در کلاراپلاتز درشهر بازل کشور سوئیس، با درخواست آزاد کردن زندانیان بیمار تجمعی برگزار شد. در این تجمع عکس زندانیان بیمار و پلاکاردهایی که به زبان آلمانی روی آن نوشته شده بود، « آیا می‌دانید که دولت ترکیه زندانیان سیاسی را می‌کشد؟ بالا برده شد و خواستار آزادی زندانیانی که دچار بیماری‌های دشوار و لاعلاج هستند، شدند.

در بیانیه مشترک آلمانی پلتفرم صدای زندانیان (TSP)، پارتیزان، دم کرد، بیر-کار، İDHF و موضع‌گیری پرولتاریای انقلابی، موارد زیر آمده است:

« در زندانهای ترکیه و کوردستان ده‌ها هزار زن، مرد، کودک ازهمه سنین به خاطر اندیشه و فعالیت سیاسی‌شان در زندان هستند، و با کوچکترین بهانه‌ای مجازات می‌شوند.

بسیاری از زندانیان سیاسی انقلابی که بیشتر از سی سال است در زندان هستند و دوران محکومیتشان به اتمام رسیده است، به بهانه‌هایی آنها را آزاد نمی‌کنند. دولت فاشیست ترکیه با ذهنیت انتقام جویی رفتار می‌کند و هدفشان ازبین بردن انقلاب است. وضعیت زندانیان بیمار که بیشتر از ششصد نفر هستند، نشانه‌ی وحشی‌گری دولت ترکیه است. بسیاری از زندانیان سیاسی که بر اساس گزارش‌های بسیاری از پزشکان اعلام کرده‌اند که ماندن در زندان برای آنها غیرممکن است، مستند به گزارش‌های بیمارستانی و حتی تصمیمات شورای پزشکی قانونی مبنی بر اینکه باید برای معالجه و بهبودی آزاد شوند، فقط به دلیل سیاسی بودن، فقط به دلیل مخالفت با دولت فاشیستی، آنها را تا لحظه مرگ در زندان نگه می‌دارند و بیشتر آنها در زندان می‌میرند.»

همچنین در این بیانیه مشترک، ظلم و شکنجه رژیم ستمگر فاشیستی علیه سوسیالیست‌های که در ۲۷ فوریه در ازمیر و استانبول تحت شکنجه بازداشت شده بودند، محکوم شد.

در این بیانیه همچنین به زبان آلمانی آمده است: «این حملات که قبل از ۸ مارس، روز مبارزه زنان انجام شد، قطعاً در مورد قیام مبارزات آزادی زنان و مبارزه زنان علیه حملات مرد-دولت است. این حملات بازداشتی قبل از انتخابات محلی در ۳۱ مارس با هدف ممانعت از فعالیت‌ها صورت گرفت.»

این بیانیه با شعار پایان یافت.