بیحقوقی، بیپاسخ مانده است
وکیل، ریزان ساریجا بیان داشت که در ارتباط با رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان نه حقوق داخلی و نه پیماننامههای بینالمللی اجرا میشود و گفت که هیچ تصمیمی برعلیه ترکیه عملی نمیشود.
وکیل، ریزان ساریجا بیان داشت که در ارتباط با رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان نه حقوق داخلی و نه پیماننامههای بینالمللی اجرا میشود و گفت که هیچ تصمیمی برعلیه ترکیه عملی نمیشود.
از وکلای دفتر حقوقی سده، ریزان ساریجا انزوای دشوار برعلیه رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان، موضع نهادهای حقوقی بینالمللی و مبارزهای که در سطح بینالمللی انجام میشود را برای خبرگزاری فرات (ANF) ارزیابی نمود.
ساریجا بیان داشت که انزوا بیوقفه در امرالی طبق حقوق داخلی و معیارهای بینالمللی حقوق به هیچ عنوان قابل قبول نیست و اعلام کرد که این رژیم یک چهارم قرن است که براساس همین شکنجه و انزوا بنیانگذاری شده است. ساریجا گفت: «معلوم است این رژیم یا کفایت نکرده و یا به هدف خود نرسیده است که گام به گام به آن شدت بخشیده است. بجای عملی سازی حقوق بشر طبق قوانین و معیارهای بینالمللی که تعیین گشته است، ما در برههای قرار داریم که حقوق و آزادی از ما دریغ شده است. در میان ۱۳ سال یک رژیم غیر معمول ایجاد شده که تنها ۵ بار ملاقات وکلا، در طی ۱۰سال اخیر نیز تنها ۵ بار با خانواده توانسته شده دیدار انجام شود. ۳۷ ماه است به هیچ وجه اطلاعی از جناب اوجالان دریافت نمیکنیم. امرالی به منطقهای متحول شده است که زندگی سیاسی و اجتماعی در آن به پایان رسیده است.»
چنین وضعیتی غیرقابل قبول است
ساریجا اشاره داشت که به اندازهای که حکم از سوی دادگاههای مستقل و بیطرف داده شده است، باید شرایط دستگیری نیز باید طبق احترام انسانی و حقوقی باشد و گفت: «اگر وضعیت دستگیری برعلیه احترام انسانی باشد، اگر منظم شکنجه روا داشته میشود، این خود بدین معنی است که حق امنیت و آزادی نقض میشود. شما هم میدانید در مقطع ابتدایی این دادگاه، حقوق دادگاهی کردن عادلانه صورت نپذیرفت. در موقعیت موجود نیز اسیر نگه داشتن جناب اوجالان هیچ مشروعیتی ندارد. اطلاع کسب نکردن از وضعیت این ۳ سال اخیر نه تنها دشوارترین وضعیت شکنجه است، بلکه این شرایط که ارتباط با بیرون به تمامی قطع شده است، یک وضعیت بحرانی است که تمام قابلیتهای نقض حقوق را یکجا در خود جای داده است. این وضعیت عدم کسب اطلاع طولانی مدت به سیاست و رژیمهای به زور فروپاشیده شبیه است. در مکانیزمهای اجرایی بر ملل این وضعیت بدینگونه شرح و تشخیص داده شده است. ما با چنین وضعیتی روبر هستیم که غیرقابل قبول است. کوتاه سخن اینکه سیستم امرالی هم ممنوعیت شکنجه میباشد و هم حقوق آزادی را نقض میکند، در همان حال دارای چنین ریسکی است که تمام حقوق دیگر را هم نقض کند.»
ترکیه طبق پیماننامهها حرکت نمیکند، تصمیمات اعمال نمیشوند
ساریجا اشاره داشت که در ارتباط با رهبر خلق کورد عبدالله اوجلان یک بیحقوقی داخلی و عدم رعایت معیارهای پیماننامههای بینالمللی جریان دارد و همچنین ادامه داد: «از سیپیتی تا به کمیته وزیران شورای اروپا و دادگاه حقوق بشری اروپا به شیوهای منظم اطلاع داده میشود و درخواست انجام میشود. هم از راه ما و هم از طریق دیگر سازمانها ونهادهای مدنی،حقوقدان و نمایندگان این کار انجام میشود. این نهادها طی سالها تصمیماتی که انزوا در امرالی را تشخیص دهد را گرفتند. آخرین بار ما نظام امرالی را به موضوع بحث و روز سازمان ملل مبدل کردیم و از همانجا برای به پایان رساندن شرایط امرالی به شیوه «هرچه زودتر وکلا ملاقات انجام دهند» تصمیم تدبیر گرفته شد. این تصمیم هنوز هم صدق میکند، ما منتظریم که اجرایی شود. ترکیه طبق پیماننامههای بینالمللی حرکت نمیکند که از طرفین آن به حساب میآید. نهادهای اروپایی نیز طبق تصمیمات خود حرکت نمیکنند. نه ترکیه به پیشنهادات سیپیتی گوش میسپارد و نه سیپیتی تصمیم و تشخیصهای خود را عملی میکند.»
اینکه جامعه از مبارزه زندانیان صیانت کند امری بسیار مهم است
ساریجا یادآوری کرد که سیستم انزوای امرالی و وضعیت رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان همیشه موضوع روز زندانهاست؛ مبارزه بزرگ سال ۲۰۱۹ دارای چنین قابلیتی است که به دلیل تغیرات اجتماعی و سیاسی متحول شود، هرکسی را متاثر ساخت و بیان داشت که اکنون نیز در چهارچوب کارزار «آزادی برای اوجالان، راهحلی برای مسئله کورد» پس از اعتصابات غذا، قرار ملاقات با خانواده، برقراری تماس تلفنی و شرکت و حضور یافتن در دادگاه را تحریم کردهاند. ساریجا مشخص کرد که این مهم در ابتدا، برای حق دفاع از جنبههای بسیاری موثر خواهد بود و گفت: «درست اینست که این شرایط ۲۵ سال در امرالی اجرا میشود. زندانیان بدین شیوه نشان میدهند که رژیم انزوا در امرالی تا چه اندازه دشوار و تبعیضگر است. بدین ترتیب باید تصمیم زندانیان برای این ناحقی به درستی دیده شود. آخرین چیزی که بتواند تمامی این اعمال را به اتمام برساند، به پایان رساندن انزوای تحمیلی و ملاقات با جناب اوجالان است.»