پانلی به عنوان بخشی از فعالیت ها در کاخ رومینه که در آن معاهده لوزان امضا شده بود، برگزار شد. بعد از پانلی به نام "لوزان ۱۹۲۳، کوردها کجا بودند؟" در کاخ رومینه این هفته پانل "زن، زندگی، آزادی" برگزار شد.

قبل از شروع پانل با حضور الیف کایا، عضو مرکز تبارشناسی بروکسل و متیو ژاکارد، مورخ هنر سوئیسی، تابلوی نقاشی هنرمند میرکان دنیز که در سال ۲۰۱۵ به عنوان نمایانگر جدول کنوانسیون لوزان کشیده شده بود، نمایش داده شد.

به نمایندگی از کمیته لوزان ۲۰۲۳، سوگی کوینجو اطلاعاتی در مورد مجموعه پانل‌های برگزار شده در لوزان ارائه کرد. در پانلی که با ارائه مورخ هنر متیو ژاکارد آغاز شد، متیو ژاکارد اظهار داشت که سالگرد نسل‌کشی ارامنه که در ۲۴ آوریل ۱۹۱۵ رخ داد نزدیک است و از کسانی که در این کشتار جان خود را از دست دادند، یاد کرد.

ماتیو ژاکارد با تاکید بر اینکه مفهوم نسل‌کشی و استثمار همواره در تاریخ بشر وجود داشته است، گفت: خلق خاورمیانه و آسیا همچنان در معرض تهدید نسل‌کشی و استثمار ناشی از این دیدگاه زندگی می‌کنند. ماتیو ژاکارد به نسل کشی خلق ارمنی و رومانیایی باستان منطقه اشاره کرد و گفت: "در این تهدید نسل‌کشی، قراردادی که ۱۰۰ سال پیش در اینجا امضا شد به کوردها بازگشت.

الیف کایا، یکی از اعضای مرکز تبارشناسی بروکسل، علم تبارشناسی را تعریف کرد و گفت: کوردهایی که در بین‌النهرین زندگی می‌کردند و توسط دولت‌های امپریالیستی در لوزان به ۴ قسمت تقسیم شدند، با وجود تهدیدها و حملات نسل‌کشی فراوان، با اراده مبارزه کردند و توانستند سنت و اصالت خود را برای ۱۰۰ سال حفظ کنند.

کایا با بیان اینکه انقلاب با مقاومت در روژآوا به پیروزی رسید، گفت: این انقلاب در پرتو الگوی آزادی رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان ایجاد شد و ادامه داد: با وجود ده‌ها بار کشتار و نسل‌کشی، خلق کورد جای خود را در قیام‌ها گرفتند. آنها با حفظ هؤیت، زبان و سنت‌های خود موفق به ایجاد انقلاب زنان شدند. شعار "زن، زندگی، آزادی" که از روژآوا آمده و امروز در روژهلات کوردستان و ایران به عنوان یک شعار مشترک در کل خاورمیانه مطرح می شود، به لطف فلسفه آزادی عبدالله اوجالان زنده شده است.

این پانل با پرسش و پاسخ ادامه یافت و با شعار "زن، زندگی، آزادی" به پایان رسید.

فعالیت‌های کنوانسیون لوزان با نمایشگاهی که از ۲۸ آوریل تا ۱۹ می برگزار می‌شود، ادامه خواهد یافت.