نگاهی به وقایع چند مدت اخیر به دنبال اعتراضات فرهنگیان ایران نشان می‌دهد که نهادهای امنیتی ابتدا معلمان معترض را به گروگان می‌گیرند و سپس به دنبال بازجویی با قرار وثیقەهای سنگین بطور موقت آزاد می‌کنند. این اقدام اگر برای وحشت‌آفرینی و واداشتن مردم به سکوت باشد، مراسم استقبال دسته جمعی از معلمان بازداشتی در کوردستان نشان می‌دهد که تدبیری شکست خورده است.

امید شاه‌محمدی، پرویز احسنی، کاوه محمدزاده و هیوا قریشی، چهار عضو انجمن صنفی معلمان کوردستان، دو روز پیش پس از ۷۶ روز بازداشت هر یک با قرار وثیقه یک میلیارد و پانصد میلیون تومان از بازداشتگاه اداره اطلاعات سنه به صورت موقت آزاد شدند.

آنها با اتهامات سیاسی مورد بازجویی قرار گرفته‌اند در حالی که فعالین صنفی فرهنگیان بودند و مدافع حقوق همکاران و دانش‌آموزان خویش. آنها پس از آزادی مورد استقبال مردم دیوانداره قرار گرفتند.

انجمن صنفی معلمان کوردستان در یک بیانیه آزادی آنها را تبریک گفته و نوشته است: "آری! ما هم‌قسم شدەایم تا تحقق تحصیل رایگان برای فرزندان مردم، تا حق داشتن یک زندگی شرافتمندانه، تا حذف مدارس پولی و زدودن  تبعیض و نابرابری از پای ننشینیم و این چە تاوان سنگینی است در جایی کە تبعیض، اختلاس و نابرابری ریشە دواندە باشد."

این انجمن هنوز امیدوارند دست عدالت از آستین قضاوت بیرون آید و حکم تبرئە همە معلمان آزاداندیش و عدالتخواە صادر شود.

رسول بداقی، جعفر ابراهیمی، اسماعیل عبدی، محمد حبیبی و سارا سیاهپور تنها شماری از فعالین صنفی فرهنگیان دربند هستند.

کانون صنفی معلمان ایران هم در یک بیانیه به گذشت یک هفته از دستگیری سارا سیاهپور پرداخته و گفته که شوربختانه پیگیری‌ها برای آزادی او یا حداقل دریافت خبری موثق از این فعال خوش نام صنفی ثمری نداشته است.

سارا سیاهپور صبح چهارشنبه دوم شهریورماه در راه مدرسه توسط نیروهای امنیتی بازداشت و پس از تفتیش خانه‌اش، به مکانی نامعلوم منتقل شد.

این کنشگر صنفی طی چند تماس کوتاه صرفا به اعلام خبر سلامت خودبسنده کرده است.

کانون صنفی معلمان ایران می‌گوید علیرغم اینکه فعالین صنفی با احضاریه در دادگاه حاضر می‌شوند، می‌بینیم نیروهای امنیتی، معلمان سرشناس و صادقی چون سارا سیاهپور را در خیابان بازداشت می‌کنند و یا با شگردهای قرون‌وسطایی به خانه‌های فعالان صنفی و مدنی حمله می‌کنند تا نشان دهند، همچنان با ضوابط قانونی و فعالان مدنی سر جنگ دارند.

این بیانیه تصریح می‌کند این گونه رفتارها، عواقبی جز انزجار عمومی از سیستم قانون‌گریز نخواهد داشت.