۵۶ نهاد و فرد از جمله نهادهای حقوق بشری، نویسندگان، سیاستمداران، آکادمیسین‌ها، نقاشان و حقوقدانان، فراخوانی را خطاب به حکومت فدرال اتریش، رئیس جمهور و شورای ملی این کشور منتشر کردند.

در این فراخوان اعلام شد: «اتریش به عنوان یک کشور دموکراتیک باید در زمینه حقوق بشر و صلح موضع خود را نشان دهد. حکومت فدرال اتریش باید از کانال‌های دیپلماتیک خود بهره گرفته و ترکیه را به پایان دادن به جنگ علیه خودمدیریتی روژاوا ترغیب کند.»

در این فراخوان ضمن اشاره به حملات علیه روژاوا و آغاز روند جدید پس از سقوط رژیم بشار اسد، اعلام شد که این وضعیت نه تنها در اتریش بلکه حتی در اخبار بین‌المللی نیز بسیار کم مورد بحث قرار می‌گیرد. امضا کنندگان بیانیه اعلام کردند که دولت ترکیه از تمامی ابزارها برای گسترش نفوذ خود در سوریه بهره می‌گیرد و در صدد اشغال روژاوا است.

در ادامه بیانیه ضمن اشاره به نقش کوبانی در مبارزه علیه داعش و تهدید اردوغان مبنی بر حمله به کوبانی اعلام شد: «ترکیه برای پیشگیری از به رسمیت شناخته شدن خودمدیریتی کوردها به هر روشی متوسل می‌شود و این مسئله را به وضوح نشان می‌دهد. از سال ۲۰۱۱ که جنگ داخلی سوریه آغاز شد، در روژاوا یک سیستم کنفدرال به عنوان الگوی سیاسی سوریه ایجاد شده است.»

در بخش دیگری از بیانیه مشترک اعلام شد که دولت ترکیه از حمایت‌های مالی اتحادیه اروپا در راستای جنگ علیه روژاوا بهره گرفته است و جامعه بین‌المللی نیز در قبال این اقدامات سکوت پیشه کرده است. در پایان بیانیه تاکید شد که دولت اتریش به عنوان بخشی از اتحادیه اروپا باید نقشی فعالانه در عرصه بین‌الملل در راستای پایان دادن به جنگ ایفا کند.

فراخوان

امضا کنندگان بیانیه خواسته‌های زیر را مطرح کردند:

-باید حملات دولت ترکیه علیه شمال و شرق سوریه فورا متوقف شوند؛

-باید از زیرساخت‌های حیاتی و غیرنظامیان محافظت شود؛

-باید خودمدیریتی دموکراتیک شمال و شرق سوریه به رسمیت شناخته شده و میان نیروهای سوریه دموکراتیک (ق‌س‌د) و هیئت تحریرالشام مذاکرات صورت گیرد و ینروهای بین‌المللی در این راستا نیروها را به مذاکره تشویق کنند؛

-باید جنایات جنگی دولت ترکیه در دادگاه‌های بین‌المللی مستقل مورد پیگرد قرار گیرد؛

-کمک‌های فوری بشردوستانه به روژاوا ارائه شود.