان، زندان‌ها و کوهستان مقاومت کردند»

کاراکوچان درباره‌ی رضا آلتون نیز گفت: «یکی از رفقای توزلوچاییر بود که کمال پیر او را وارد مبارزه کرد. یک انقلابی پیشرو بود. از نظر عملی، تلاش جدی برای گسترش مبارزه داشت. دارای شخصیتی میلیتانت و مقاوم بود. در هیلوان مقاومت کرد، در زندان آمد مقاومت کرد، در کوه‌های آزاد مقاومت کرد.»

سکینه کاراکوچان خاطرنشان کرد که هر دو پیشگام برای مبارزه‌ی آزادی کوردستان، تاریخ‌ساز بودند و گفت: «وظیفه‌ی ماست که پرچم مبارزه‌ی آن‌ها را به اهتزاز درآوریم. ما باید با این مسئولیت مبارزه را گسترش دهیم. در شخص رفیق رضا و رفیق فواد، شهدای ماه می و یاد همه‌ی شهدای خود را گرامی می‌داریم و عهد وفاداری به آن‌ها می‌بندیم.»

سپس فیلمی درباره‌ی ۵۲ سال مبارزه‌ی هر دو پیشگام به نمایش درآمد.

زهره آلتون: در زمان شروع، چیزی به نام حزب وجود نداشت

زهره آلتون، خواهر رضا آلتون، و سلما کایتان، خواهر علی حیدر کایتان، که از آلمان در مراسم یادبود شرکت کرده بودند، سخنرانی کردند.

زهره آلتون با درود به حاضران گفت: «هم رفیق رضا و هم رفیق فواد از روزهای آغازین مبارزه تا لحظه‌ی شهادت، تلاش زیادی کردند. در زمان شروع، هم مبارزه می‌کردند و هم کارگری. در زمان شروع، چیزی به نام حزب وجود نداشت. همچون رفیق حقی کارَر، همه‌ی کادرها هم مردم را سازماندهی می‌کردند و هم نیازهای مادی حزب را تامین می‌کردند. اگر امروز مبارزه به این سطح رسیده است، به لطف تلاش و فداکاری این رفقا بوده است. بودن انسان‌های آغازین چنین اهمیت دارد. ما تا آخر به آن‌ها وفاداریم، به رهبری وفاداریم، به شهدا وفاداریم. تا زمانی که مبارزه را به پیروزی برسانیم، دست از آن برنخواهیم داشت.»

سلما کایتان: ما نیز باید مانند آن‌ها، با اراده گام برداریم

سلما کایتان نیز اظهار داشت که برادرش در کودکی اهل مطالعه بود و به آموزش اهمیت می‌داد. سلما کایتان خاطرنشان کرد که تاثیر کشتار درسیم در سال ۱۹۳۸ بر کایتان بسیار زیاد بود و گفت: «به همین دلیل انقلابی شد. پس از شناخت رهبر آپو، به او پیوست. با او راه پیمود و رفاقت کرد. رفیق رضا نیز به همین شکل بود. برای مردم کورد و برای رفقا، شهادت‌های سنگینی رخ داد. اما همه‌ی ما این را می‌دانیم؛ همانطور که رفیق رضا و رفیق فواد با وفاداری به مبارزه گام برداشتند، ما نیز باید با همان اراده گام برداریم. روند جدیدی آغاز شده است، رهبر آپو این روند را پیش می‌برد. ایمان و وفاداری ما به او کامل است. با یادبود شهدا می‌گوییم، ما با رهبر آپو خواهیم بود.»

سپس زهره آلتون و سلما کایتان خاطرات مربوط به شهدا را به اشتراک گذاشتند.

آیدار: «درویش‌»های قرن بیست و یکم بودند

زبیر آیدار، عضو شورای اجرایی ک‌ج‌ک نیز در این مراسم یادبود شرکت کرد، یاد شهدا را گرامی داشت و گفت: «هر یک از آن‌ها برای بشریت نمادی بودند، انقلابیون بزرگی بودند. سخنان زیادی وجود دارد که می‌توان در مورد آن‌ها گفت. بازگو کردن آن‌ها هم دشوار و هم افتخارآمیز است. آن‌ها از ابتدای جنبش تا لحظه‌ی شهادت با شور و اشتیاق فراوان مبارزه کردند. جنبشی که با گروه کوچکی آغاز شد، امروز به میلیون‌ها انسان رسیده است که در این میان تلاش‌های بزرگ این رفقا وجود دارد. در واقع رفقا فواد و رضا، درویشان قرن بیست و یکم بودند. آن‌ها با زندگی و مبارزه‌ی خود درویش بودند و هزاران کادر را آموزش دادند. وفاداری به این رفقا مسئولیت بزرگی را ایجاب می‌کند. دوازدهمین کنگره‌ی حزب ما به رفقا رضا و فواد تقدیم شد. آن‌ها نماد انقلاب و زندگی آزاد هستند. پاسداشت یاد این رفقا با وفاداری به رهبری محقق می‌شود. این رفقا بیش از همه توسط رهبر آپو درک می‌شدند. ما رویاها و آرزوهای رفقا فواد و رضا را محقق خواهیم کرد. عهد ما با رفقایمان این است که آزادی فیزیکی رهبر آپو را محقق خواهیم کرد و با هم در کوردستان آزاد، با رهبر آپو آزاد زندگی خواهیم کرد.»

پس از سخنرانی‌ها، شاهین پولات، رئیس مشترک ج‌د‌ک-فرانسه شعری از سیاستمدار جمعه تاک در مورد علی حیدر کایتان و شعری از علی حیدر کایتان را خواند. پس از آنکه شرکت‌کنندگان در مراسم به خانواده‌های شهدا تسلیت گفتند، مراسم به پایان رسید.