به فراخوان کمیته حزب حیات آزاد کوردستان (پژاک) در سوئیس با حضور کوردها و و ایرانیان مقیم برن در مقابل ایستگاه مرکزی قطار برن تجمعی ترتیب داده شد. در این تجمع طناب دار که نماد اعدام است در میدان به آتش کشیده شد و شعار «ژن، ژیان، ئازادی» سر داده شد.

کوردها به فراخوان کمیته‌ی پژاک در سوئیس برای زندانیان کورد به نام‌های محسن مظلوم، محمد فرامرزی، وفا آذربار و پژمان فتحی که توسط رژیم آخوندی ایران اعدام شدند در میدان مقابل ایستگاه مرکزی قطار برن تجمع کردند و به اعدام‌ها اعتراض کردند.

علاوه بر کوردها، ایرانیان نیز با شرکت در این تجمع از آن حمایت کردند. در این بیانیه خطاب به دولت و نمایندگان مجلس سوئیس، خواستار حساسیت در رابطه با موارد نقض حقوق بشر در ایران شد.

در این بیانیه که به زبان آلمانی صادر شد، این اظهارات آمده است: «نمایندگان محترم سازمان‌های حقوق بشر، به ویژه عفو بین‌الملل، مایلیم با نگرانی و فوریت توجه را به وضعیت ناپایدار حقوق بشر اقلیت‌ها و افراد تحت تعقیب سیاسی در ایران جلب کنیم. ما به عنوان فعالان سیاسی کورد و سوئیسی‌تبار، عمیقاً از زندانی‌شدن سیستماتیک افرادی که به دلیل ابراز عقاید و فعالیت‌های خود تحت تعقیب قرار گرفته‌اند، ناراحت هستیم.

وضعیت زندان‌های ایران به ویژه برای زنان فعال سیاسی وخیم است که به دلیل عقاید و اعمال خود در معرض شرایط خطرناکی قرار دارند.

وجود کودکان در میان بازداشت‌شدگان نگران کننده است. در حال حاضر امیدی به محاکمه عادلانه یا آزادی وجود ندارد. گروه‌های اتنیکی از جمله بلوچ‌ها و کوردها به ویژه تحت تأثیر این آزار و اذیت قرار دارند. نمونه نگران‌کننده زینب جلالیان است. او یک فعال سیاسی است که ۱۶ سال است در زندان به سر می‌برد و به دلیل عدم رسیدگی پزشکی نابینا شده است. مرگ چهار کورد (محسن مظلوم، محمد فرامرزی، وفا آذربار و پژمان فتحی) که بدون محاکمه عادلانه به اتهامات حکومتی در ۲۹ ژانویه ۲۰۲۴ اعدام شدند، وضعیت غیرقابل تحمل حقوق بشر در ایران را نشان می‌دهد.

ظلم و ستم رواداشته علیه گروه‌های اتنیکی و مذهبی از جمله بلوچ‌ها، مسیحیان، ایزدی‌ها، یهودیان و سنی‌ها غیرقابل قبول است. تعداد سرسام‌آور احکام اعدام در ایران نگران‌کننده است و بازداشت افراد بدون دلیل روشن غیرقابل قبول است.

فراخوان فوری در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران

با توجه به این تحولات نگران‌کننده، ما فوراً خواسته‌های زیر را به دولت سوئیس تقدیم می‌کنیم:

ما از سوئیس می‌خواهیم که نقض حقوق بشر علیه گروه‌های اتنیکی و مذهبی در ایران را فعالانه رصد کند و دولت ایران را تحت فشار قرار دهد.

ما خواستار اعزام هیئتی از نمایندگان مجلس و فعالان حقوق بشر از یک سازمان غیردولتی مانند عفو بین‌الملل هستیم. این بررسی وضعیت حقوق بشر در ایران باید به ویژه در زندان‌های سیاسی مانند زندان اوین تهران انجام شود. هیئت باید توجه ویژه‌ای به مراقبت‌های پزشکی از زندانیان سیاسی داشته باشد.

ما از سوئیس می‌خواهیم که موضع سیاسی روشنی در برابر مجازات اعدام، به ویژه علیه کوردها، در ایران و سراسر جهان اتخاذ کند. فشار بر دولت ایران برای ارائه خدمات درمانی به بازداشت‌شدگان ضروری است. ما از دولت فدرال می‌خواهیم که گزارش شفافی در مورد مشاهدات این هیئت بنویسد و در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران موضع روشنی اتخاذ کند. ما تقاضا داریم که این موضوع در پارلمان سوئیس مطرح شود. علاوه بر این، باید از طریق روابط دیپلماتیک بر دولت ایران فشار وارد شود. مایلیم بر اهمیت قراردادهای بین‌المللی در سوئیس تاکید کنیم. ما از سوئیس می‌خواهیم که به کنوانسیون ژنو احترام بگذارد و از آن پیروی کند. ما به عنوان ابتکار مبارزه با مجازات اعدام و آزار و شکنجه در ایران، شما را برای همکاری برای بهبود وضعیت حقوق بشر در ایران به حساسیت و نشان دادن حمایت فرامی‌خوانیم.»

بسیاری از افراد شرکت‌کننده در این تجمع از فرصت استفاده کرده و بر اعدام‌ها و اهمیت همبستگی با دستگیرشدگان «انقلاب ژن، ژیان، ئازادی» تاکید کردند. این تجمع با آتش زدن طناب دار بعنوان نماد اعدام‌ها پایان یافت.