دیوان ریاست مشترک کنگره‌ی خلق به منظور شرکت در راهپیمایی بزرگ کلن در ۱۷ فوریه که برای آزادی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان و راه‌حل دمکراتیک مسئله‌ی کورد برگزار می‌گردد، فراخوان صادر کرد.
دیوان ریاست مشترک کنگره‌ی خلق بیانیه‌ای منتشر کرد و اعلام کرد: «راهپیمایی کلن برای آزادی رهبری باید قوی‌ترین پاسخ و استقبال از عملیات پیروزی گریلا باشد.»
این فراخوان به شرح زیر می‌باشد:
«با پیشگامی بریتانیا و فرانسه، کشورهای غربی از طریق معاهده‌ی لوزان پایه یک سیاست صد ساله‌ی انکار و نابودی کوردها را پی ریزی کردند. دولت ترکیه با حمایت این کشورها، علیه خلق کورد سیاست نسل‌کشی را از طریق سیاسی، فرهنگی و جسمانی را پیش برد. در برابر این سیاست‌ها خلق کورد بارها به مقاومت پرداخته است. اما با حمایت کشورهای غربی، قیام‌های کورد به وسیله‌ی نسل‌کشی سرکوب شده است.
خلق کورد علیه نسل‌کشی و برای هویت و موجودیت خود مبارزه می‌کنند، با نام‌های منفی همچون راهزن، باغی و جاهل تعریف شده‌اند. علیه نسل‌کشی، مهاجرت اجباری و سیاست انحلال فرهنگی که علیه خلق کورد اجرا شدند، کشورهای غربی به طور مستمر موضع کور بودن را اتخاذ کردند.
رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان زمانی که خلق کورد در آستانه‌ی نسل‌کشی قرار داشت، سرنوشت خلق کورد را تغییر داد. با اندیشه و کاریزمای رهبری خود، به امید خلقی که در حال انقراض قرار داشت، تبدیل شد. باعث شد خلق کورد بار دیگر برخیزد، مقاومت نماید و برای آینده‌ای آزاد به مبارزه بپردازد، به سوی پیروزی گام برداشت. خلقی را که تحت فشار نسل‌کشی قرار داشت و می‌خواستند آن را از بین ببرند، به خلقی تبدیل کرد که به تمامی نیروهایی که به دنبال آزادی هستند، نیرو و امید ببخشد. رهبر آپو که طرح نسل‌کشی کوردها را در معاده‌ی لوزان را برنامه‌ریزی شده بود را خنثی نمود، مورد هدف نیروهای توطئه‌گر بین‌المللی قرار گرفت.
خلق کورد در مدت این صد سال برای حفظ موجودیت خود علیه نسل‌کشی مبارزه کرد، به همین سبب توسط دولت کولونیالیست ترکیه با کلمات منفی به مانند راهزن و یاغی مورد خطاب قرار گرفت. اکنون نیز در شخصیت رهبر آپو به تعبیر رایج مدرنیته‌ی سرمایه‌داری به عنوان ‘تروریست’ اعلام می‌شود، به صورت ناعادلانه، غیراخلاقی و غیرانسانی با وی رفتار می‌شود.
همانطور که خلق کورد در ترکیه از هر نوع حق و حقوقی و قانونی محروم شده است و تمامی خواسته‌هایشان وحشت دارند، رهبر آپو نیز در امرالی از تمامی قوانین ملی و بین‌المللی محروم شده است، ۲۵ سال است که با سیاست خودسرانه دولتی می‌خواهند وی را از بین ببرند. نزدیک به سه سال است که هیچ اطلاعاتی از او دریافت نشده است. نگرانی‌های زیادی در مورد زندگی و سلامت او وجود دارد. در برابر این وضعیت که هیچ نمونه‌ی مشابهی در جهان وجود ندارد، سازمان‌های بین‌المللی سکوت کرده‌اند.
سیستم نسل‌کشی امرالی نتیجه‌ی سیستم نسل‌کشی خلق کورد است. نیروهای غربی مسئول این وضعیت هستند که اساس سیاست نسل‌کشی علیه کوردها را پایه گذاری کرده‌اند و صد سال است که تحت هر شرایطی از دولت ترکیه حمایت می‌کنند. دولت ترکیه بدون حمایت کشورهای غربی نمی‌تواند به سیاست‌های انکار و امحای خود ادامه دهد.
در مرحله‌ی کنونی، سیستم انکار و فردگرایی دولتی در یک روند عظیم بحران و نابودی قرار دارد. طرح از بین بردن که دولت علیه جنبش آزادی کوردستان در حال اجرای آن است، به خودی خود شکست خورده است. ترکیه به یک کشور تبهکار و مافیایی تبدیل شده است، اقتصاد آن هر روز در حال فروپاشی است و از نظر وضعیت سیاسی و اجتماعی آن هر روز بدتر می‌شود. این تابلوی فروپاشی سیستم دولتی فاشیستی است.
بحران جدی که فاشیسم دولت ترکیه در آن قرار گرفته است، مقاومت تاریخی گریلا که کانسپت نظامی این دولت متکی بر فناوری است را شکست داده‌اند، فروپاشی روانی-روحیه در سیستم نشان می‌دهد که زمان برچیدن سیستم نسل‌کشی در امرالی فرا رسیده است.
با اعلام کارزار «آزادی برای رهبر آپو، راه‌حل برای مسئله‌ی کورد» که دوستان خلق کورد آن را آغاز کرده‌اند، فرصت‌هایی برای رفع انزوا در امرالی و تضمین آزادی جسمانی رهبر آپو وجود دارد.
اعتصاب غذای دوره‌ای زندانیان آزادی در زندان‌ها، ‘تحصن برای عدالت’ مادران شهدا و زندانیان، فعالیت‌هایی هستند که در کوردستان و خارج از کوردستان صورت می‌گیرند، اگر بر مبنای آزادی جسمانی رهبر آپو برنامه‌ریزی و اجرا شوند، قطعا به نتیجه خواهند رسید، فرصت برای این منظور نیز وجود دارد.
به عنوان مبارزات آزادی کوردستان با تمامی اجزای آن بر مبنای آزادی جسمانی رهبر آپو به به این هدف منگریم. به عنوان خلق کورد و دوستان ما در اروپا، ما با وظیفه‌ای تاریخی روبرو هستیم. در این زمان برای از بین بردن سیستم امرالی که به عنوان مرکز سیاست نسل‌کشی کوردها تأسیس شده است و بر مبنای آزادی جسمانی رهبر آپو، برای حل مسئله‌ی کورد باید مبارزات خود را در اروپا به صورت هدفدار پیش ببریم.
به همین منظور راهپیمایی و تجمعی که در ۱۷ فوریه در شهر کلن با شعار ‘آزادی برای اوجالان، راه‌حل برای مسئله‌ی کورد’ برگزار می‌شود، بسیار مهم است. راهپیمایی کلن برای آزادی رهبری باید به قوی‌ترین پاسخ و استقبال عرصه‌ی اجتماعی از عملیات پیروزی گریلا باشد.
با حضور قاطعانه در راهپیمایی کلن، در برابر توهین‌ها و بی‌عدالتی‌هایی که شخص رهبر آپو در حق خلق کورد انجام می‌شود، باید موضع ‘دیگر کافی است’ نشان داده شود و ما باید فریاد و موضع خود را به نیروها و نهادها و سازمان‌های مربوطه برسانیم.
بر این اساس، خلق ما و دوستان ما در اروپا با روحیه‌ی جمعی، با شور و اشتیاق در مرحله‌ی خود را به رهبری آزاد رساندن، در ۱۷ فوریه در کلن جمع می‌شوند. باید خلق و دوستان ما مانند سیل در ۱۷ فوریه به سوی کلن جاری شوند و تاریخ را بازنویسی کنند.»
