عایشه آجارا باشاران نماینده حزب دمکراتیک خلق‌ها و سخنگوی مجلس زنان حزب دمکراتیک خلق‌ها در پارلمان ترکیه در مسئله تشدید انزوای رهبر خلق کورد، عبدالله اوجالان را بار دیگر در دستور کار مجلس دولت ترک قرار داده و از عبدالحمید گل، وزیر دادگستری دولت ترک خواست سوالات وی را در رابطه با وضعیت زندانیان سیاسی و جزیره امرالی پاسخ بدهد.

عایشه آجار باشاران با ارائه پرسش‌های خود به پارلمان ترکیه گفت: در زندان‌ها هر روز شاهد گسترش نقض حقوق زندانیان هستیم حقوق زندانیان نقض می‌شوند. زندانیان را به طور ناعادلانه تبعید می‌کنند، آنان را لخت کرده مورد بازرسی قرار می‌دهند، وزیر دادگستری اعلام می‌کند که در زندانهای ترکیه انزوا و حصر زندانیان سیاسی وجود ندارد. کمیته منع شکنجه حقوق بشر اروپا در سال ۲۰۱۹ تحقیق و تفحصی را از امرالی به عمل آورده و اعلام نموده است که از سال ۲۰۱۶ به تا کنون شرایط زندان این جزیره بهبود پیدا نکرده است. کمیته منع شکنجه حقوق بشر اروپا خواسته است که وضعیت تمامی زندانها بررسی شوند.

عایشه آجار باشاران با اشاره به انزوای تشدید شده امرالی نیز اظهار داشت: بعد از اعتصاب غذای نامحدود و بدون بازگشت زندانیان در سال ۲۰۱۹ دیدارهایی با امرالی صورت گرفت. در آن زمان وزیر دادگستری وعده داد که موانع موجود برداشته شوند. اظهار داشت که هیچگونه مانعی برای دیدار با امرالی وجود ندارد. اما مشاهده می‌شود که انزوا با همان شدت قبلی ادامه دارد. انزوایی که در امرالی اغاز شده است اکنون در تمامی ترکیه گسترش پیدا کرده است. حقوق در این کشور به تمامی با بن بست مواجه شده است.

یکی از زندانهایی که انزوا در آن نیز تشدید شده است، زندانی فوق امنیتی خارپیت است. ما در ۸ ژوئیه‌ی ۲۰۱۹ مجددا پیشنهادی را در مجلس مطرح ساختیم در ۸ اکتبر ۲۰۲۰ نیز همان پیشنهاد را مجددا تکرار کردیم. بعد از یک سال و نیم از طرح این پیشنهادات وزارت دادگستری به ما پاسخ داده است. وزیر در پاسخ ما گفته است که در زندان فوق امنیتی خارپیت و زندانهای دیگر هیچگونه انزوا و حصری وجود ندارد.

در ادامه باشاران سوالات زیر را از وزیر دادگستری ترکیه پرسید:

اگر اقداماتی که در زندان امرالی و زندان‌های دیگر ترکیه انجام می‌شوند انزوا و ایزولاسیون نام ندارند، براساس تعریف شما انزوا و ایزولاسیون چه تعریفی دارد؟

ممنوعیت و محدودیت وکلا و خانواده برای دیدار عبدالله اوجالان و زندانیان سیاسی آیا انزوا نیست؟

کمیته منع شکنجه حقوق بشر اروپا اعلام کرده است که شرایط زندان امرالی را مورد تحقیق قرار داده است. با این وجود چرا در امرالی همچنان انزوا ادامه دارد؟

در رابطه با انزوای تحمیل شده بر امرالی پیشنهاداتی را به وزیر دادگستری ارائه کرده‌ایم. اما چرا بعد از یک‌سال و نیم باید به سوالات ما پاسخ داده شود؟ دلیل عدم پاسخ به ما چه بوده است؟

در تمامی زندان‌ها، زندانیان اعتراضات و انتقادات مشابهی دارند. آیا این تصادفی است؟

چرا زندانیان از حقوق خود در زندان برخوردار نیستند؟ چرا آنان را لخت کرده و مورد بازرسی قرار می‌دهند؟

در شرابطی که کوید ۱۹ شیوع پیدا کرده است چرا زندانیان بیمار آزاد نمی‌شوند؟

شما تا کی در مقابل درخواست‌های زندانیان سیاسی در زندان‌ها که مدت ۶۸ روز است در زندان دست به اعتصاب غذا زده‌اند می‌خواهید سکوت کنید؟