در بیانیه آمده است: ما برگذاری این سنت دیرینه را در شکلی نوین و براندازگر خواستاریم. اتحاد و مقاومت نه پیروی از کمپین‌های ریاضت اقتصادی، بلکه شرکت همه جانبه در اعتراضاتی مدنی که بتواند ستون‌های پوسیده رژیم ضد مردمی را به لرزه اندازد می‌باشد.
پلاتفرم دمکراتیک ایران به مناسبت عید نوروز و آغاز سال نو در بیانیه‌ای این عید را به تمامی خلق‌های ساکن ایران و همچنین جوامعی که نوروز را گرامی می‌دارند شادباش گفته و آن‌ها را به همبستگی و ارتقای مبارزه فراخوانده است.
متن بیانیه پلاتفرم دمکراتیک ایران به شرح زیر است:
"پلاتفرم دمکراتیک ایران فرارسیدن نوروز و آغاز سال نو را به تمامی خلق‌های ساکن ایران و دیگر جوامعی که جشن نوروز ریشه در فرهنگ ملی و اجتماعیشان دارد و البته دوستداران و فعالین محیط زیست تبریک و شادباش می‌گوید.
نوروز یا همانا احیای مجدد طبیعت، سخن از تغییر دارد و زنده شدن، نوزایشی که مردم آن را ارج نهاده و جشن می‌گیرند، از شکفته شدن هر شکوفه بر شاخه خشک درخت تا جاری شدن چشمه‌ساران و نغمه دلنشین پرندگان، انسان را به وجد می‌آورد و در وی نشاط می‌پرورد و به طبعیت از خصوصیات بیولوژیک و اجتماعیش همواره این دگرگونی طبیعت و زنده شدن را سرلوحه تغییر در مناسابات جامعه نیز قرار داده که در این باب تاریخ، متولوژی، داستان‌ها و اشعار فراوانی موجود است که دال بر صحت ادعا می‌باشد.
یکی از اشعار کهنی که در ادبیات ایران برجسته بوده و در ایام نوروز اشاره نمودن به آن خالی از لطف نمی‌نماید، همانا داستان ضحاک ظالم و انقلاب پرشور با رهبری کاوه آهنگر است. انقلابی که به پیروزی رسید و می‌توانست سرلوحه تغییرات در مناسبات راهبردی کشور گردد اما کاوه به دلیل تعلقش به ملیت زیر دست، لیاقت بر تخت نشستن را نیافت.
داستانی که به درستی نحوه تفکر سیستم ملت برتر را نسبت به دیگر ملت‌ها و اقوام نشان می‌دهد و به عبارتی با بهره‌‌وری از «صلاح مملکت خویش، خسروان دانند» سال‌هاست که بر اسب قدرت نشسته و ترک تازی می‌نمایند.
نوروز اما، مظهر مقاومت و مبارزه خلق‌ها در قبال ساختارهای قدرت و حکومت‌های ستمکار در طول تاریخ بوده، نمودی از پیروزی توده‌ها و سرنگونی ظالمان و ایام افروختن آتش آزادی و آگاهی در برابر ظلمت. نوروز در کنار نوزایش و تغییر و تحول در درون طبیعت، همواره نوزایشی سیاسی و اجتماعی و به طبع آن تغییرات و تحولات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی بر محور مقاومت و مبارزه نیز با خود به همراه داشته و شاید به همین جهت پیشوازی از آن و مراسم جشن نوروز همواره موراد ترس، رعب و وحشت را در میان حاکمان ایران بوجود آورده و سعی در تحریف نمودن، تقلیل دادن و البته کنترل مراسم مرسوم به آن نموده‌اند.
اگر به داستان کاوه آهنگر و ضحاک مار بدوش رجوع نمائیم، به وضوح این بعد اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، مبارزاتی و مقاومت‌طلبانه نوروز را درک خواهیم نمود که در طول تاریخ ساختارهای قدرتگرا و ستمکار همواره تلاش نموده‌اند تا ارزش‌ها و دسترنج جامعه را به نفع خود،جلوه دیگر بخشیده و مصادره نمایند و بر متولوژی‌ها و اساطیر تعبیری غیر اجتماعی و قدرتگرایانه برای مشروعیت‌بخشی به خود را صورت دهند که البته در این باب از صاحب قلم‌های وجدان فروخته نیز بهره‌‌های فراوانی حاصل نموده و بدینسان تاریخ مبارزاتی و دستاوردهای مردم تحت ستم را به اسم و تلاش خود ثبت نموده‌اند.
بطور مثال در تعبیر اجتماعی و فرهنگی خلق‌ها، کاوه آهنگر قهرمانی است که عامل سرنگونی ضحاک و رهایی توده‌ها می‌گردد و به این ترتیب معضلی به نام ضحاک اختتام می‌یابد، اما در قرائت و تفسیر ساختار قدرت خسروانی و مرکزگرای ایرانی، بدلیل اینکه جامعه توان اداره خود را ندارد، سلطه شاهانه برای حکمرانی را از ضروریات پسا انقلاب و تغییر نشان می‌دهد چرا که کاوه هم از لحاظ طبقاتی، هم از لحاظ اتنیکی (طبق شاهنامه کاوه غیرفارس، اما کورد بوده است) هرچند قهرمان میدان آن انقلاب بزرگ بود، اما صلاحیت سلطه شاهی و حکمرانی را ندارد، در نتیجه فریدون فرزند جمشید را بر تخت شاهی می‌نشانند.
امروزه نیز نیروهای قدرتگرا و بویژه جمهوری اسلامی با ایجاد پروژه‌های تبلیغاتی و گمراه کننده رسانه‌ای خود در صدد می‌باشند که معنای حقیقی نوروز را تحریف نموده، شور و شوق انقلابی و تغییر به طبعیت از طبیعت آن را بسنده نمایند به مراسمی فرهنگی، اجتماعی و تقلیل‌دهی مناسک جامع و همه‌‌گیر آن به سفره آرائی، سفرهای تفریحی، پیک‌نیک‌های خانوادگی و شادباشی عام‌پسند با هدف اغفال جامعه و طبقه تغییر‌طلب.
بجای فرهنگ تجمعات و مراسم‌های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی توده‌ای و مقاومت‌طلبانه و مبارزاتی در بطن نوروز، جامعه را اغفال کرده و به آنان القا می‌گردد که صرفا با اجرای مراسمات نام برده و بی‌خطر به پیشواز نوروز، روزی که نماد تغییر است و دگرگونی بروند. به عبارتی کوششی ممتد در جهت تقلیل‌دهی مفهوم و ارزش واقعی نوروز.
امسال اما در شرایطی به پیشواز این جشن کهن می‌رویم که تمامی ساختارهای اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و زیست‌محیطی به شدیدترین شیوه مورد هدف تخریب‌گرایانه حکومت حاکمه ایران قرا گرفته، بحران‌های متعددی گریبانگیر ملت‌های تحت ستم در کشور می‌باشد. ناکارائی حکومت حاکمه یا همانا ضحاک روز در الباس و نام‌های متعدد از ولایت فقیه گرفته تا رهبریت، هدفی جز ادامه اقتدار افسار گسیخته خود بر مردم جان به لب رسیده را نداشته و برای بقای خود از هیچ جنایتی روی نمی‌تابند. فشارهای اقتصادی و سیاسی، سرکوب و زندان و ظلم و اجحاف چندین برابر گشته بر زنان و زحمتکشان دیگر با هیچ حربه‌ای قابل اغماض و لایه‌‌پوشی نیست. استبداد، اختناق، جستارهای سودطلبانه و قدرتگرایانه رژیم نه تنها مسبب فقر و رنج بیش از پیش مردم گشته بلکه محیط‌زیست را نیز به شدیدترین شیوه ممکن تخریب نموده است.
در واقع موارد نامبرده و مسائل و معضلات افزونتری که دامن‌گیر جامعه غرق در بحران ایران گشته، نتیجه ظلم و ستم، ناکارآمدی، رانت‌خواری، سیستم ملت برتر و مرکزگرائی جمهوری اسلامی ایران بوده و تقابل با آن همانا بازگشت به مفهوم راستین نوروز، که همانا مقاومت و مبارزه است می‌باشد. قیام و انقلاب در برابر ضحاکان عصر، بویژه خامنه‌ای و جمهوری اسلامی با توسل به نیروی ذاتی جامعه، یگانه راه برون‌رفت از این دوران به غایت سخت و صعب می‌باشد. به عبارتی دیگر، کاوه آن اسطوره مبارزه و تغییر، نه یک فرد افسانه‌ای، بلکه در هیبت نیروی مبارزاتی و مقاومت‌طلبانه خلق‌ها، زنان و زحمتکشان باید جلوه نموده و نتیجه آن نیز طبعا خودمدیریتی دمکراتیک خلق‌ها و جوامع خواهد بود نه سرنگونی قدرتی مرکزگرا و ایجاد ساختاری دیگر از قدرتگرایی و تمرکزگرایی و ادامه دیر تسلسل دولت/ملت که ارمغانی جز جنگ و کشتار، فقر و عقب ماندگی و ضدیت با همدیگر را برای خلق‌ها با خود به همراه نداشته است.
پلاتفرم دمکراتیک ایران، با عرض تبریک مجدد نوروز و شادباش فرارسیدن سال نو، تمامی خلق‌های ساکن ایران عرب، بلوچ، کورد، ترکمن، فارس، لر، مازنی، گیلک و...، کارگران و زحمتکشان، زنان، اقلیت‌های مذهبی تحت ستم جمهوری اسلامی ایران، فعالین محیط زیست، همچنین تمامی آزادیخواهان و برابری‌طلبان را به اتحاد، مبارزه و مقاومت تا رسیدن به حیاتی آزاد و برابر که شایسته شأن انسان است فرا می‌خواند. باشد که سال نو به سال تحولات و تغییرات انقلابی در ایران و جامعه جهانی منجر گردد.
ما برگذاری این سنت دیرینه را در شکلی نوین و براندازگر خواستاریم. اتحاد و مقاومت نه پیروی از کمپین‌های ریاضت اقتصادی، بلکه شرکت همه جانبه در اعتراضاتی مدنی که بتواند ستون‌های پوسیده رژیم ضد مردمی را به لرزه اندازد می‌باشد. امنیت جانی و حقوقی، حق مسلم هر انسانیست و در مقابل استثمار انسان بر انسان ایستادن، وظیفه هر انسان آزادیخواه و برابر طلب می‌باشد.
با هدفی مشترک که همانا براندازی حکومت ضد مردمی ایران است به پیشواز بهار می‌رویم، که شاید سر آغاز بنیان نهادن سیستم خودمدیریتی و شورائی گردد و در آن همگان از آزادی، برابری، تامین اجتماعی و حفظ کرامت انسانی خود برخوردار گردنند.
پلاتفرم دمکراتیک ایران
۱۹/۰۳/۲۰۲۱- ٢٩/ ١٢/ ١٣٩٩"
