دام فحوش برای مهاجران آفریقایی

مهاجران آفریقایی نه تنها با فشار پلیس، آزار و اذیت صاحبخانه‌ها و محل کار مواجه هستند، بلکه سعی می‌شود تا آنها را در چنگال باندهای فحشا بیاندازند. به ویژه مهاجران اوگاندایی، قبل از اینکه کشورهای خود را ترک کنند، به دست باندها می‌افتند.

در ترکیه حدود یک سال است که مجوزهای اقامت و کار مهاجران به ویژه مهاجران آفریقایی لغو می‌شوند. پس از این لغو، مهاجران آفریقایی که سال‌ها در ترکیه زندگی می‌کنند و در اینجا نظم خود را برقرار کرده‌اند و مهاجران تازه وارد، در حالی که تلاش می‌کنند به صورت غیرقانونی زندگی کنند و در عین حال که سعی می‌کنند از زیر فشار نیروهای نظامی فرار کنند، برای همین منظور ناچارا تحت فرمان باندها قرار می‌گیرند.

بر اساس اطلاعات رسمی منتشر شده در سال ۲۰۲۱، ۱۰۰ هزار مهاجر آفریقایی در ترکیه وجود دارد. ۷۰ درصد از این مهاجران در استانبول زندگی می‌کنند. وقتی کسانی که در دو سال اخیر آمده‌اند به این تعداد اعلام شده اضافه شوند، عددی در حدود ۲۰۰ هزار نفر به دست می‌آید. مهاجران اوگاندایی که در چند سال اخیر از بحران سیاسی و اقتصادی در اوگاندا گریخته‌اند، برای اینکه بتوانند تا در ترکیه زندگی کنند، مجبور می‌شوند از کشور خود شروع به همکاری با باندها کنند که مقامات اوگاندایی را نیز شامل می‌شود و یا هر کاری که می‌خواهند انجام دهند.

با افزایش حملات دولت به مهاجران به ویژه پس از انتخابات، مشخص شد که یک باند فحشا از جمله نیروهای پلیس ترکیه و سفارت اوگاندا نیز فعالانه بر مهاجران فشار می‌آوردند. این باند که نوک حملاتش را به ویژه به مهاجران آفریقایی معطوف کرده است، فشار خود را بر مهاجرانی که مجبور به مهاجرت از اوگاندا در دوره گذشته بودند، افزایش داد.

ما با زنانی صحبت کردیم که گذرنامه آنها توسط باندی که زنان مهاجر اوگاندایی را که در مناطقی مانند اوک میدانی (Okmeydanı) و تارلا باشی (Tarlabaşi) در استانبول زندگی می‌کردند، ضبط و به تن فروشی وادار شده‌اند. این زنان که به دلایل امنیتی نمی‌خواستند نامشان فاش و عکس‌هایشان گرفته شود، از تجربیات خود به خبرگزاری فرات (ANF) گفتند.

فعالیت‌های باند در اوگاندا آغاز می‌شود

اوگاندایی‌ها که مدت‌هاست از بحران سیاسی و اقتصادی در اوگاندا فرار کرده‌اند، به کشورهایی مانند ترکیه می‌آیند و در آنجا به تور باندهای فحشا و مواد مخدر می‌افتند و مورد استفاده باندها قرار می‌گیرند. اولین ایستگاه مهاجرانی که برای فرار از بحران در اوگاندا به ویژه برای آمدن به ترکیه تلاش می‌کنند، آژانس‌هایی هستند که در کشورهای‌شان می‌باشند. مهاجرانی که برای مراحل ویزا با آژانس‌ها تماس می‌گیرند، مجبور می‌شوند تحت کنترل باندهای کشورهای خود قرار گیرند، زیرا نمی‌توانند پول درخواستی را در اینجا بپردازند.

مردی مهاجر به نام (آ) که با او مصاحبه کردیم گفت که به دلیل بی‌پولی از اوگاندا فرار کرده‌اند اما حتی برای فرار هم پول زیادی لازم است و آژانس‌ها این کار را انجام داده‌اند.

از آنجایی که این آژانس‌ها در اوگاندا قیمت‌های گزافی را برای دریافت ویزای مورد نظر ترکیه تعیین می‌کنند، به شهروندان اوگاندا که توانایی پرداخت این قیمت‌ها را ندارند، پیشنهاد می‌دهند با نرخ بهره بالا پول بدهند. برای پس گرفتن این پول‌ها اولین شرط این است که بعد از اینکه در ترکیه کار پیدا کردند بگویند نمایندگی‌های ترکیه در کاریابی به آنها کمک می‌کنند و می‌گویند که می‌توان آن را به صورت اقساطی پرداخت کرد. کسانی که به دلایل سیاسی و اقتصادی می‌خواهند کشور را ترک کنند باید این پیشنهاد را بپذیرند.

شرایط اوگاندایی‌ها به همین جا ختم نمی‌شود. اوگاندایی‌ها که از آژانس‌هایشان ویزا می‌گیرند، این بار باید خواسته‌های سفارت اوگاندا در ترکیه را برآورده کنند. از سوی دیگر، سفارت بسته به جنسیت افرادی که مراجعه می‌کنند درخواست‌های متفاوتی از آنها می‌کند. اگر فردی که می‌خواهد بیاید مرد باشد، سفارت از او می‌خواهد کسانی در اوگاندا که با آنها مخالف هستند را بکشد. پس از قتل فرد مورد نظر، ویزای قاتل تایید می‌شود و حتی می‌توانند بلیط هواپیمای ترکیه را برایش خریداری می‌کنند. اگر فردی که می‌خواهد بیاید زن باشد، سفارت از زن فیلم‌های جنسی درخواست می‌کند. این فیلم‌ها سپس توسط این باند برای وادار کردن زنان به تن فروشی استفاده می‌شود.

فعالیت باندی تحت نام انجمن کمیته اوگاندا

در این فرآیندی که مدتی طولانی است ادامه دارد، حتی اجازه اقامت کوتاه مدت به مهاجرانی که تازه آمده‌اند اعطا می‌شود. به مهاجرانی که با آنها مصاحبه کردیم گفته شد که مقامات ترکیه اغلب در ازای این مجوزهای اقامت از اعضای باند رشوه می‌گیرند.

م.، یکی از زنانی که به دست یک باند فحشا افتاد، این روند را اینگونه توصیف کرد: به دلیل بحران اوگاندا می‌خواستم به ترکیه بیایم، اما به دلیل چیزهایی که در مورد آژانس‌ها شنیدم، برای ویزا به سفارت مراجعه کردم. من ویزا را گرفتم، اما مدتی بعد از آمدنم به ترکیه، مرا به سفارت اوگاندا در اینجا فراخواندند. گفتند می‌خواهند در مورد مدارکی که برای اجازه اقامت داده می‌شود اینجا صحبت کنند. وقتی به سفارت رفتم، فردی که با من صحبت کرد به من گفت که فیلم‌های برهنه‌ام را بگیرم وگرنه اجازه اقامت به من داده نمی‌شود و مرا پس می‌گردانند. از آنجایی که اینجا کار پیدا کردم، ویدیو را گرفتم و فرستادم.

مدتی بعد از ارسال فیلم‌ها، از جایی که فهمیدم انجمن کمیته اوگاندا است با من تماس گرفتند و گفتند که می‌خواهند برای اجازه اقامت ملاقات کنند و با سفارت همکاری می‌کنند. به آدرسی که داده بودند رفتم. در طول مصاحبه ابتدا از من پاسپورت و عکس برای اجازه اقامت خواستند. بعد از اینکه به آنها دادم گفتند با من تماس می‌گیرند. وقتی یک هفته بعد با من تماس گرفتند و خواستند دوباره ملاقات کنند، فیلم‌های برهنه‌ام را به من نشان دادند و گفتند اگر در مشاغلی که نشان می‌دهند کار نکنم پاسپورتم را نمی‌دهند و مرا گزارش خواهند کرد. آنها ۱۰۰ دلار می‌خواستند تا پاسپورت من را برگردانند. وقتی گفتم نمی‌توانم فوراً ۱۰۰ دلار درآمد داشته باشم، گفتند باید با کسانی که می‌گویند تن‌فروشی کنم و با پولی که از اینجا می‌گیرم، در مدت کوتاهی پاسپورتم را می‌گیرم.

وقتی در مورد این مکان که تحت نام انجمن کمیته اوگاندا فعالیت می‌کند تحقیق کردیم، دیدیم که چنین انجمنی در سوابق رسمی وجود ندارد. نام این انجمن که در سوابق رسمی نیست و هیچ رسمیتی ندارد، توسط بسیاری از شهروندان اوگاندایی که ما با آنها مصاحبه کردیم شناخته شده است و انجمن به طور آشکار فعالیت می‌کند. با توجه به اینکه انجمن هیچ مکان ثابتی ندارد و مهاجرانی که با آنها صحبت کردیم از ترس هیچ آدرسی ندادند، نتوانستیم بفهمیم کجاست اما یکی از مهاجران گفت که فردی که به نام انجمن صحبت می‌کند در واقع کار باربری به اوگاندا انجام می‌دهد.

یکی دیگر از مهاجرانی که با آنها مصاحبه کردیم اظهار داشت که مجوز اقامت مهاجران آفریقایی به ویژه در سال‌های اخیر لغو شده و تعداد افرادی که به باندهای فحشا روی می‌آورند افزایش یافته است. مهاجرانی که قبلاً از ظلم و بی پولی فرار کرده‌اند، برای اینکه دیگر نروند چشم خود را بر فشارهایی که در اینجا تجربه می‌شود می‌بندند. مجوز اقامت و کار مهاجران و پناهندگان آفریقایی مقیم ترکیه اخیرا لغو شده است. در عملیات صورت گرفته پس از لغو، بسیاری از مهاجران به مراکز انتقال فرستاده شدند. تقریباً هیچ یک از آنها نتوانستند به کشور خود بروند. یکی از مهاجرانی که با او مصاحبه کردیم گفت به مهاجرانی که به GGM مراجعه می‌کنند گفته‌اند که بلیط هواپیما را خودشان می‌خرند،‌ این در حالیست که بلیط هواپیما به تنهایی حدود ۲۰ هزار لیره است و هیچ مهاجری قادر به پرداخت این مبلغ نیست.

مجوزهای اقامت لغو شد، آنها به چنگ باند افتادند

حتی اگر مهاجران به صورت قانونی در اینجا کار کنند، درآمد ماهانه آنها بین ۴۰۰۰ تا ۵۰۰۰ است و از آنجایی که بیشتر آن برای اجاره خانه‌هایی که در آن اقامت می‌کنند مصرف می‌شود، نمی‌توانند پولی دریافت کنند. پس از لغو مجوزهای اقامت، هم شرایط کار و هم شرایط اقامت به طور فزاینده‌ای دشوار شده است. مهاجرانی که مجوز اقامتشان لغو شده است باید با دستمزد کمتری کار کنند و صاحبخانه‌هایی که می‌دانند مجوز اقامتشان لغو شده است، اجاره بها را با قیمت‌های گزاف افزایش می‌دهند و مهاجرانی را که اعتراض دارند، آنها را به شکایت به پلیس تهدید می‌کنند. در این شرایط، مهاجرانی که به طور کامل به چنگ این باند می‌افتند، از سویی که سعی می‌کنند به دام پلیس نیفتند، از سوی دیگر مجبور به فحوش یا کار غیرقانونی می‌شوند.

یکی دیگر از زنان مهاجری که با او مصاحبه کردیم اظهار داشت که در دوران بارداری به چنگ این باند افتاده است. این زن که برای یافتن شغل به انجمن کمیته اوگاندا رفته بود، اظهار داشت که پس از ضبط پاسپورتش، با وجود اینکه باردار بود، برای مدت طولانی مجبور به تن فروشی شد و زمانی که برای زایمان به بیمارستان مراجعه کرد، پس از زایمان به دلیل نداشتن گذرنامه به پلیس تحویل داده شد. این زن با بیان اینکه آنچه را که قبل از رفتن به GGM تجربه کرده به پلیس گفته است، اظهار داشت که پس از یکی دو روز بازداشت آزاد شده است. این زن مهاجر با بیان اینکه تلاش زیادی برای گرفتن پاسپورت خود داشته است، گفت که هنوز نتوانسته است پاسپورت خود را بگیرد و به طور غیرقانونی در جای دیگری زندگی می‌کند و باند همچنان به دنبال او هستند.

مهاجرانی که پاسپورتشان مصادره شده است، می‌گویند که وقتی بدون پاسپورت دستگیر می‌شوند، حتی نمی‌توانند به کشور خودشان فرستاده شوند و باید مدت زیادی در GGM بمانند.