اعضا و حامیان کمپین «صلح در کوردستان» در بریتانیا نامه‌ای برای خاویر بتل، رئیس کمیته وزیران شورای اروپا، برای آزادی جسمانی رهبر آپو نوشتند. ۶۶ نفر از بریتانیا و کشورهای مختلف جهان، متشکل از آکادمیسین‌ها، نمایندگان مجلس، حقوقدانان، نویسندگان، فعالان حقوق بشر، تاجران، مخالفان جنگ، اعضای اتحادیه‌های کارگری و اعضای مجلس اعیان، در نامه‌ای که برای آزادی جسمانی رهبر آپو نوشته‌اند، نشست ۱۷-۱۹ سپتامبر کمیته وزیران را یادآوری کردند.

در این نامه با یادآوری اینکه رهبر آپو از ۱۵ فوریه ۱۹۹۹ تحت انزوای تحمیلی بوده است، آمده است: «۱۵ فوریه ۲۰۲۵، بیست و ششمین سالگرد ربوده شدن رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان خواهد بود. او از آن زمان تاکنون در زندان جزیره امرالی ترکیه نگهداری می‌شود و ملاقات‌های خانواده و وکلای وی کاملاً منوط به سیاست‌های خودسرانه دولت‌های ترکیه بوده است.»

در این نامه، تصمیم دادگاه حقوق بشر اروپا در سال ۲۰۱۴ به نفع رهبر آپو و تصمیم نشست کمیته وزیران در تاریخ ۱۷-۱۹ سپتامبر ۲۰۲۴ به رئیس میتل یادآوری شده و آمده است:

«در سال ۲۰۱۴، دادگاه حقوق بشر اروپا تصمیم گرفت که حکم حبس ابد تشدید شده آقای اوجالان که احتمال آزادی مشروط را از بین می‌برد، کنوانسیون اروپایی حقوق بشر را نقض می‌کند. دادگاه توصیه کرد که ترکیه قوانین خود را به گونه‌ای تغییر دهد که زندانیان از پتانسیل آزادی نهایی خود که به عنوان حق امید شناخته می‌شود، مطلع شوند. کمیته وزیران شورای اروپا در نشست خود در تاریخ ۱۷-۱۹ سپتامبر بار دیگر ترکیه را برای برداشتن گام‌های فوری برای انطباق با قانون ۲۰۱۴ کنوانسیون حقوق بشر اروپا تحت فشار قرار داد. کمیته هشدار داد که در صورت عدم پیشرفت تا ۲۰ سپتامبر، پیش‌نویس قطعنامه موقت را بررسی خواهد کرد.»

در این نامه با اشاره به «کارزار آزادی عبدالله اوجالان – راه‌حل سیاسی برای مسئله کورد»، گفته شده است که حمله دولت ترکیه نه تنها به باکور، بلکه به باشور و روژاوا، و اشغال و تصرف این مناطق، مسئله کورد را بین‌المللی کرده است.

در این نامه همچنین آمده است:

«از ۱۰ اکتبر ۲۰۲۳، میلیون‌ها نفر در کوردستان و سراسر جهان به کارزار 'آزادی عبدالله اوجالان – راه‌حل سیاسی برای مسئله کورد' پیوسته‌اند تا توجه جهان را به وضعیت آقای اوجالان جلب کنند و توجه جهان را به مسیر صلح جلب کنند. اهمیت سیاسی آقای اوجالان از نظر درگیری ترک و کورد قابل چشم‌پوشی نیست و برای درگیری ترک و کورد که به دلیل حمله ارتش ترکیه به مناطقی در شمال سوریه و شمال عراق، اشغال و تصرف این مناطق که اکنون فراتر از مرزهای ترکیه رفته است، می‌تواند راه‌حل باشد، می‌تواند صلح را به خاورمیانه نیز بیاورد.

علاوه بر ۶۹ برنده جایزه نوبل، افرادی از بخش‌های مختلف مانند ۱۵۰۰ وکیل از سراسر جهان، اتحادیه‌های کارگری، جنبش‌های اجتماعی، احزاب سیاسی، مقامات منتخب، هنرمندان، روشنفکران، فعالان و میلیون‌ها کورد و حامیان آنها نیز از شورای اروپا و رئیس‌جمهور ترکیه خواستار پایان انزوای تحمیلی بر آقای اوجالان و آزادی وی شده‌اند. علاوه بر این، شبکه‌های بین‌المللی متعددی برای تلاش برای آزادی وی ایجاد شده است و این تلاش‌ها امروز نیز ادامه دارد.»

«کمیته وزیران باید موضعی فعال داشته باشد»

در ادامه نامه به خاویر بتل، رئیس کمیته وزیران شورای اروپا، آمده است: «اینکه هیئت‌های سیاسی دم پارتی (حزب برابری و دموکراسی خلق‌ها) به دلیل فشار شورای اروپا و سازمان‌های سیاسی و مدنی جهانی، اکنون به صورت گزینشی اجازه بازدید از آقای اوجالان در زندان را پیدا کرده‌اند، می‌تواند پیشرفت مثبتی باشد. با این حال، آقای اوجالان همچنان یک زندانی سیاسی است که با نقض قوانین و کنوانسیون‌های حقوق بشر مختلف نگهداری می‌شود. وضعیت مداوم نشان می‌دهد که نمایندگان و دولت ترکیه چقدر به صلح اعتقاد کمی دارند. سخن نلسون ماندلا که 'فقط یک انسان آزاد می‌تواند مذاکره کند' نیز در این زمینه صدق می‌کند. اکنون زمان آن فرا رسیده است که کمیته وزیران، با توجه به تحولات اخیر، موضعی فعال برای حل نهایی این مسئله اتخاذ کند. آقای اوجالان، علیرغم شرایط نابرابر، تمایل خود را برای یک راه‌حل مسالمت‌آمیز ابراز کرده است. رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان باید اجازه ملاقات با وکلا و خانواده‌اش را داشته باشد و در نهایت، تحت شرایطی آزاد شود که امکان ایفای نقش در یافتن راه‌حل سیاسی عادلانه و دموکراتیک برای مسئله ده‌ها ساله کورد ترکیه را فراهم کند.

اکنون وظیفه کمیته وزیران است که گام‌های قانونی، دیپلماتیک و سیاسی ملموس برای آزادی آقای اوجالان برای راه‌حل سیاسی مسالمت‌آمیز مسئله کورد بردارد.»