باکرهان: باید ایده‌های عبدالله اوجالان را به خلق‌ها رساند

تونجر باکرهان، رئیس مشترک دم پارتی، گفت: «ضروری است که افکار آقای اوجالان به گوش مردم ترکیه، کارگران، دوستان و رفقای او برسد. زمینه و فرصت بزرگی برای به دست آوردن نتایج به نفع مردم وجود دارد.»

کنفرانس ه‌دک

سیزدهمین مجمع عمومی کنگره دموکراتیک خلق‌ها (ه‌دک) در استانبول برگزار شد. باکرهان طی سخنانی در مجمع عمومی که روسای مشترک دم پارتی، تولای حاتم‌اوغوللاری و تونجر باکرهان و مدیران دم پارتی در آن حضور یافتند، گفت: «اگر بپرسید ه‌دک چیست، ه‌دک به معنای یادگیری از طریق مبارزه است.»

نکات مهم سخنان باکرهان به شرح زیر است:

«ه‌دک افراد نادیده گرفته شده جامعه را سازماندهی می‌کند و دیگری‌های جامعه را به عنوان سوژه معرفی می‌کند. این زمینه‌ای است که نمایندگی همه افراد متفاوت را فراهم می‌کند، جایی که افراد متفاوت می‌توانند آزادانه زبان، هویت، باورداشت و طبقه خود را حفظ کنند و خود را ابراز کنند. آیا توانسته‌ایم از این زمینه به اندازه کافی استفاده کنیم، آیا توانسته‌ایم این ایده ارزشمند را به اندازه کافی سامان دهیم؟ آیا به اندازه کافی به تمام حوزه‌هایی که ذکر کردیم دسترسی پیدا کردیم؟ البته آقای چنگیز پاسخ این سوال را داد و از خود انتقاد هم کرد.

دیدیم که چقدر نیاز به تشکل مجلسی ه‌دک وجود دارد.

«ما وظیفه‌ی سازماندهی و تقویت داریم»

ما در لبه گرداب در خاورمیانه ایستاده‌ایم. ما هم مثل بقیه در تعجب‌ هستیم که فردا چه خواهد شد. وضعیت فعلی ممکن است هم فرصت‌ها و هم خطرات را به همراه داشته باشد. این در درجه اول وظیفه ه‌دک، وظیفه دم پارتی، وظیفه اجزای آن و دوستان ائتلاف کار و آزادی است که وضعیت موجود را پیگیری کنند و موضع و تشکیلات متناسب با آن را مطرح کنند. ممکن است با موقعیت‌های بسیار منفی مواجه شویم. برای گرفتار نشدن در این گرداب در خاورمیانه، صلح اجتماعی ترکیه که ما مدت‌هاست از آن دفاع می‌کنیم، باید تضمین شود.

«انزوا باید فورا رفع شود»

ابتدا، مسئله کورد باید از طریق صلح، گفتگو، مذاکره و صلح اجتماعی حل شود. به همین منظور قبل از هر چیز لازم است که انزوای تحمیلی بر آقای اوجالان رفع شود و افکار و ایده‌های آقای اوجالان به گوش مردم ترکیه، کارگران ترکیه، دوستان و رفقای او برسد.

«بحث‌ها باید به یک فرآیند متحول شوند»

اگر قرار است روندی توسعه یابد، جامعه ترکیه باید بداند که هر دو طرف چه فکر می‌کنند. بنابراین، می‌بینیم که این بحث‌ها یک فرآیند نیست، اما می‌توانیم آنها را به یک فرآیند تبدیل کنیم. ما اهمیت می‌دهیم که این بحث‌ها به یک فرآیند تبدیل شود. ما می‌خواهیم این بحث‌ها از طریق مذاکره و گفتگو مسئله کورد را که یکی از مهم‌ترین مسائلی است که با آن روبرو هستیم، حل کند. به همین دلیل است که ما وجود داریم، به همین دلیل ه‌دک وجود دارد.

«زبان تهدید باید کنار گذاشته شود»

اگر قرار است روندی وجود داشته باشد، باید انزوا رفع شود و زبانی که تاکنون استفاده شده است، باید کنار گذاشته شود.

باید شرایطی ایجاد کرد که ایده‌های آقای اوجالان را به گوش مردم و کارگران برسد. دو زبانی که تاکنون استفاده شده است باید کنار گذاشته شوند، زیرا ما دوباره با زبانی توهین‌آمیز و تهدیدآمیز مواجه هستیم. این زبان قطعا به این بحث‌ها کمک نمی‌کند. این زبان باید اولاً توسط اعضای دولت کنار گذاشته شود و به جای این زبان که جامعه را مسموم می‌کند، به زبانی سیاسی‌تر، پخته‌تر، فراگیرتر، محترمانه‌تر و قابل احترام تبدیل شود، در غیر اینصورت ممکن است که این بحث‌ها بدون اینکه فرآیندی توسعه یابد به پایان برسد.

غصب در اسن‌یورت

اگر با تعیین قیم در اسن‌یورت از اراده مردم چشم‌پوشی کنید، بحث‌ها به جایی نمی‌رسد. آیا با به بند کشیدن اراده مردم، اسیر نگه داشتن آنها و تعیین قیم بر اراده آنها این روند را پیش خواهید برد؟ قطعاً با این سیاست‌ها نمی‌توانید این بحث‌ها را در هیچ کجا متحول کنید، این جامعه دیگر جامعه‌ای نیست که گول حرف‌ها را بخورد. اولاً، مبارزه کوردها و دوستانشان هرگز در جایی نیست که فریب سخنان خام را بخورند یا این سیاست‌های فریبنده را باور کنند.

«یک فرصت عالی وجود دارد»

زمینه و فرصت بیشتر از هر زمان دیگری برای دستیابی به نتایج به نفع مردم وجود دارد.

ما در یک روند دشوار هستیم، یا با دستاوردهای بزرگ از این روند خارج خواهیم شد که زمینه‌ی آن قوی‌تر از همیشه است. مردم بیش از هر زمان دیگری از رویه‌های دولت فعلی آشفته شده‌اند. کارگران، زحمتکشان و کارمندان در برابر این سیستم بطور بی‌نظیری مقاومت می‌کنند، اعتصاب می‌کنند، حقوق خود را مطالبه می‌کنند، تا آنکارا راهپیمایی می‌کنند و بدون تردید مطالبات خود را مطرح می‌کنند. زمینه‌ای بزرگتر از هر زمان دیگری در انتظار ماست. اکنون در دست ماست که این زمینه، این مخالفت‌ها را سازمان دهیم و به نتیجه برسانیم و جریان بد فعلی را به نفع مردم، کارگران و کوردها، به نفع علویان و زنان متحول کنیم. ما بیشتر سازماندهی خواهیم کرد، بیشتر رشد خواهیم کرد، اتحادهای بیشتری را توسعه خواهیم داد، در خیابان‌ها خواهیم بود، بیشتر مبارزه خواهیم کرد، معتقدیم که با پیگیری دقیق‌تر این روند و برداشتن بدون تردید گام‌های مورد نیاز برای این روند به نتیجه‌ای دست خواهیم یافت.»