دفتر حقوقی سده اعلام کرد که آزادی ویسی آکتاش که در امرالی زندانی است برای یک سال به تعویق انداخته شده است. این دفتر گفت: «به شکنجه امرالی پایان دهید؛ باید درهای امرالی برای آزادی گشوده شوند.»
وکیل مدافع ریزان ساریجا اعلام کرد که وضعیت «اسیر گرفتن» در زندان امرالی با ممنوعیت و مجازات انظباطی نامحدود نیست و اینچنین ادامه داد: «نمی‌توانند با وکلا و خانواده‌هایشان ارتباط برقرار کنند. همچنین برای تماس تلفنی و ارسال نامه مانع‌تراشی می‌کنند. این وضعیت مانع‌تراشی حتی در زمان رخداد زلزله هم ادامه یافت. مورخ ۲۵ مارس ۲۰۲۱ تماس تلفنی را ناگهانی قطع نمودند و از آن روز ما هیچ اطلاعی از موکلان خود نداریم. در این وضعیت ما به هیچ وجه درباره وضعیت تندرستی و دیگر شرایط موکلین خود هیچ اطلاعاتی در دست نداریم.»
آزادی آکتاش به تعویق افتاد
در ادامه ساریجا بیان داشت که ویسی آکتاش ۳۰ سال است که زندانی می‌باشد و اکنون نیز در امرالی بسر می‌برد، مدت محکومیت او مورخ ۲۸ آوریل به اتمام رسید اما آزاد نمی‌شود.
ساریجا اینچنین ادامه داد: «طبق مدت‌نامه دادستانی جمهوری در بورسا که قبلا آماده کرده است، باید آکتاش مورخ ۲۸ آوریل آزاد می‌شد. در این مقطع شرایط انزوای مطلق تحمیلی بر امرالی، ما خواستیم که از راه ارسال نامه یک کمک حقوقی انجام داده باشیم و نظرات او را هم درباره امور آزادیش جویا باشیم. به همین دلیل ما در روزهای جداگانه نامه‌هایی را با این هدف ارسال کردیم. اما هیچ پاسخی را دریافت نکردیم. بدلیل شرایط انزوای تحمیلی در امرالی، ما نمی‌توانیم تایید کنیم که نامه‌‌های ما بدست او رسیده است یا نه. اما در مدتی قبل برای اتخاذ تدبیر به دادگاه جرایم و دادستانی مراجعه کرده بودیم. برای مددکاری حقوقی نسبت به موکل خود، ما خواستیم اوراق محکومیت او برای ما ارسال شود. اما این درخواست ما هم بدون پاسخ ماند.»
«تصمیمات نامشروع»
در ادامه سخنان ریزان ساریجا بیان داشت: «بدلیل اینکه مجبورند موکل ما آکتاش را آزاد کنند، به مثابه وکلای او در مورخ ۲۸ و ۲۹ ما برای استقبال از جناب آکتاش و یا برای اینکه مطلع شویم چه موردی برای آزادی او مانع است، تلاش و کوشش‌هایی انجام دادیم. متاسفانه اداره زندان امرالی تنها به ما گفت که بدلیل تصمیم هیئت ناظر، آزادی آکتاش یکسال به تعویق افتاده است. این تصمیم به صورتی کاملا آشکار غیرحقوقی و غیرقانونی است. به معنای غصب کردن آزادی جناب آکتاش می‌باشد. با اصلاح‌سازی که بعدها بروی قوانین اعمال شده است اینچنین تصمیمات نامشروعی اجرا می‌شود. از طرفی دیگر، علیرغم درخواست ما، جزئیات تصمیم به تعویق انداختن آزادی آکتاش را هم به ما ارائه ندادند. هم درخواست‌نامه ما وهم وکالت ما درخواست‌نامه‌های اعتراضی ما را از سوی مسئولان مرتبط، اساس گرفته نشده و با این کار جرم قضایی صورت گرفته است.
مانع‌تراشی برای آزادی جناب آکتاش، نپذیرفتن ملاقات با او برای این مسئله و ندادن آگاهی، وضعیت موکل ما که ۳۸ ماه است هیچ اطلاعی از او دریافت نمی‌شود، را بیش از پیش حساس نموده است. علاوه منع ملاقات با وکلا و خانواده، ملاقات با شخصیت و نهادهای جداگانه هم صورت نگرفته است، ملاقات‌های مکانیزم‌های بازرسی نیز متوقف شده‌اند، در زمان وفات بستگان آنان، در زمان ابتلا به بیماری‌های وخیم و رخداد فجایع طبیعی نیز اجازه ملاقات داده نشد و درخواست‌های ما برای آگاهی یافتن بدون پاسخ ماند. اجازه ندادند گزارش سی‌پی‌تی آشکار شود و علیرغم تصمیم تدبیرکمیته حقوق بشر سازمان ملل متحد نیز مدت زمان طولانی است که می‌گذرد، اما این تصمیم عملی نشد. علیرغم اتمام مدت زمان محکومیت جناب آکتاش، او آزاد نشده است، این پروسه‌ها همگی بدون حضور و اطلاع وکلا انجام می‌گیرد و بدین دلیل هم شک و گمان موجود امری کاملا برحق می‌باشد.
شکایات بدون پاسخ می‌ماند
سن موکلان ما زیاد است و تحت شرایطی دشوار با تاثیراتی نامناسب و منفی برای تندرستی‌شان روبرو هستند. به همراه مشکلات تندرستی مداوم، همچنین در ارتباط با سنین بالا، مدت زمان درازی است که در زندان‌ها بسر می‌برند، این نیز راه را برای ایجاد مشکلات تندرستی بیشتر هموار می‌سازد. علیرغم ادعایی که می‌گوید این برخورد با موکلین ما یک شکنجه و غیر قانونی است، نظارت بر چگونگی و مدت زمان محکومیت و همچنین ایجاد ارتباط با بیرون نیز از وظایف ما می‌باشند، اما به سطحی رسیده‌ایم که تصمیمات آنان راه را برای انزوای مطلق یا همان (incommunicado) هموار می‌سازد. شکایات و مراجعات ما درباره مسئولیت‌ها و وظایف بدون پاسخ مانده و هیچ حسابخوهی یا بازرسی انجام نمی‌شود.
باید درهای امرالی برای آزادی گشوده شوند
در چارچوب هنجارهای حقوق بین‌الملل و ارزش‌های انسانی، هر تلاشی علیه شکنجه نیز برای ایجاد حس دموکراسی و حقوق بشر در کشور حائز اهمیت است.. بدین صورت به‌مثابه انتظارات ما از کسانی که خود را مسئول می‌بینند، ما منتظریم که مقامات هرچه زودتر مسئولیت و وظایف قانونی خود را عملی سازند و به این وضعیت شکنجه پایان دهند. باید درهای امرالی برای آزادی گشوده شوند.
*باید جناب آکتاش که مجازات ۳۰ سال محکومیت او به اتمام رسیده است و آزادی‌اش از او دریغ شده است، هرچه زودتر آزاد شود.
*باید وضعیت زندانی بودن موکلان ما در امرالی که ۳۸ ماه است از آنان هیچگونه اطلاعی در دست نیست به پایان برسد و موکلان ما بتوانند با خانواده و وکلای خود ملاقات انجام دهند.»
